EP 32
1188 คำ
“แม่น่ะ ว่าแขกทำไมเนี่ย”
“ก็แม่หมั่นไส้เรานี่นา ใจเย็นเกิ๊น ใจดีเกิ๊น นอนกับนายปั่นให้มันเอามาไม่รู้กี่ปี่แล้ว ยังเป็นได้แค่แฟน เดี๋ยวก็ชวดสมบัติยัยปลื้มหรอก”
“จะสนทำไมล่ะแม่ ในเมื่อคุณปั่นก็มีเงินเยอะแยะแล้ว”
“แต่ยังน้อยกว่าแม่ผัวเรามากๆ ลำพังขายที่ทั้งหมดที่มี ก็ไม่รู้กี่หมื่นล้านแล้ว ทางที่ดี เราควรจะทำให้มั่นใจ ว่าจะได้ทั้งจากผัวและจากแม่ผัวเรา ไม่ใช่ปล่อยให้ตกไปเป็นของอีเด็กนั่นกับทนาย เข้าใจแม่มั้ยยัยแขก”
“เข้าใจค่ะ ว่าแต่แม่จะให้แขกทำยังไงล่ะ”
“ก็เล่าเรื่องนี้ให้ผัวเราฟังสิ”
“เล่าแล้วยังกับคุณปั่นจะเชื่อแขกงั้นล่ะแม่”
“ผัวเมียกัน นอนคุยกัน ทำไมจะไม่เชื่อ ตีไขใส่สีเข้าไปสิ ทำยังไงก็ได้ ให้เขาเชื่อว่าอีนี่กับทนายมีอะไรกัน แล้วกำลังรวมหัวกันรุมกินแม่ผัวแกไง๊”
“คุณปั่นไม่ใช่คนหูเบาหรอกนะแม่”
“งั้นก็เอารูปนี้ให้ดูด้วย เดี๋ยวแม่จะส่งไลน์ให้ แล้วแม่ก็จะจ้างคนคอยตามดูสองคนนี้ ถ่ายรูปมาไว้เป็นหลักฐานเยอะๆ ว่ามันไปไหนด้วยกันบ้าง แล้วแม่ก็จะสั่งนักสืบให้เลือกถ่ายมุมเด็ดๆ ให้เห็นว่ามันเป็นแฟนกัน”
ว่าแล้วเขมาพรก็ส่งรูปให้ลูกทันที
“โอเคค่ะ เดี๋ยวแขกจะลองดู แต่ไม่รู้ว่าผลจะออกมายังไงนะแม่”
“อย่าใช้คำว่าไม่รู้ เพราะนี่คืองานหลักของเรานะยัยแขก อุตส่าห์หาผัวรวยกับแม่ผัวรวยๆ ได้ขนาดนี้ อย่าปล่อยให้คนอื่นมาชุบมือเปิบสิ เสียชาติเกิดหมด มีลู่ทางที่จะกอบโกยเข้าตัวก็รีบทำเข้าไว้สิ หรืออยากกินแกลบตอนแก่ล่ะ”
“แขกไม่ได้ว่างขนาดนั้นนะแม่”
“งั้นก็เลิกเดินแบบที่ได้เงินแค่ไม่กี่บาท ถ้าเทียบกับสมบัติผัวเราซะ จะได้มีเวลามาสอดส่องความเป็นไปเป็นมาบ้าง หรือไม่ก็พยายามเข้าไปประสบแม่ผัวเราให้ได้ซะ”
“แม่พูดเหมือนแม่เขาชอบหน้าแขกงั้นล่ะ เจอกันที หน้าแขกก็ไม่เคยจะมอง”
“ไม่ชอบก็ทำให้เขาชอบสิยัยแขก ไม่ใช่หนีอย่างที่ทำอยู่ตอนนี้”
“แขกไปประจบ คุณปั่นก็สงสัยแล้วจะพาลไม่ชอบเอานะแม่ ก็รู้ๆ อยู่ว่าเขาไม่ชอบพฤติกรรมแม่ของเขามานานแล้ว แขกก็ต้องเลือกอยู่ข้างคุณปั่นเอาไว้ก่อนล่ะ ก็ของตายนี่นา”
“แน่ใจเหรอยะว่าของตาย ไม่คิดว่าเขาจะไปเจอคนใหม่แล้วทิ้งเราเหรอยะ”
“ไม่มีใครรู้ใจ และเข้ากับคุณปั่นได้ดีเท่าแขกอีกแล้วล่ะแม่ ไม่งั้นไม่คบกับแขกได้นานขนาดนี้หรอก”
“ทำเป็นชะล่าใจไปเถอะเรา...”
สองแม่ลูกถกกันเรื่องนี้ไปอีกระยะหนึ่ง แล้วก็คุยเรื่องอื่นต่อหลายเรื่อง จนกระทั่งอาชามาถึง เขมาพรก็รีบลุก
“คุณแม่จะรีบไปไหนครับ”
"แม่มีนัดที่อื่นอีกค่ะ”
“นานๆ จะได้เจอคุณแม่สักที น่าจะได้นั่งคุยกันกับทานอะไรด้วยกันหน่อยนะครับ” และไม่ฟังเสียงคัดค้านของเขาเลย
“ไว้วันหลังก็ได้ค่ะ แม่ไปล่ะนะ คุยกันไปเลย ไม่ต้องไปส่งแม่หรอกค่ะ”
อาชากำลังจะลุกขึ้น ก็ได้แต่ชะงักไว้ แล้วกระพุ่มมือไหว้ ไม่กี่อึดใจแม่แฟนก็เดินออกจากห้องอาหารไป
“คุณปั่นจะกินอะไรมั้ยคะ แต่แขกอิ่มแปล้แล้วนะคะ นั่งจิบชาเป็นเพื่อนได้แค่นั้นค่ะ”
ออกจะหงุดหงิดนิดหน่อยเมื่อได้ยิน ก็เขาอุตส่าห์ไม่มื้อเที่ยง เพื่อจะมากินด้วยกัน ดันจะต้องล่อคนเดียวนี่นะ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เลยสั่งของที่ชอบทันที
“ลาบเห็ดรวมอร่อยนะคะคุณปั่น แล้วก็อีกเมนูแกงส้มผักรวมค่ะ แขกลองสั่งแล้วอร่อยเลยค่ะ แล้วก็ Low Cal ด้วยค่ะ”
“วันนี้ผมอยากกินอาหารฝรั่งครับ เมื่อวานกินอาหารไทยไปแล้ว”
จริงๆ เขาอยากจะบอกว่าเบื่อเมนูแคลลอรี่ต่ำของแฟนสาวมากกว่า บางครั้งชีวิตก็ไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงเรื่องนี้บ้างก็ได้ เพราะยังไงๆ เขาก็เข้าฟิตเนสอยู่แล้ว
“ระวังอ้วนนะคะ”
“ขอบคุณครับ” อาชายิ้มหวานๆ ให้แฟนสาว แล้วก้มลงไปหาเมนูต่อ เพราะบริกรมายืนรอแล้ว
“เดี๋ยวขอล็อบสเตอร์อบชีส ลาซานย่า แล้วก็แซลมอนสลัดครับ แล้วก็ไวน์ขาวดีๆ ที่หนึ่งครับ”
“คุณปั่นดื่มแต่หัววันเชียวนะคะ”
“เหนื่อยๆ ครับ อยากเพิ่มพลัง แขกรับสักแก้วมั้ยครับ”
“ไม่เอาค่ะ”
“งั้นแค่นี้ครับ” เขาส่งเมนูให้บริกรแล้วยิ้มหวานให้แฟนสาวอีกรอบ
“เมื่อกี้คุณปั่นรู้มั้ยคะ ว่าแม่มาเล่าอะไรให้แขกฟัง”
“เรื่องอะไรครับ”
“ก็เรื่องของเลขาส่วนตัวคุณแม่ของคุณปั่นกับคุณแท็คน่ะสิคะ”
“หือ...ยังไงครับ” ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจจะฟังใดๆ แต่พอเป็นเรื่องของยัยแคระกับผู้ชายอื่น ไม่รู้ทำไมหูเขาผึ่งทันที
“แม่บังเอิญไปเห็น...”
อาชานั่งจิบไวน์ที่บริกรเอามาเสิร์ฟด้วยความใจเย็น ควบคู่กับการมองแฟนสาวประคองแก้วชาร้อน ขณะเล่าเรื่องที่ได้ยินจากปากแม่มา แถมมีรูปให้ดูเป็นหลักฐานด้วย
“คุณแม่รู้ข่าวมาจากไหนครับ”
ก็ถ้าไม่ตั้งใจหาข่าวอย่างจริงจัง จ้างให้ก็ไม่มีทางรู้ลึกขนาดนี้ เพราะสุภกรณ์ไม่ใช่ทนายหิวแสง อยากให้คนรู้จักเยอะสักเท่าไหร่ ส่วนยัยแคระของเขานี่ไม่ต้องคิดเลย ว่าอยากจะทำตัวให้ใครๆ มารู้จัก ขนาดออกงานกับแม่เขาไม่รู้กี่ครั้ง เวลามีนักข่าวสายบันเทิงมาสัมภาษณ์แม่ เจ้าตัวยังหลบกล้องเลย
“แม่มีเส้นสายวงทนายเยอะเหมือนกันค่ะ แค่โทรถามก็รู้เรื่องแล้ว ทีนี้คุณปั่นจะทำยังไงคะ”
“เดี๋ยวผมจะลองหาข้อมูลอีกทีครับ ว่าเรื่องเป็นยังไง”
ระหว่างนั่งรถไปส่งแฟนที่สนามบิน อาชาก็ไลน์ไปหาชลกร ให้ช่วยสืบเรื่องด่วน ทั้งที่เมื่อก่อนไม่ใคร่สนใจ ว่าแม่จะเคลื่อนไหวอะไรสักนิด เพราะทุกห้วงความคิด ยังมีถ้อยคำที่ทำให้เขาเจ็บปวดไม่เลิกอยู่แล้ว แต่พ่อน่าจะเจ็บยิ่งกว่า ในเมื่ออยู่กินด้วยกันเกือบยี่สิบปี
“ไปไหนต่อครับบอส”
ส่งแฟนสาวแล้วสิรภพ ซึ่งทำหน้าที่ติดตามเจ้านายในวันนี้ ก็มองกระจกหลังไปหา เพราะคิวงานที่ราตรีส่งให้หมดไปแล้ว
“ม็องปาร์นาส”
- ผู้เขียน
