รับผิดชอบ (4)
1139 คำ
"อื้อออออ โอ๊ยยยปวดหัวเว้ย" ฉันค่อยๆ ลืมตาอย่างยากลำบาก ทั้งปวดหัว ปวดตัว อะไรวะเนี้ย จำอะไรก็ไม่ได้ แต่มองไปมาเหมือนนี้ไม่ใช่ห้องฉันเลย
"อ๊าาาส์ ปวดทั้งหัวทั้งตัวอะไรขนาดนี้วะเนี้ย แล้วไอ้ที่นี่มันที่ไหน" ฉันมองรอบๆ ห้องที่ปกคลุมไปด้วยสีดำตัดขาว ไม่ใช่ห้องฉันแน่ๆ แล้วมันห้องใคร ฉันมองไปมองมาก็ไม่เห็นจะเจอใครเลย แต่ที่สำคัญคือ...
"อรั๊ยยย! ทำไมฉันไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเนี้ย" ยัยอันดามันยัยโง่ยัยบ้า แกทำอะไรของแกวะ ถึงวันนี้จะเป็นวันตายของแก แต่แกสิ้นคิดขนาดนี้เลยหรอวะ ไอ้บ้านั้นมันเป็นใคร ฉันต้องรีบออกจากห้องนี้ให้ได้เร็วที่สุดก่อนที่จะเจอเขาอีกครั้งดีกว่า บ้าจริงๆ
ตุ๊บ!
"โอ๊ยยย มันเป็นครั้งแรกของฉันนะเว้ย ทำไมต้องรุนแรงขนาดนี้ที่ลุกแล้วต้องขาพับด้วย" พอเมื่อกี้ฉันจะลุกขึ้นก็ต้องนั่งลงล้มพับเลยเพราะมันรู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมา ฉันอยากจะห่าไอ้บ้านั้นจริงๆ
แกร๊ด!
"อ่าว อันดามันลงไปนั่งกับพื้นทำไม เตียงมันมีอะไรหรอ" ฉันเงยหน้าขึ้นมองต้นเสียง อย่าบอกนะว่า ไอ้บ้าเมื่อคืนคือ...ไอ้โรคจิตเพื่อนพี่ธีร์
"นะ...นาย นายกับฉัน ไอ้บ้าไอ้สารเลว แกข่มขืนฉัน" ฉันพูดพร้อมกับปาสิ่งที่อยู่รอบตัวใส่เขา ก็พอจะรู้อยู่หรอกว่า เขาเป็นโรคจิต แต่ก็ไม่คิดว่าแม้แต่กับเพื่อนแฟนของเพื่อนสนิทตัวเองก็ไม่เว้น
"โอ๊ยยย! โอ๊ยยยๆๆ อันดามัน อย่าปา"
"ฉันจะฆ่านายอยากให้ตาย" ฉันพูดไปปาไป แต่อยู่ๆเขาพุ่งตัวเข้ามาหาฉันอย่างรวดเร็วจนฉันไม่สามารถตั้งตัวได้ทัน ฉันอยากจะทุบๆตีๆเขาให้หัวเขาแตกไปเลย
"ปล่อยนะเว้ย!"
"พูดดีๆ อันดามัน" เขาพูดเสียงดุใส่ฉันจนฉันตกใจหยุดทุกการกระทำทันที ใครที่ควรโกรธฉันหรือป่าว ฉันเม้มปากแน่นเมื่อเห็นเขาดุแบบนั้น ปกติเห็นท่าทางเขาจะออกแนวขี้เล่นมากกว่าพอดุแบบนี้แล้ว น่ากลัวชะมัด
"......."
"ต้องให้ดุแบบนี้ใช่มั้ย ถึงจะหยุด" เขาพูดเสียงเย็นลง แต่ฉันก็ไม่กล้าตอบอะไรออกไปนอกจากมองหน้าเขานิ่งๆ บวกกับเขากำลังคร่อมร่างของฉันอยู่ ฉันที่มีแต่ผ้าห่มผืนเดียวคลุมตัวอยู่กับเขาที่แต่งตัวซะดีแล้วมาคร่อมฉันไว้ ท่าล่อแหลมชะมัดเลย
"ฉันไม่ได้จะเอาเธอแล้วทิ้งเธอไปเฉยๆ ซะหน่อย มาอยู่กับฉันแล้วเธอจะปลอดภัยจากสิ่งที่เธอหนีอยู่"
"ฉันไม่ได้หนีอะไร" ฉันรีบออกไปทันที เพราะกลัวเขาจะรู้เรื่องที่ฉันกำลังจะตายวันนี้แล้วไหนจะเงินมากมายนั้นอีก หวังว่าเมื่อคืนฉันจะไม่ได้เผลอพูดอะไรออกไปนะ
"แน่ใจ?" เขาเลิกคิ้วขึ้นพร้อมกับเอ่ยถามฉันออกมาราวกับว่า ไม่เชื่อ
"ใช่ ฉันไม่ได้หนีอะไร ไม่...ไม่ได้มีอะไร" ฉันหลบตาเขาก่อนที่จะพูดออกไป
"งืมมม แสดงว่าไม่อยากให้รับผิดชอบ ว่างั้นสิ? ถ้าเธอมีอะไรฉันช่วยเธอได้นะ ก็เธอเป็นเมียฉันแล้วนิ" ฉันเบิกตากว้างที่อยู่ๆ เขาก็มาเรียกฉันว่า เมีย.... เขากำลังจะเล่นความรู้สึกของคนที่กำลังจะตายหรือไง
"ไม่ต้อง ฉะ...ฉันไม่ได้มีอะไร"
"นั้นก็ขอบคุณสำหรับเมื่อคืน เธอเป็นเพื่อนดื่มที่สนุกและติดใจฉันที่สุดเลย" เขาพยักหน้ารับเบาๆ ก่อนที่จะพูดประโยคนั้นออกมา พูดพอว่าแถมประโยคสุดท้ายยังก้มลงมองหน้าอกฉันอีก ไอ้บ้านี้มันโรคจิตที่สุดเลย
"เออนาย...เมื่อคืนฉันได้พูดอะไรป่ะ แบบเล่าอะไรแปลกๆ"
"งืมมม เล่าหรอ เล่าสิ"
"เล่าอะไร!"
"จะตะโกนทำไม อยู่กันแค่นี้ เล่าว่า.....ถ้าวันนี้มีชีวิตเป็นวันสุดท้ายอยากทำอะไร ก็แค่นั้นเอง ตกใจอะไรดูทำหน้าดิ" ฉันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งใจ ถ้าจะตายก็ตายแบบเงียบๆ ช่างเรื่องบ้าๆ นั้นไป ถ้าฉันมีโอกาสในชีวิตนานกว่านี้ ฉันคงจะอยากให้เขารับผิดชอบฉันไปแล้วล่ะ ถึงจะดูเสี่ยงแต่ก็น่าท้าทายดี
"เป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น"
"ป่าวสะหน่อย ลุกได้แล้ว" ฉันพูดพร้อมกับผลักที่หน้าอกของเขา เพื่อให้เขาถอยตัวออกไป ตัวก็หนักยังจะมาทับคนอื่นอีก
หมับ!
"จะถามอีกครั้งเดียว ไม่ให้รับผิดชอบจริงๆหรอ ฉันช่วยเธอได้จริงๆนะ" เขาเลื่อนมือมาประสานกับมือของฉัน ก่อนที่จะก้มหน้าลงมาใกล้ฉันอีกที ตอนนี้จมูกของเราแทบจะชนกันอยู่แล้ว
"อืม นายไปมีชีวิตของนายเถอะ ไม่ต้องมายุ่งกับฉันหรอก" เขาพยักหน้ารับก่อนที่จะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงของเขา ฉันก็พยายามจะลุกขึ้นเหมือนกันแต่มันก็รู้สึกว่า ยังไม่หายเจ็บ ส่วนเขาก็ยืนพิงประตูมองฉันเฉยๆ
"ผัวยืนอยู่ตรงนี้ทั้งคน ก็ไม่คิดจะขอความช่วยเหลือเลยอะเนอะ เห้อออ!" ผัวอีกละ เดี๋ยวก็เมียเดี๋ยวก็ผัว ตาบ้านี้!
"ฉันลุกเองได้ นายอย่ายุ่งให้มากเรื่องได้มั้ย จะไปเรียนก็ไปเถอะ" ฉันพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด
หมับ!
"ปล่อย"
"ก็เดี๋ยวไปส่งที่ห้องน้ำ กลัวอะไร มากกว่านี้ก็เห็นมากล่ะ" เขาพูดเรื่องแบบนี้ด้วยหน้าตาเรียบเฉยแบบนั้นได้ยังไง เขาวางฉันกลางห้องน้ำ ก่อนที่จะเท้าสะเอวมองฉันราวกับว่าไม่ได้สะทกสะท้านอะไรเลยกับคำพูดเมื่อกี้ของตัวเอง
"นะ...นี่ นาย!"
"อะไร ก็มันจริงอ่ะ นี่!" หมับ! เขาไม่พูดเปล่าแถมยังยื่นมาบีบเข้าที่หน้าอกของฉันอีก ไอ้โรคจิต! ฉันกำลังจะอ้าปากด่าตามหลังเขาไปแต่เขากลับวิ่งออกห้องน้ำไปแล้ว ฉันอยากกรี๊ดๆๆๆๆ ออกมาให้ดังๆเลย ฉันเปิดฝักบัวชะโลมตัวเองแต่สายตาดันไปเห็นแปรงสีฟันที่ถูกบีบยาสีฟันไว้แล้วกับครีมอาบน้ำประมาณ 2-3 ขวด ' ของเธอพี่ไม่รู้เธอใช้อะไร แต่ก็คิดว่าผู้หญิงน่าจะชอบแบบนี้ ' การกระทำของเขาทำให้เผลอยิ้มออกมาโดยที่ไม่รู้
"ตาบ้านั้นเอาใจคนอื่นก็เป็นหรอ"
- ผู้เขียน
