แสนชัง - 14 - ไม่สำเร็จ

1258 คำ

- ช่วงค่ำ @บ้านวัฒนะกุล – ม่านมัสลินลงจากรถมินิคูเปอร์สีดำของตัวเองก่อนจะหิ้วกระเป๋าเดินทางเข้าบ้านอย่างทุลักทุเล เธอตั้งใจจะมาคุยกับปกปราชญ์แต่เมื่อเดินเข้ามาในบ้านเห็นปกปราชญ์กำลังนั่งจิบชาอ่านหนังสือ ส่วนสร้อยม่วงก็กำลังนั่งดูโทรทัศน์ ทันทีที่เห็นรอยยิ้มของผู้เป็นลุงสิ่งที่คิดเอาไว้ก่อนร่วงลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม "หนูมัส ทำไมกลับมาเร็วจังลูกไหนว่าไปสามวันสองคืนไง" สร้อยม่วงหันมามองก่อนจะตะโกนเรียกเด็กในบ้านให้มาช่วยม่านมัสลินถือของ แม้ว่าเธอจะไม่ชอบเด็กคนนี้เพราะลูกชายเธอเกลียด แต่อย่างน้อยๆ ม่านมัสลินก็เป็นลูกของคนที่มีบุญคุณกับบ้านเธอ และเป็นลูกของเพื่อนรักปกปราชญ์อีกด้วย เธอก็คือเจ้านายอีกคนของบ้านหลังนี้ "สวัสดีค่ะคุณลุง สวัสดีค่ะคุณป้า พอดีมัสเบื่อๆ น่ะค่ะเลยกลับมาก่อน" "เหรอลูก หิวไหมกินอะไรรึยัง" "มัสไม่หิวค่ะ เอ่อ คุณลุงคะมัสขอปรึกษาอะไรหน่อยได้ไหมคะ" "ได้สิลูก งั้นหนูมัสไปรอลุ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม