ม่านมัสลินกำกำปั้นแล้วทุบไปที่อกแกร่งของเขาระรัว โดยที่ปกป้องเองก็ไม่ปล่อยให้เธอทำอย่างนั้นนานนัก เขาจับข้อมือของเธอเอาไว้ทั้งสองข้าง แล้วรวบเอาไว้เหนือศีรษะ
"อย่างเธอ คงไม่ได้เล้าโลมให้เสียเวลาหรอกมั้ง"
น้ำเสียงแหบห้าวพูดประชิดริมฝีปากบาง เขากดจูบที่ริมฝีปากเรียวบางแล้วขบเม้มกลีบปากของเธอเล่น ม่านมัสลินน้ำตาไหลพราก แม้เธอจะรักเขามากแค่ไหน แต่หากเขากระทำกับเธอแบบนี้เธอก็ไม่เอาเช่นกัน
"พี่ป้อง เราคุยกันด้วยเหตุผลเถอะนะคะ มัสจะไม่ถามว่าพี่เกลียดมัสเรื่องอะไร เรามาหาทางออกด้วยกันเถอะนะคะ"
"ทางออก?"
เขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเธอที่มันสั่นไหว ดวงตาของเธอเริ่มแดงและฉ่ำน้ำอย่างน่าสงสารปกป้องก้มหน้าลงซุกเข้าที่ซอกคอขาวของเธอ
"ลองพูดออกมาสิ"
เขาพูดออกมาน้ำเสียงเบาให้เธอพูดข้อเสนอที่น่าสนใจในระหว่างที่เขากำลังมัวเมากับซอกคอขาวระหงหอมกรุ่นของเธออยู่ มือหนาข้างที่ว่างล้วงลูบขึ้นบีบเคล้นทรวงอกขน
