เมียวิศวะ 19 | ไม่ตายดี

1258 คำ

17:00 น. “เลิกเรียนแล้วไปไหนต่อดีพวกเรา” เสียงพลอยใสเอ่ยถามเพื่อนๆ ในกลุ่ม “ไปหาไรกินแถวโคเรียทาวน์ดีไหม?” เลิฟเสนอ ปกติเวลาเลิกเรียนพวกเธอมักไปหาอะไรกินที่โคเรียทาวน์บ่อยๆ “อยากไปเหมือนกันนะ แกไปด้วยกันไหมลิตา?” “คงไปด้วยไม่ได้อะ ฉันต้องไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาล” “อ้าวเหรอ แล้วแม่แกเป็นยังไงบ้าง?” “ดีขึ้นแล้ว อาทิตย์หน้าก็ออกจากโรงพยาบาลละ” “งั้นแกไปเยี่ยมแม่เถอะ เดี๋ยวพวกฉันไปกันสามคนก็ได้” “ขอโทษจริงๆ นะ ที่ช่วงนี้หลังเลิกเรียนแล้วไม่ค่อยได้ไปไหนกับพวกแกเลย” เธอรู้สึกผิดเหมือนกัน เวลาเพื่อนชวนไปไหนตอนเลิกเรียนหรือวันหยุด เธอมักปฏิเสธตลอด “ไม่เป็นไร พวกเราทุกคนเข้าใจแก” น้ำขิง หนึ่งในสมาชิกเพื่อนในกลุ่มเพื่อนด้วยรอยยิ้ม พวกเราทุกคนในกลุ่มต่างเข้าใจลิตา และไม่ได้รู้สึกน้อยใจเวลาที่ลิตาปฏิเสธ “ขอบใจพวกแกทุกคนมากเลยนะที่เข้าใจ” “ก็ต้องเข้าใจอยู่แล้วสิ เพื่อนกันนิ งั้นแยกกันตรงน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม