“มึงไม่ตายดีแน่ญาดา”
น้ำเสียงเย็นเยียบแฝงไปด้วยความน่ากลัวทำเอาคนฟังอย่างญาดาเสียวสันหลังวาบ แรงบีบที่ถูกส่งตรงมายังมือหนาผ่านแขนเล็ก ทำให้ญาดารู้สึกเจ็บเหมือนกระดูกกำลังแตกละเอียด
ไม่คิดว่าสายฟ้าจะมาที่นี่ แผนการที่วางเอาไว้ว่าจะจัดการลิตาพังไม่เป็นท่า
ผลัก!
“โอ้ย!” ญาดาโดนสายฟ้าผลักลงพื้นเต็มแรงที่มี สายตาคมเข้มตวัดมองชายในชุดนักศึกษาที่จับตัวลิตาอยู่อย่างเอาเรื่อง จนทำให้ยอมปล่อยลิตาเป็นอิสระ แล้วรีบวิ่งเผ่นหนี เอาตัวรอดเพียงคนเดียว
สายฟ้าหันมามองญาดาอีกครั้ง แววตาคมเข้มอัดแน่นไปด้วยโทสะ
“มึงทำอะไรญาดา? มึงทำอะไร?” สายฟ้าถามญาดาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง สภาพลิตาที่มองกี่ครั้งก็ยังคงทำหัวใจแกร่งกระตุกวูบด้วยความเจ็บปวด
ถ้าหากไม่ตั้งใจมาหาลิตาที่นี่ ป่านนี้ลิตาคงแย่แล้ว…
“พี่สายฟ้า ญาดา…”
“ทำไมมึงเลวได้ขนาดนี้วะญาดา!” สายฟ้าตวาดเสียงใส่ญาดาดังลั่น จนทำให้ทั้งบริเวณเงียบกริบจนได้ยิ
