เมียวิศวะ 18 | ระวังติดกับดักเสียเอง

1240 คำ

@ มหาลัย E-N ณ ตึกคณะนิเทศฯ “ขอบคุณนะคะ” เธอหันไปกล่าวคำขอบคุณกับคิมหันต์ที่มาส่งถึงตึกคณะ โดยบอกให้เขาจอดในที่ไม่ค่อยมีคน เพราะไม่อยากให้ใครเห็นว่าคิมหันต์มาส่ง คิมหันต์เพียงแค่พยักหน้าให้เท่านั้น “ลิตาไปก่อนนะคะ” เธอเปิดประตูรถหรูแล้วก้าวลงไปทันที เท้าเล็กตวัดขึ้นบันไดของตึกคณะอย่างเร่งรีบ ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาเรียนหรอก เหลืออีกตั้งยี่สิบนาที “ร่านดีเหมือนกันนะลิตา” กึก… เสียงของญาดาที่ดังขึ้นจากข้างหลังทำให้ลิตาที่กำลังเดินไปห้องเรียนหยุดชะงัก ก่อนจะหมุนตัวกลับไปมองเจ้าของคำพูดเมื่อครู่ ภาพญาดายืนกอดอกสะท้อนเข้ามาในนัยน์ตา วันนี้อีกฝ่ายไม่มีเพื่อนมาด้วย “เป็นอะไรมากไหม อยู่เฉยๆ ก็มาว่ากัน” “แล้วฉันพูดผิดตรงไหนที่บอกเธอ…มันร่าน” “ระวังปากไว้หน่อยก็ดีญาดา เห็นฉันไม่ตอบโต้ อย่าคิดว่าฉันจะยอมเธออยู่ฝ่ายเดียว” “หึ ไม่มีที่ยึดเหนี่ยวทางการเงินสินะ พอเลิกกับพี่สายฟ้าปุ๊บ ก็หาที่เกา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม