ดวงตากลมสวยที่ในนั้นฉาบไปด้วยความมืดมนของชีวิตที่เลือกเกิดไม่ได้เงยขึ้นมองเพดานด้านบนของรถหรูที่จอดเทียบท่าอยู่ริมทางหน้าปากซอยเข้าบ้านของเธอ น้ำหยดใสกำลังจะไหลจากดวงตาเธอไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้น
เธอไม่ได้ขายตัว ถึงจะต้องการเงินมากมายแต่ก็ไม่เคยคิดจะเอาตัวเองไปแลกเงิน สมบูรณ์ที่เธอเคารพรักเหมือนพ่อคนหนึ่งไม่น่าทำอย่างนี้กับเธอเลย คนอย่างเธอไปทำบาปทำกรรมอะไรไว้มันถึงได้เกิดเรื่องราวแบบนี้ขึ้น
แพรวาจบสิ้นความไร้ศักดิ์ศรีของเธอด้วยการเปิดประตูรถแล้วก้าวลงไปเดินด้วยสองขาของตัวเองที่แทบจะก้าวเดินไม่ออก
“รับไปสิ ฉันรู้ว่ามันน้อยไป ไว้ถ้าเจอกันอีกฉันจะบวกเพิ่มให้หรือจะต่อรองอะไรก็บอกมาได้เลย”
อรรณพเขาไม่เคยต้องตามใครมีแต่ผู้หญิงส่วนมากต้องวิ่งตามเขา และก็ผู้หญิงส่วนมากที่เขารู้จักพอหยิบยื่นเงินให้ก็เป็นอันจบเรื่อง แต่แพรวาทำให้เขาต้องวิ่งตามเธอลงจากรถ เอาเงินมายัดใส่มือเธอ
“ฉันไม่ได้ต้องก
