POISON EP.8 NC รุนแรงผิดปกติ
1782 คำ
EP.8
-หลายวันต่อมา-
เสียงโทรศัพท์สั่นครืดอยู่ในกระเป๋า ระหว่างที่เอวากำลังนั่งเรียนในคลาส มือบางรีบหยิบโทรศัพท์ออกมา ปรากฎว่าเบอร์ที่ขึ้นบนหน้าจอเป็นเบอร์ของแผนกฝ่ายบุคคล
เอวาดูอาจารย์ที่ยืนสอนหน้าห้อง แล้วค่อย ๆ ลุกจากเก้าอี้เพื่อออกไปรับสายที่ด้านนอก
"ฮัลโหลคะ"
"สวัสดีค่ะ คุณเอวา ดิฉันโทรมาบอกเรื่องผลสอบเมื่อสัปดาห์ก่อนค่ะ ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ คุณสอบผ่านค่ะ"
"จริงเหรอคะ" เอวาดีใจเนื้อตัวสั่น ถึงจะรอมาหลายวัน แต่นับว่าเป็นข่าวดี เธอจะได้เจอหนุ่มในฝัน ฝันที่เธอตั้งตารอกำลังจะสิ้นสุดลง
"ค่ะ วันจันทร์ที่จะถึงนี้ เวลาเก้าโมงตรง มีนัดสอบสัมภาษณ์นะคะ คุณมาวินจะลงมาสัมภาษณ์ด้วยตัวเองค่ะ"
"คุณมาวิน สัมภาษณ์เองเลยเหรอคะ" เธอเริ่มทำตัวไม่ถูก เดินไปมาหน้าห้องเรียน อยากจะกรี๊ดให้สุดเสียง
"ค่ะ และก็มีเอกสารที่ทางเราต้องการเพิ่ม ยังไงดิฉันจะแจ้งผ่านเมลไปนะคะ"
"ค่ะ ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ สวัสดีค่ะ" หลังจากวางสายเรียวปากสวยยิ้มไม่หุบ เธออยากจะกรี๊ดออกมาดัง ๆ แต่ทำไม่ได้ เดี๋ยวนักศึกษาคนอื่น ๆ จะแตกตื่นกันหมด
หลังจากเลิกคลาส เอวาขับรถกลับบ้านด้วยสีหน้าสดใส วันนี้เธออารมณ์ดีมากเป็นพิเศษ แต่ในใจกลับคิดถึงชายหนุ่มใบหน้าหล่อคมเข้มที่เธอเฝ้าคิดถึงมาหลายวัน
"หนูจะได้เจอคุณสักที" มาคิด ๆ เธอนี่เป็นเอามากลงทุนมาฝึกงานที่บริษัทเพื่ออยากเจอหน้าเขาในทุก ๆ วัน อยากเอาตัวเองเข้าไปอยู่ใกล้ ๆ ให้มาวินได้เห็นเธอชัด ๆ
เอวาเพ้อฝันว่าเธอกับมาวินจะได้ลงเอยกัน แต่ฝันนั้นต้องดับสลาย เมื่อเสียงบีบแตรสนั่นจากรถคันหลังและอีกหลายคัน กำลังบีบแตรไล่
"มัวแต่เพ้ออยู่ได้" เอวากร่นด่าตัวเอง แล้วเหยียบคันเร่งอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ไฟจราจรเปลี่ยนสีไปหลายวินาทีแล้ว
-Part Mavin-
"โกหกเธอไปแบบนั้นมันจะดีเหรอครับ"
"แต่มันดีสำหรับฉัน น่าสนุกดียัยเด็กโง่" วินโซกลับมารายงานเจ้านาย เมื่อมาวินสั่งให้ฝ่ายบุคคลโทรหาเอวาเพื่อบอกผลสอบกับเธอ
มาวินเป็นคนตรวจข้อสอบเธอทั้งหมด และยอมรับว่าเธอเก่ง เอวาทำคะแนนได้เกือบเต็ม และสั่งวินโซให้บอกกับฝ่ายบุคคลว่าขาจะลงสัมภาษณ์เธอเอง ทั้งที่ความจริง เขาไม่ใช่คนที่จะสัมภาษณ์เธอ แต่จะเป็นเลขาสาวของเขาอีกคน
"ป่านนี้เธอคงตั้งตารอนาย" วินโซออกความเห็น
"งั้นเหรอ ได้แกล้งเธอมันก็สนุกดี มีอะไรแปลกใหม่ให้เล่นตลอดเวลา"
"ส่วนเรื่องสัมภาษณ์ ส่งแอลลี่ไป" มาวินสั่งแล้วเปิดดูโฆษณาแอลกอฮอล์ตัวใหม่ที่เพิ่งออกอากาศในทุกแพลตฟอร์ม และวางจำหน่ายสินค้าทั่วประเทศ รวมไปถึงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
-Part Ava-
เอวากลับมาถึงบ้าน เดินเข้าไปทักทายคุณแม่ด้วยใบหน้าสดใส จนอารดาต้องเอ่ยถามว่าลูกสาวไปอารมณ์ดีมาจากไหน
"ยัยตัวแสบของแม่ อารมณ์ดีอะไรกันจ๊ะ" มือที่เริ่มเหี่ยวย่นยกขึ้นลูบกลุ่มเส้นผมสีดำของลูกสาวสุดที่รัก
"คุณแม่คะ ถ้าเอวา...ไม่ได้ฝึกงานที่ห้างของเรา จะเป็นอะไรไหมคะ" เธอตัดสินใจถามออกไป พลางลุ้นกับคำตอบ เผื่อทว่าให้คุณแม่ช่วยพูดกับคุณพ่อให้
"ทำไมล่ะ" อารดาถามหาเหตุผลจากลูกสาว เพราะอยากให้เอวาและเมษาพี่สาวคนโตมารับช่วงต่อจากคุณพ่อ
"เอวาอยากเอาประสบการณ์จากที่อื่น ๆ ดูก่อนค่ะ เผื่อถ้ามีไอเดียอะไรดี ๆ จะได้เอามาปรับใช้กับห้างของเราได้" เธอคิดประโยคมาอย่างสมเหตุสมผลมากที่สุด เพื่อไม่ให้คุณแม่จับผิดได้ ว่าเธอไปฝึกงานที่อื่นเป็นเพราะผู้ชาย
"ว่าแต่ลูกจะไปฝึกที่ไหน ยื่นใบสมัครไปหรือยัง"
"ยื่นแล้วค่ะ ทางบริษัทนัดสัมภาษณ์วันจันทร์ที่จะถึงนี้"
"บริษัทอะไรล่ะลูก"
"บริษัท D-Liquor ค่ะ เคยได้ยินไหมคะ"
"พี่เมษาเคยพูดอยู่ ได้ยินว่าเพิ่งจะมาเปิดบริษัทที่ประเทศไทยไม่นาน ประธานบริษัทเป็นหนุ่มลูกครึ่งนักธุรกิจไฟแรง เขาชื่ออะไรนะ..."
"คุณมาวินค่ะ" เธอภูมิใจเมื่อคุณแม่เอ่ยชมชายหนุ่มที่เธอชอบ
"จ่ะ" อารดาขานรับ ลอบสังเกตใบหน้าลูกสาวที่นั่งยิ้มหน้าตาชื่นบาน เมื่อเธอพูดชื่อมาวิน
"แล้วบอกคุณพ่อกับพี่เมษาหรือยังล่ะ ว่าเราจะไม่ฝึกงานที่ห้าง"
"ยังเลยค่ะ กับพี่เมษาเดี๋ยวเอวาบอกเอง แต่ฝากคุณแม่เกริ่นกับคุณพ่อให้หน่อยได้ไหมคะ เอวากลัวคุณพ่อดุ"
"เห็นพ่อเราเป็นยักษ์เป็นมารหรือยังไง"
"ก็เพราะเอวารับปากแล้วไม่ทำตาม คุณพ่อก็ดุเอวาเอาสิคะ" ใบหน้าสวยแสดงสีหน้าเง้างอน เมื่อเอ่ยถึงคุณพ่อ
"ก็เพราะเรารับปากไปแล้ว ว่าจะมาฝึกงานที่ห้าง แต่จู่ ๆ กลับมาเปลี่ยนใจ ทั้งที่ตอนแรกลูกก็บอกเองว่าอยากช่วยงานคุณพ่อกับพี่สาวเรา" อารดาอธิบายให้ลูกสาวคนเล็กฟัง
"นะคะคุณแม่ พูดกับคุณพ่อให้หน่อยนะคะ"
"ก็ได้ แต่ถ้าคุณพ่อเรียกคุยก็มาตอบคำถามคุณพ่อเองก็แล้วกัน"
"ขอบคุณค่ะ" เอวากอดหอมคุณแม่ ก่อนจะพาตัวเองขึ้นไปยังห้องนอน
Ava : วันจันทร์เจอกันนะคะ คุณมาวิน" เอวาส่งข้อความไปหาเขา มือบางกำโทรศัพท์แนบอก ถึงจะรู้อยู่เต็มอก ว่าเขาคงไม่ตอบกลับเธอแน่นอน
-Part Mavin-
"น่ารำคาญ" มาวินโยนโทรศัพท์ราคาแพงบนโซฟาข้าง ๆ ตัว เขาเห็นข้อความที่เอวาส่งมา ในขณะที่กำลังลิ้มลองรสชาติไวน์ราคาแพงในเพนท์เฮาส์ส่วนตัว
ใบหน้าหล่อเหลาแสดงสีหน้าเคร่งขรึม เย็นชาไร้อารมณ์ วางแก้วไวน์บนโต๊ะแล้วลุกขึ้นยืน พาตัวเองไปยังห้องน้ำเพื่อดับอารมณ์ร้อน
ในเช้าวันต่อมา วินโซเลขาคนสนิทรับกระเป๋าทำงานจากเจ้านาย แล้วเปิดประตูรถลีมูซีนเพื่อให้มาวินได้ขึ้นนั่ง
"หลับสบายดีไหมครับ" ทุกเช้า วินโซจะถามคำถามนี้กับเจ้านายทุกครั้ง เพื่อดูอารมณ์ในแต่ละวันว่าเขาควรจะรับมืออย่างไร
"ถามทำไมทุกวัน รำคาญ" มาวินขึ้นเสียงหงุดหงิด สายตาคมมองนอกหน้าต่าง วินโซเหลือบมองกระจกหลัง เห็นสีหน้าผู้เป็นนายหัวคิ้วย่นเข้าหากัน ก่อนจะหันไปส่งสัญญาณ บอกคนขับให้ออกรถทันที
"อารมณ์ไม่ดีแต่เช้า"
-บริษัท D-Liquor-
วินโซเปิดประตูห้องทำงานให้เจ้านาย มาวินเดินเท้าหนักเข้าห้อง พร้อมกับออกคำสั่งให้เรียกแอลลี่มาหาเขาที่ห้องทำงาน
"ครับนาย" วินโซวางกระเป๋าลง แล้วเดินออกไปตามเลขาสาวอีกคน จนกระทั่งเสียงรองเท้าส้นสูงดังตึกตักอยู่ใกล้ ๆ มาวินเงยหน้าจากจอไอแพด แล้วลุกขึ้นเดินเร็วไปเปิดประตูห้อง ดึงตัวแอลลี่เข้าหาประชิดลำตัวพร้อมกับล็อคห้องอย่างหนาแน่น
"แต่เช้าเลยเหรอคะ วันนี้แอลลี่ อื้อ" มาวินไม่รอให้หญิงสาวพูดจบ ริมฝีปากหนาบดขยี้ปากสวยรุนแรง จนเธอหายใจไม่ทันยกกำปั้นทุบที่แผงอกอีกคนเพื่อขออากาศหายใจ
"อะไร" มาวินถามเสียงกระเส่าปนหงุดหงิด เขาต้องการหาที่ระบายอารมณ์
"แอลลี่หายใจไม่ออกค่ะ คุณจู่โจมเร็วเกินไป"
"อย่าพูดมากเลย" มาวินไม่รอช้า ปลดชุดสูททำงานของเธอออก ซุกใบหน้าลงที่เนินอกอวบ ใช้จมูกกดฟัดอย่างรุนแรง ลิ้นร้อนเลียตวัดปัดป่ายบนยอดเม็ดสีชมพูระรัว เสียงครางของหญิงสาวที่ถูกกระทำร้องดังระงม เมื่อถูกลิ้นสวาทกระตุ้นอารมณ์เสียวซ่าน
มาวินพาหญิงสาวไปที่โซฟา ผลักตัวเธอให้ลงนอน พร้อมกับขึ้นคร่อม เขารูดซิปกางเกงลงก่อนจะจับแก่นกายตีไปที่ปากอวบอิ่ม
"อ้า" หญิงสาวอ้าปากรับแก่นกายตามคำสั่ง ฝ่ามือใหญ่จับศีรษะเธอโยกเข้าออก กลืนความใหญ่ยาวแน่นคับปาก
สะโพกสอบช่วยส่งแรงดันแก่นกายในปากอุ่นร้อน ดวงตาสวยช้อนมองบน แท่งร้อนจุกอยู่ในปากเธอ วันนี้มาวินอารมณ์รุนแรงผิดปกติเหลือเกิน
"f*ck" ใบหน้าหล่อเชิดขึ้น เขาเสียวจนแทบทนไม่ไหว มาวินจับแก่นกายรูดออกจากปาก สองมือจับแยกเรียวขาออกให้กว้าง ฉีกซองถุงยางอนามัยแล้วสวมใส่ มาวินจับแท่งร้อนจ่อที่ร่องสาว พร้อมกับกดเข้าไปในโพรงนุ่ม
สะโพกสอบออกแรงขยับระรัว เมื่อถูกภายในตอดรัดแก่นกายแน่น มาวินตอกอัดกระแทกใส่โพรงสาวอย่างรุนแรง จับเรียวขาขึ้นพาดบ่า สะโพกสอบส่งแรงใส่ร่องสาวป่าเถื่อน
"อ๊า ระ แรงค่ะ แรงอีก" แอลลี่เอ่ยร้องขอให้มาวินทำรุงแรงกับเธอมากขึ้น เซ็กซ์ของเขามันทั้งเผ็ดร้อน และดุเดือด ถึงใจเธอสุดขีด
"ถ้าเจ็บอย่ามาว่าฉันก็แล้วกัน" มาวินจัดให้ตามคำขอ เอวหนาร่อนควงใส่โพรงสาว กดกระแทกเน้นย้ำ ๆ ก่อนจะจับเธอเปลี่ยนท่าเป็นนอนคว่ำ สอดใส่แก่นกายในโพรงอุ่นร้อนอีกครั้ง ออกแรงขยับสะโพกสอบอย่างป่าเถื่อน
เพียงไม่นานเขาและเธอส่งเสียงร้องครางหาความสุข มาวินถอดแก่นกายออกจากร่องสาว รูดถุงยางอนามัยทิ้งลงพื้น ใช้มือชักแท่งร้อนเมื่อใกล้เสร็จ จับพลิกตัวเธอนอนราบกับโซฟา ฝ่ามือที่ยังว่างจิกกลุ่มเส้นผมเธอยกขึ้นมา ปล่อยความคาวพวงพุ่งใส่ปากเธอ
"ทำไมวันนี้ร้อนแรงจังคะ" แอลลี่ถามเสียงหวาน ขณะที่กำลังจัดการใส่เสื้อผ้าให้ตัวเองอย่างเร่งรีบ
"ถึงเวลาสัมภาษณ์แล้ว ไปสิ" มาวินจัดการตัวเองเสร็จ จึงเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงาน
"ค่ะ" เขาตอบไม่ตรงคำถามเธอ เรียกง่าย ๆ ว่าไม่อยากตอบ อยู่ ๆ ก็มามีอารมณ์กับเธอแต่เช้า และยังรุนแรงกว่าทุกครั้ง
- ผู้เขียน
