“พอใจหรือยัง พอใจแล้วก็ลงจากตัวฉัน แล้วก็กลับไปห้องของคุณได้แล้ว” เธอต่อว่าเขา แล้วหลับตานอนนิ่งๆ
ฟอด... ป้องณวัฒน์ยังหอมแก้มของคนรั้นๆ นั้นอีกครั้ง
“ยัง...” เขากระซิบข้างหูเบาๆ เธอหันขวับ สองใบหน้าเกือบชนกัน แววตาของหญิงสาวเต็มไปด้วยความขัดใจ
“รินจ๋า” ชายหนุ่มทำเสียงออดอ้อน
“ชิ...” เธอทำเสียงขึ้นจมูก สองแขนที่พยายามสอดเข้ามาดันใบหน้าที่กำลังแนบชิดลงมาอีกครั้ง
“ริน...”
“อย่ามาเรียกนะ ไปให้พ้นเลย” เธอผลักไสเขา
“ได้ไง รินเป็นเมียเขาแล้ว”
“ไอ้บ้า... นายมัน...”
ปึก...ปึก... เธอทุบไปที่ลำคอของเขา ป้องณวัฒน์ใช้มือที่เหมือนคีมยึดข้อมือของเธอเอาไว้
“ดื้อจัง...” เขาว่าให้
ฟอด... ป้องณวัฒน์หอมแก้มเธออีกที
“นายป้อง... ฮึ...”
“รินจ๋า...”
“อย่ามาเรียกนะ จะอ้วก...”
“อะไรเพิ่งจะทำไปแค่ครั้งเดียว คลื่นไส้แล้ว ก็ได้ เดี๋ยวพ่อจัดให้อีกชุด จะให้ท้องอีกที”
“ไม่เอานะ ไอ้บ้าป้อง... ลงไปเลย ไ
