“คุณป้องณวัฒน์ไปไหน”
“หื้อ...” พายไก่ทำเสียง ปกติคุณมายูเรียกป้องณวัฒน์ว่า “ปาปี๊” แต่ไหงวันนี้เรียกชื่อเจ้านายของเธอแปลกไป
“คะ” พายไก่ถามออกไปอีกครั้ง
“ใช่ ฉันถามว่าเจ้านายของเธอไปไหน” มายูทำเสียงเข้ม ใบหน้าไม่มีแววยิ้มแย้ม
“เอ่อ...”
“ใบ้รับประทาน เนี่ยพายไก่ ดูปากฉัน คุณป้องณวัฒน์ไปไหน อยู่ที่ไหน” น้ำเสียงเอาเรื่องอย่างชัดเจน
“ห้องอาหารค่ะ” เลขาสาวตอบเสียงอ้อมแอ้ม
“แค่เนี้ย”
มายูพูดจบก็หมุนตัวเดินออกไปขึ้นรถกอล์ฟที่เพิ่งวนไปส่งป้องณวัฒน์และรินดาที่ห้องอาหาร
พายไก่และต้นเดินเข้ามาสมทบกัน หัวไหล่แทบชนกัน
“พี่ต้นว่าไง”
“แล้วพายไก่ว่าไง”
“พายว่า มีเรื่องแน่ๆ”
“งั้นพี่ว่าพายไก่โทรไปบอกคุณป้องณวัฒน์ก่อนไหม”
“จะดีหรือพี่”
“ดีซิ”
“โทรเลยนะ”
กริ๊ง... มือถือที่ป้องณวัฒน์ลืมเอาไว้ที่ห้องนอนของรินดาดังขึ้น
(“สวัสดีค่ะ”)
“อ้าว...มือถือของคุณป้องณวัฒน์ใช่ไหม”
(“ค่ะ คุณพายไก่ พี่แ
