มินนี่นั่งทานอาหารค่ำพร้อมกับเบียร์เย็นๆจากผู้ชายที่คิดว่าน่ากลัวแต่พอได้สัมผัสกลับอบอุ่นกว่าที่คิดไว้ หรือเพราะที่ผ่านมาเธอหลงเอาคำพูดคนอื่นมาตัดสินเขาเลยทำให้หน้ามืดตามัวมองไม่เคยเห็นเลยว่าการมีเขามันดีขนาดไหน เฮียจากัวร์ส่งยาแก้แพ้ให้เธอกินแล้วยังบอกให้เธอนอนที่นี่เพราะเป็นห่วงส่วนตัวเขาจะออกไปนอนข้างนอกแทน
“เฮียขออาบน้ำก่อนนะ” เขาเดินเข้าไปบอกเธอพร้อมกับถอดเสื้ออ่อยเด็กนิดนึง
“อื้ม…” น้ำลายอย่าพึ่งไหลนะ!
“สรุปแล้วเราเป็นอะไรกันมินนี่?” เขาไม่อยากจะใช้ความเจ้าเล่ห์กับเธอนักแต่ถ้ามันจำเป็นคงต้องทำ นี่เขาลงทุนซื้อคอนโดใหม่เพื่อจะอยู่กับเธอในอนาคตอันใกล้นี้แต่ทำทุกอย่างเงียบๆไม่ให้ไอ้โบ๊ทรู้
“ก็เป็น...เอ่อ…” เป็นอะไรไม่รู้แต่มานอนคอนโดเขาแล้ว…แรดจริง!
“คงไม่แค่พี่น้องเนอะ” เขาเปลี่ยนใจจากอาบน้ำแล้วมานั่งข้างๆเธอแทน
“แล้วถ้าเป็นพี่น้องล่ะ…ไม่ได้เหรอ?” เธอขยับตัวออกห่างมากขึ้นรู้สึกว่าแววตาเขามันน่ากลัวมากจริงๆแล้วยิ่งถอดเสื้ออ่อยแบบนี้คิดว่าเธอจะนิ่งเป็นไม่รู้สึกอะไรรึไง
นี่คิดนะพูดเลยว่าอยากจับปล้ำมาก
แต่!! ปล้ำไม่เป็นประสบการณ์ยังไม่มี
“เฮียลูกชายคนเดียวไม่เคยมีน้องสาวนะ...แล้วพี่น้องที่ว่าเนี่ยนอนกอดกันได้ใช่ไหม?” เขาก้มหน้าเข้าใกล้เธอมากขึ้นรู้สึกว่าเธอจะกลัวเขาอีกแล้วทั้งที่เกือบจะดีแล้วเชียว
“กอดบ้าอะไรถอยไปเลยชอบเล่นอะไรเหี้ยๆอีกแล้ว!” เธอโวยวายเสียงดังแล้วรีบลุกออกจากห้องนอนไปข้างนอกคว้ากระเป๋าทั้งที่เริ่มง่วงแล้ว ถ้าพี่โบ๊ทรู้คงเอาเธอตายแน่ที่มานอนคอนโดผู้ชายแบบนี้ แต่อีผีคนยิ่งอยากหนีดันมามารตัวใหญ่มาขว้างอีก
เป็นมารที่หล่อมากเลย...งื้อ!!
“จะไปไหนห่ะ? กินยาไปแล้วเดี๋ยวก็หลับในหรอก!”
“ช่างสิจะกลับแล้ว!” เธอกำลังจะเดินออกแต่ตัวลอยขึ้นตกใจจนกอดคอเขาแน่น! ไอ้เฮียจากัวร์คนเถื่อนอุ้มเธอเข้าห้องนอนแล้วยังเหวี้ยงเธอลงจนจุกอีก!
ตุบ!!
“โอ๊ย!! ไม่เหวี่ยงลงพื้นเลยล่ะ!” เธอตะคอกถาม
“ทำไมดื้อห่ะ? นอนที่นี่ถ้าออกไปอีกเฮียปล้ำ!”
“เอ๊ะเฮียจากัวร์นี่เป็นน้องนะ!” นี่เธอเป็นน้องเพื่อนสนิทเขานะจะทำอะไรเอาแต่ใจตัวเองเกินไปรึเปล่า
“แต่เฮียอยากเป็นมากกว่านั้น!!” ก็บอกรักไปแล้วไงว่ะยังจะคิดว่าเป็นพี่น้องอีกเหรอว่ะ
“จะกลับ!”
“ดื้อ! ถ้าเดินออกไปได้มีผัวคืนนี้แน่!”
“เหี้ยวะ!”
“เออ! รู้ตัวว่าเหี้ยแต่นอนได้แล้ว” หน้าตาเธอเริ่มดูอึนๆแล้วไงเพราะยามันเริ่มออกฤทธิ์แล้วถ้าให้กลับยังไงก็หลับคารถแน่นอนแล้วเขาคงไม่บ้าพอจะให้เธอนั่งแท็กซี่หรอกอันตรายไปยิ่งตอนนี้ดึกแล้ว
“คอยดูนะฉันจะไม่เจอเฮียอีกเลย” เธอล้มตัวนอนก็ได้ว่ะ! แต่ถึงอยากนั้นก็ตกใจจนตัวแข็งหลับตาแน่นตอนที่เขาห่มผ้าให้ ใจแม่งสั่นอะ! เธอโกรธเขาอยู่นะต้องไม่ใจอ่อนสิ
“ฝันดีนะ” กลัวเขาขนาดนี้เลยเหรอว่ะ
เขาเดินไปอาบน้ำแต่ถึงอย่างนั้นก็ว่างแก้วไว้บนเตียงถ้าเธอลุกขึ้นหรือขยับตัวแก้วจะร่วงเขาจะออกมาทันแล้วที่นี้คงต้องโหดบ้างแล้วถ้ายังดื้ออยู่อีก!
“ชิ! คนเผด็จการ” เธออดจะคอนแคะเขาไม่ได้จริงๆ
จากัวร์เดินออกจากห้องน้ำในสภาพกึ่งเปลือยนั่งลงบนเตียงลูบหัวเด็กดื้อที่จ้องแต่จะหนีเขาตลอดเวลาแล้วบางครั้งยังมาทำตัวอวดเก่งใส่แต่สุดท้ายถูกดุนิดหน่อยกลัวเฉยเลย
เขาเห็นความน่ารักของเธอมาตั้งแต่หลายปีแล้วแต่มันยากเมื่อเพื่อนห้ามกว่ามันจะเปิดใจเขาใช้เวลาเป็นปีจนในที่สุดวันนี้เขาได้ใกล้ชิดมินนี่จริงๆเป็นครั้งแรกแล้วยังได้จูบแรกมาอีก มินนี่ไม่ต้องทำอะไรเลยทำไมเขาถึงได้รักจังว่ะ!
เด็กเหี้ยทำใจคนแก่สั่นตลอด!!
ฟอดดด….
“กว่าจะสงบนะมินนี่” ก็ไม่รู้ว่าจะอดใจได้ขนาดไหนไงมินนี่ก็น่ารักมากขึ้นทุกวันแล้วยังน่าเอาอีกด้วย แล้วคนมันรักมานานกลัวเผลอทำเหี้ยใส่เพราะโมโหหึงนี่ดิ
มินนี่อายุ 19 ปีในขณะที่เขากำลังจะอายุ 28 ปีมันช่างห่างกันมากเกือบสิบปีได้เลย แล้วกว่าเธอจะยอมคบเป็นแฟนแล้วเลื่อนมาเป็นเมียเขาแล้งยังต้องรอให้มินนี่เรียนจบอีกตั้งสี่ปี! เธอยังต้องเจอผู้ชายอีกเยอะที่เข้ามาจีบแล้วเขาคงตบะแตกเผลอไปกระทืบใครสักคนที่ยุ่งกับมินนี่แน่
นี่แค่คิดยังอยากจะพกปืนติดตัวเลย!
“มาทำให้รักแล้วรับผิดชอบด้วยล่ะ”
หลังจากผ่านคืนนั้นเธอหลบหน้าเฮียจากัวร์ยาวเลยเรื่องจะพิสูจน์ความสัมพันธ์ระหว่างพี่อลิสกับเฮียจากัวร์ก็พังไม่เป็นท่าเพระเธอไม่กล้าเอง ก็เขาน่ากลัวนี่นา! เธอพยายามหนีให้สุดในขณะที่เขาก็พยายามต้อนเธอเหมือนลูกแกะตัวหนึ่งงั้นแหละ
เขาน่ากลัวมากตรงที่รู้เรื่องเธอหมดเลยไม่ว่าจะไปที่ไหน อยู่กับใครหรือแม้แต่เธอไปเที่ยวกับเพื่อนก็ตาม เธอพยายามหนีแล้วนะแต่ไม่รู้ทำไมบางเวลาถึงยังเผลอคิดถึงตอนเราจูบกัน
เธอจำได้ว่าเขากอดเธอแน่นเลย
เฮ้อ…เธอคงคิดมากเฉยๆ
จนตอนนี้ผ่านไปหนึ่งเดือนแล้วถ้าให้นับเวลาที่เจอกันคือไม่ถึงสามชั่วโมงด้วยซ้ำ เธอหลบหน้าแต่เขายิ่งตามแล้วเหมือนว่าเจ้ากรรมนายเวรมากเวอร์เพราะไม่ว่าจะทำอะไรที่ไหนเขารู้หมดส่วนเรื่องสอนขับรถเธอไปเรียนแทนจนตอนนี้ได้ใบขับขี่มาแล้ว
ตอนนี้คือยืนกอดพี่ชายที่สนามบิน!
“ไปแค่ไม่กี่อาทิตย์ห้ามดื้อนะ แล้วอย่าเที่ยวเยอะพี่เป็นห่วงมากนะ” เรื่องเที่ยวน้องสาวยืนหนึ่งมากแต่ก็ดีหน่อยที่ไม่กระทบกับเรื่องเรียนเพราะคงกลัวเขาด่ามั้ง
“ตังไหนเที่ยวล่ะ!” เงินเดือนถูกตัดให้เหลือแค่สี่หมื่นจากปรกติหกหมื่น เอาจริงแทบจะร้องไห้แล้วอะไม่มีตังใช้เลย
“ช่วยไม่ได้เที่ยวเก่งเกินพี่ต้องทำแบบนี้แหละ” สี่หมื่นสำหรับคนทั่วไปคือเยอะเลยนะ
“ใจร้ายจัง ยังไงก็เดินทางดีๆแล้วไม่ต้องหิ้วพี่สะใภ้ฝรั่งมานะยังไม่อยากได้” พี่ชายเธอธรรมดาที่ไหนกันเล่าแล้วเพื่อนแต่ล่ะคนก็ไม่ต่างกันจะมีน่ากลัวก็เฮียจากกัวร์นี่แหละ
“ไปแล้ว ถ้าเพื่อนพี่มากวนมากบอกกันนะ”
“อื้ม” พี่โบ๊ทไปแล้วเธอจะอยู่ทำไมล่ะวันนี้นัดเพื่อนว่าจะไปเที่ยวกันอีกแล้ว! พี่โบ๊ทคงคิดไม่ถึงหรอกว่าก่อนจะตัดเงินเดือนเธอกดออกมาเก็บไว้ก่อนแล้วถึงตอนนี้จะโดนยึดบัตรเครดิตก็ไม่ซีเรียสจ้ะ
จากัวร์นั่งมองเด็กน้อยที่คิดว่าจะหนีเขาพ้นงั้นเหรอ ที่ผ่านมาเขาแค่เกรงใจไอ้โบ๊ทเฉยๆแต่ตอนนี้มันไม่อยู่แล้ว ที่ผ่านมาตลอดหนึ่งเดือนเขาตามเธอแต่เป็นแบบเงียบๆใช้อำนาจเงินซื้อตัวครูสอนขับรถให้เป็นผู้หญิงเท่านั้น เขาติดต่อเพื่อนเธอบ้างเพื่อถามเรื่องเรียนแล้วก็แกล้งทำตัวน่าสงสารจนคืนนี้เขารู้ว่าเด็กดีของเขากำลังจะไปเที่ยวหลังจากส่งพี่ชายขึ้นเครื่อง
มินนี่เป็นเด็กแสบไม่เบาเลย!
เขารู้ว่าที่ไหนจะไปดักรอเลยก็ได้แต่ว่าอยากตามเธอเงียบๆแล้วค่อยโผล่ไปหาทีเดียวเอาให้ตกใจจนตั้งรับไม่ทันเลย
“แต่งตัวขนาดนี้จะอ่อยใครว่ะ?” มันก็ไม่เท่าไรแค่สายเดียวกับกางเกงยีนต์ขายาวที่แต่งขาดตรงต้นขาโชว์ความขาว
มินนี่มาถึงผับคนสุดท้ายเพราะมัวแต่ขับรถมาไหนจะส่งพี่ชายอีกคือเร็วขนาดนี้ก็บุญแล้วพอมาถึงเพื่อนที่แสนดีส่งเหล้ามาเลยจ้ะ เเละเพื่อไม่ให้เป็นการเสียน้ำใจรับมาแล้วดื่มทันที
“ทำหน้าไรแบบนี้ว่ะ?”ผิงถาม
“มึงสองคนเอาผัวมาเพื่อ? นี่กูโสดไม่เห็นใจกันมั้ง!” พูดแล้วขึ้นเลยดื่มต่อดีกว่า
“แล้วว่าที่ผัวมึงล่ะ?” อันถามพลางยิ้มเพราะเธอนี่แหละเป็นคนบอกเองว่าคืนนี้ไปไหน
“ตายคาอกสาวแล้วมั้ง!” นี่ไม่ได้หึงหรืออะไรเลยนะแต่คาแรคเตอร์มันให้ไง
“อีดอกนี่มึงหึงเหรอ?” ผิงถามพลางกับเอียงตัวซบแฟนหนุ่มคณะวิศวะที่มาด้วยกัน
“หึง? โอ้โนๆๆๆ กูไม่ได้เป็นอะไรกับเขาจ้ะพวกมึงอย่าเข้าใจผิด!” อธิบายกันสักนิดนะเผื่อเพื่อนจะเข้าใจกันบ้าง นี่เธอไม่รู้สึกอะไรเลยจริงๆถึงจะรู้ว่าเขาชอบเธอก็เถอะนะ
ว่าแล้วเสียวสันหลังแปลกๆแหะ!
“เล่นตัวนะมึง!” อันมองไปรอบๆเชื่อเถอะว่ามาแน่นอนแต่จะตอนไหนก็เท่านั้น นี่เธอรักเพื่อนนะถึงอยากให้มีแฟนเป็นคนดีแบบเฮียจากัวร์น่ะ
“พูดมากกูเต้นดีกว่าเบื่อพวกติดผัว!” เธอแค่โยกตัวเบาๆเท่านั้นแหละเพราะเอาจริงคือเต้นไม่เก่งไง เเล้วมาผับจะให้นั่งดื่มเหล้าอย่างเดียวก็ไม่ได้ไงดนตรีสนุกขนาดนี้
จากัวร์เดินเข้ามาภายในผับบอกพนักงานถึงโต๊ะที่จองไม่นานเขาก็พาไปซึ่งเขาหยุดก่อนจะเดินไปที่โต๊ะมองคนตัวเล็กมากๆเต้นแบบไม่สนใจใครแล้วดื่มเหล้าน่าจะสักพักแล้วด้วยคืนนี้เขาจะไปส่งเธอ เขาจะเฝ้าทั้งคืนให้สาสมกับความคิดถึงที่ทรมานกันมาตลอดทั้งเดือน
เพื่อนเธอเห็นเขาแล้วเลยส่ายหน้าไม่ให้บอกคนตัวเล็กรู้ตัวก่อนเดี๋ยวจะหนีหน้าอีก เขาเดินไปสอดมือจับเอวเธอเต้นไปด้วยเลยแล้วแม่คุณก็หันมาทันทีพร้อมกับอ้าปากเหวอเหมือนเห็นผี
จูบสิครับรออะไรล่ะ!!
“!!” เธอดิ้นให้อ้อมกอดเขาที่แน่นขึ้นทุกอย่างรอบตัวเหมือนหายไปเหลือแค่เธอกับเขา
“คิดถึงมากนะมินนี่” เขากระซิบข้างหูเธอเพราะที่นี่มันเสียงดังในขณะที่เธอยังนิ่งค้างอยู่
“จูบฉันทำไม!?” กว่าจะหาเสียงตัวเองเจอได้ เขาจูบเธอต่อหน้าเพื่อนด้วยอย่างไม่แคร์ใครเลย อันกับผิงมองเธอตาค้างเหมือนว่าจะถามแต่ขอโทษนะเพื่อนกูก็งงเหมือนกันจ้ะ! อยู่ดีๆก็เสียจูบกลางผับแล้วยังต้องเป็นคนที่หลบหน้าอีก
นี่มันต้องเป็นวันเฮงซวยอีกแล้วแน่เลย!
“ก็บอกว่าคิดถึงไงมินนี่” คราวนี้เขาพูดชัดกว่าเดิมแล้วดังขึ้นด้วยแล้วตอกย้ำด้วยการกอดแน่นๆไม่สนว่าตอนนี้เธอจะตัวแข็งทื่อเป็นรูปปั้นก็ตาม แล้วก้มหน้ามองเธอด้วยความรู้สึกอยากจะจูบซ้ำๆไม่หยุด
“กูอยากจะบ้าตาย!!” ดูหน้าเฮียจากัวร์คือแบบเว้าวอนหนักมากแต่ดูหน้าเพื่อนคือตกตะลึ่งเลยแหละ
“คุยกันหน่อยไหมทำไมถึงหลบหน้าเฮีย ไหนว่าให้โอกาสไง?” ก็คืนนั้นยังดีอยู่เลย
“เฮียทำอะไรให้มินนี่โกรธเหรอถึงต้องหนี?” หนึ่งเดือนเหมือนหนึ่งปีเลยนะ
“หรือว่าอยากได้อะไรไหมที่เฮียหาให้ได้ อยากไปเที่ยวไหนรึเปล่าหรือจะให้เฮียทำอะไรให้ไหมแล้วถึงจะยอมคุยกับเฮียห่ะ” เขาทำหน้าเว้าวอน
“มึงเดี๋ยวกูกลับก่อนนะ” ทำไมวันนี้เขาซึมจนน่าเป็นห่วง
“เออๆคุยกันให้รู้เรื่องกูเป็นกำลังใจให้”
“มานี่เลยเฮียจากัวร์” เธอจับมือแต่เขาแกะออกแล้วมาโอบไหล่เธอแทนระหว่างที่เดินออกเขาพยายามไม่ให้ใครมาโดนตัวเธอแล้วยังดูหงุดหงิดมากที่มีผู้ชายถอยมาชนหลายคน
ฮัลโหลเฮีย! นี่ผับไม่ใช่วัดนะคนถึงจะสงบๆ
“ไปรถเฮียนะมินนี่”
“แล้วรถฉันล่ะ?”
“เดี๋ยวให้ลูกน้องมาขับกลับ โอเคนะ” ไม่รอคำตอบแต่จับ มือเธอเดินไปที่รถเลยแล้วยังยึดกุญแจรถเธอมาด้วยจะได้ให้ลูกน้องขับไปเก็บที่หอพักให้