ตอนที่ 11

1807 คำ

ด้วยความเป็นกุลสตรีไทยอย่าไปยอมให้ถูกจูบฟรีๆเราต้องจูบกลับค่ะ! แต่ว่าเอาลิ้นเข้าปากไงอะ? ทำมันมันแปลกแบบนี้หายใจไม่ค่อยออกแล้ว มือเธอทุบหน้าอกเขาเบาๆไม่ใช่ว่าขัดขืนนะแต่อีกนิดเดียวจะขาดอากาศหายใจแล้ว!! เหมือนจะตายแต่ทำไมฟิน!! งื้อ...เขินอ่า จูบแรกของฉ้านนนนน.... “จูบจองแล้วนะ” เธอยังมองเขาตาค้างตกตะลึงอยู่เลย “ไม่แฟร์!” มาจูบไม่ให้ตั้งตัวแบบนี้ใครจะชอบห่ะไอ้คนแก่เจ้าเล่ห์ ต่อจากนี้เธอจะหนีหน้าให้สุดๆเลย “จูบเฮียกลับไหมล่ะ?” “จูบไม่เป็น!” ทำไมรู้สึกเหมือนกำลังอ่อยเขาอยู่นะ! เธอกำลังจะถอยตัวออกห่างแต่เขามาจับประคองหน้าเธอเอาไว้แล้วจูบบดขยี้ปากเธออีกครั้งแล้วแบ่งปันน้ำลายผ่านลิ้นที่แทรกเข้ามาสร้างความปั่นป่วนไม่หยุด งื้อ…ทำไมรู้สึกดีกว่าเมื่อกี้อีก “ฉวยโอกาส!” นี่มันจูบแรกเลยนะต้องต่อว่าให้รู้สึกผิดมั้ง “ตอนนี้เราทำสัญญากันแล้วนะ ห้ามรับรักใครละ” “ฉันไปทำตอนไหน!?” “เมื่อกี้เราจูบกันแล้วเป็นจูบแรกด้วยใช่ไหม?” เขาชอบหน้าเธอตอนเขินจังว่ะแก้มมันแดงอ้าปากนิดๆจนเห็นฟันสีขาวตาที่หลบไปมาพอสบตาก็กะพริบซะถี่เชียว “ก็เฮียมันฉวยโอกาสนี่!” ไม่กล้ามองหน้าเลยกลัวอะ “เปิดใจมองเฮียใหม่ได้ไหม?” เขาจับคางเธอเสยให้เงยหน้ามาสบตากันรับรู้ความในใจที่ล้นอกออกมาจนใครต่อใครรู้กันหมดแล้ว “แต่ว่าเฮียจากัวร์ก็น่ากลัวเหมือนเดิม” เธอลบภาพแบบนั้นไม่ออกเลยนี่นา “เฮียน่ากลัวขนาดรักไม่ได้เลยเหรอ?” กับคนอื่นมันอาจจะใช่ไงเพราะเขาคุ้นชินแบบนี้ เขาทำงานด้านความปลอดภัยให้กับคนดังหรือพวกคนสำคัญมากมายจะมาใจดีคงไม่ใช่ ทุกอย่างที่ทำคือต้องอยู่ในกฏระเบียบอย่างเด็ดขาด แต่ทุกอย่างเกี่ยวกับมินนี่เขาโคตรจะใจดีมากเลยนะ “เคยเห็นเฮียกระทืบคนด้วย!” เธอยังไม่เคยแม้แต่จะตบใคร “แล้ว?” จะให้เขายอมเจ็บตัวเพื่อสร้างภาพเป็นคนดีงั้นเหรอ เขาจะต้องลงทุนขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ “จัดห้องต่อเถอะเฮียจะลงไปเอาของ” เนื่องจากว่าเขาจะเอาเธอมานอนที่นี่คืนนี้เขาอยากจะกอดเธอดังนั้นมันต้องสร้างสถานการณ์อีกแล้ว เรื่องรถของมินนี่ความจริงเลยนะอยู่หอพักเธอนั่นแหละแต่เมื่อเช้าเขาขับรถไปส่งเธอพร้อมกับไอ้โบ๊ทไงแล้วลืมบอกว่าเป็นคันไหน พอมาตอนเย็นเขาบังเอิญว่าจะไปรับแต่เห็นอลิสกำลังชวนเพื่อนมินนี่ไปเที่ยวเขารอจังหวะจนยัยนั่นเดินออกไปแล้วถึงไปหาว่าที่เมียที่ดูง่วงเหลือเกินไง เขาอยากจะชวนคุยมากกว่านี้แต่มินนี่ปฎิเสธทุกอย่างจะทำไงได้ล่ะนอกจากเปลี่ยนเรื่องหรือไม่ก็บังคับแบบเมื่อเย็นเลย ตอนนี้เวลาสองทุ่มห้องจัดเกือบจะเรียบร้อยแล้วเหลือแค่ทำความสะอาดนิดหน่อย พนักงานที่มาส่งอาหารก็รออยู่พร้อมกับเครื่องดื่มแอลกอฮอร์ด้วย ถึงเวลานอนกอดว่าที่เมียแล้ว! “มินนี่เฮียมาแล้ว...มินนี่?” หายไปไหนเห็นแค่กระเป๋าหรือว่าจะไปเข้าห้องน้ำ “เฮียจากัวร์มียาแก้แพ้ป่ะ?” ลมพิษขึ้นมาเต็มหลังเลยตอนนี้ลามมาที่แขนแล้ว เธอเป็นคนแพ้ง่ายมากเพราะแบบนี้ไงพี่โบ๊ทเลยเป็นห่วง “เป็นไรไปหาหมอไหม?” “แค่ลมพิษ” คงจะแพ้อะไรสักอย่างนี้แหละเธอก็ไม่คิดว่าจะหนักมากไงจนมาคันแบบนี้ “งั้นเดี๋ยวไปซื้อยาให้มีร้านยาใกล้ๆแล้วจะกินข้าวก่อนก็ได้นะ” คงไม่ต้องคิดแผนอะไรแล้วแหละเพราะถ้ากินยาแก้แพ้คงหลับง่ายแน่นอน “ขออาบน้ำได้ไหม?” “เอาดิ ใส่เสื้อเฮียก็ได้มันตัวใหญ่อยู่” เรียกว่าคนล่ะไซส์เลยล่ะเพราะมินนี่ตัวเล็กมาก หัวเธอถึงแค่หัวไหล่เขาเองส่วนเขาเนี่ยเหมือนสูงเอาโล่เกินไปไง เขาสูง190 กับเธอสูง 162 คิดดูสิห่างขนาดไหน? “งั้นเดี๋ยวแกะอาหารรอแล้วจะอาบน้ำมากินพร้อมกันนะ” เขาก็อุตส่าห์เลี้ยงเธอจะกินก่อนได้ไงถึงจะหิวมากก็เถอะ จะว่าไปเธอก็แทบไม่รู้จักเขาจริงๆเลยด้วยซ้ำนะทุกอย่างรู้มาจากคนอื่นตลอดจนช่วงหลังๆเขาเหมือนพยายามเข้าหาเธอมากขึ้น ตอนแรกก็คิดว่าอยากมีน้องสาวแต่เปล่าเลยจ้าอยากได้เธอมากกว่า! เขาถามว่ามีสิทธิ์ไหมตอบได้เลยว่าเต็มร้อยมาก! เธออยู่ใกล้ชิดผู้ชายหล่อมีเสน่ห์ล้นเหลือขนาดนี้ใครจะไม่หวั่นไหวล่ะไหนจะจูบอีก มันบ้ามากเลยที่กลัวเขาแต่กลับอยากถูกจูบอีก! บ้าจริงๆที่ยังคิดถึงจูบไม่หยุด! “สรุปเทพบุตรหรือตัวเหี้ยกันแน่เนี่ย?” พี่อลิสคงไม่โกหกเธอหรอกมั้ง แต่เอ๊ะ! พี่อลิสรู้จักเฮียจากัวร์ดีขนาดนั้นเขาเคยเป็นอะไรกันมา อย่าบอกนะว่า…เคยเป็นแฟนกัน!! “ถ้าเป็นแบบนั้นแม่งโคตรเหี้ยเลย!” เรื่องนี้ต้องพิสูจน์ให้รู้แต่สมองระดับเธอมันจะไปวางแผนได้ไงต้องใช้เพื่อนแรดมารวมหัวกันช่วยกันคิดอีกตามเคย แมวน้อย : มึงกูมีเรื่องให้ช่วย! หมูบิน : ว่ามาเลยอีดอกทอง แมวน้อย : กูอยากรู้ว่าพี่อลิสกับเฮียจากัวร์เป็นอะไรกัน เต่างอย : ดี๋ยวกูวางแผนแป๊ป แมวน้อย : เคๆพรุ่งนี้ประชุมเว้ย! ก็ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ดีๆถึงจริงจังขนาดนี้ทั้งที่เมื่อก่อนไม่ค่อยสนใจเท่าไรหรือเพราะว่าจูบ! ถ้าเพื่อนรู้เรื่องนี้คงแซวจนพูดไม่ออกแน่เลย เพื่อนก็เหี้ยไงอยากให้เธอมีผัวเร็วๆจะได้เข้าแก็ง ร้านยาอยู่ใกล้พอดีเลยซื้อทั้งยากินแล้วก็ยาทนแก้คันไปด้วยเลย ที่มินนี่เป็นแบบนี้เพราะว่าแพ้ฝุ่นรึเปล่าว่ะ! แต่คอนโดก็แทบไม่มีฝุ่นเลยนะเว้ยแม่บ้านพึ่งมาทำความสะอาดเมื่อเช้านี้เองคงจะเพราะอากาศเปลี่ยนมั้ง “มินนี่อาบน้ำอยู่เหรอ?” คอนโดว่างอีกแล้วแต่เขาได้ยินเสียงคนร้องเพลงดังมาจากห้องน้ำ “มาไวจังไหนยาล่ะ?” มันคันมากนะแต่จะเกาก็คงหนังขาดเพราะเล็กยาวไงพึ่งไปทำมาด้วย “กินยาหลังอาหาร แต่นี้ทาได้เลย” เซ็กซี่ว่ะขนาดไม่โป๊อะไรเลยนะเนี่ย! “แล้วจะทาหลังถึงไหมเนี่ย!!” รอบนี้มาเต็มหลังเลยไงแถมลามมาถึงแขนอีกด้วย เธอยื่นมือจะรับยาแต่เขาจับมือเธอดึงเข้าไปหาก่อนจะมองแขนเธอเหมือนกับว่านี่คือเชื้อโรคร้ายแรง เดี๋ยวนะ! แค่ลมพิษเว้ยเฮีย! เธอจะชักมือกลับแต่เขาจับแน่นมาก นี่มือหรือปอกเหล็กถามจริง!? “ทำไมเป็นขนาดนี้ล่ะ?” “ก็ไม่รู้ไม่ใช่หมอแต่นี่ก็เป็นบ่อยแล้วนะ เป็นคนแพ้ง่ายไงเฮีย” ร่างกายมันเปราะบางก็งี้แหละถึงสภาพจะดูถึกทนก็ตาม เฮียจากัวร์พยักหน้าเหมือนว่ารู้อยู่แล้วงั้นแหละ “ที่หลังล่ะ? ขอเฮียดูได้ไหม?” “ดะ…ดู!!” “อื้ม ไหนดูสิว่าเป็นหนักขนาดไหนจะได้ดูแลถูก” “เป็นหมอรึไง?” “เป็นแฟนไม่ได้เหรอ?” เขาถามกลับไปตรงๆ “ได้ เอ้ย!! ไม่ใช่ เฮียจากัวร์อย่ามาพูดแบบนี้สิ!” หน้าตาเขามันจะจริงจังไปไหนห่ะ เธอนั่งลงยอมให้เขาเปิดหลังดูผื่นลมพิษพร้อมกับทายาให้ด้วยเลยแต่มือโคตรหยาบเลย เธอพยายามจะไม่เขินแต่ว่าใครจะทนไหวล่ะมีลมหายใจอุ่นๆเป่ารดต้นคอขนาดนี้แล้วยังดึงเธอเข้าไปกอดอีก มีคำถามเดียวเลยในตอนนี้คือ ทำไมเธอไม่ขัดขืนล่ะ! “เฮียรักมินนี่มากนะ” บอกไปเลยดีกว่า “รักฉัน!?” เดี๋ยวก่อนนะเขาพูดจริงใช่ป่ะ “อื้ม รักมากรักมานานแล้ว” จะให้พูดว่าเกือบสามปีก็ได้นะที่เขาแอบรักเธอแต่ว่าตอนนั้นมินนี่พึ่งจะอายุ 17 ปีเองไงเลยต้องห้ามใจไม่พรากผู้เยาว์ แล้วไอ้เด็กบ้านี่ก็โตขึ้นมาสวยจนน่าใจหายเลยที่สำคัญมีเสน่ห์จนใครๆก็ชอบอีก “พี่โบ๊ทรู้ไหม?” “เขาก็รู้กันหมดทุกคนนั่นแหละ” ไม่ว่าจะเพื่อนเธอหรือเพื่อนเขารู้หมดมีแค่เธอนี่แหละไม่รู้อะไรเลย “แล้วพี่อลิสล่ะ?” “ยัยนั่นคงรู้แหละ! มินนี่อย่าไว้ใจอลิสนะมันไม่ได้ดีอย่างที่เห็นหรอก” เขาก็ด้วยไม่ได้ดีอย่างที่เธอเห็นหรอกแต่เวลาเขารักแล้วเขาทุ่มทุกอย่างให้แบบหมดตัวก็ยอม “งั้นต้องพิสูจน์ก่อนนะ” “ที่ผ่านมาไม่พอเหรอ?” “ก็เรามาศึกษากันใหม่ไง” “จริงดิ? แสดงว่ายอมรับรักเฮียแล้วใช่ไหม” ก็ดีใจสิครับ! อยากจะโทรไปหาพ่อเหลือเกินแล้วบอกว่าหาว่าที่แม่ของลูกในอนาคตเจอแล้ว!! น่ารักเกินไปแล้วแม่คุณทูนหัวของเฮีย! “เฮียจากัวร์จะสามทุ่มแล้วนะ” “ง่วงเหรอปรกตินอนดึกนี่?” “หิวข้าวอะ ปล่อยก่อนนะหิวแล้วอีกนิดเดียวไส้จะขาดกระเพาะจะทะลุแล้ว” เธอหันหน้าไปบอกเขาพร้อมกะพริบตาถี่ๆอ้อนดูบ้างเขาก็ยิ้มตามแล้วมาจูบหน้าผากเธอเฉยเลย เฮียจากัวร์ลวนลามเธอเก่งจัง! “เฮียขอโทษนะที่ทำให้หิว” เขาจับมือเธอไม่ปล่อยเลยแล้วพามาที่โต๊ะอาหาร “มีแต่ของน่ากินอ่า…” หิวจ้าตอนนี้เป็นมาม่าก็อร่อยแล้วแต่นี่คือกุ้งแม่น้ำตัวเท่าแขนเลยนะ ปูตัวใหญ่อีกที่สำคัญคือต้มยำทะเลรวมมิตร ขนาดยังไม่ได้กินยังรู้สึกว่าต้องอร่อยแน่นอนเลยน้ำลายก็แทบหก! อื้อ…มีเบียร์เย็นด้วยนะ! “เฮียคิดว่าน่าจะชอบ” ของโปรดเธอทั้งนั้นแหละเขาจำได้ไอ้โบ๊ทมันเคยบอกไว้ “หู้ย…มีแต่ของชอบเลยอ่า เฮียจากัวร์น่ารักที่สุดเลย!”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more