กว่าจะกินอาหารจบก็ล่อไปตีห้ากว่าๆซึ่งมินนี่สลบไปนานมากจริงๆแล้วผลสแกนสมองของเธอมันปรกตินะหมอบอกมาอย่างนั้น ก่อนจะนอนเขาเดินออกไปหาพยาบาลที่ทำท่าจะหลับบอกเขาเรื่องเช็ดตัวว่าจะเรียกเองแล้วให้เปลี่ยนน้ำเกลือเลยตอนเช้าจะได้ไม่ต้องเข้ามาให้วุ่นวายอีก
เขาอยากให้มินนี่ได้พักผ่อนเยอะๆ
“เฮียนอนกอดนะ” เตียงมันเล็กแต่ไม่มากเกินไปหรอก
“แต่ว่าจะเบียดกันนะ” เตียงแค่นี้เอง
“ก็เฮียจะนอนให้เล็กที่สุดมินนี่จะได้นอนสบายโอเคนะ เฮียแค่อยากกอดเมียเฉยๆ” เขาขึ้นไปบนเตียงเธอทันทีแล้วนอนตะแคงพยายามให้เธอหลับสบายจริงๆมินนี่นอนยิ้มให้เขาด้วย หัวใจแทบหยุดเต้นเลย! เขาจูบปากเธออีกครั้งก่อนจะพยายามนอนให้หลับทำไมถึงได้รักขนาดนี้วะ รอมาเกือบปีแล้วก็ต้องรออีกปีตามสัญญาที่สักวันมินนี่ต้องจำได้แน่ แต่คืนนี้เขาโคตรมีความสุขเลยนะ!
เขาจะทำให้เธอเป็นคนที่มีความสุขที่สุด!
ผ่านไปไม่กี่วันเธอสามารถออกจากโรงพยาบาลได้และย้ายมาอยู่กับเฮียจากัวร์ เธองงมากเลยว่าไปเป็นเมียเขาตอนไหน? เธอจำได้ว่าไปเที่ยวกับพี่โบ๊ทฉลองวันเกิดย้อนหลังแล้วเขาก็ไปด้วยซึ่งมันก็ผ่านมาไม่นานมาก
เธอไม่รู้ว่าทำไมถึงจำเรื่องสำคัญไม่ได้เลยแม้แต่กระเป๋าใบสวยสีดำที่เขาให้เป็นของขวัญวันเกิดก็ยังจำไม่ได้ คือถ้าไม่บอกก็นึกว่าพี่โบ๊ทซื้อให้แล้วอะ
“เราช่วยกันแต่งที่นี่นะมินนี่” เขาสวมกอดเธอแล้วหอมแก้มแถมอีกครั้งรักจังเลยเด็กคนนี้
“เหรอคะ? ไม่เห็นจำได้เลย” เธอไม่อยากพูดให้เขาเสียใจแต่ว่าพูดความจริงดีกว่า
“เดี๋ยวก็จำได้ ไปห้องนอนดีกว่าจะได้อาบน้ำนอน”
“เดี๋ยวก่อน!!”
“ว่า?”
“นอนห้องเดียวกันเหรอ? คือฉันไม่รู้สึกว่าเราเคย…” มันแปลกๆนะเหมือนไม่เคยรู้สึก
“เฮียรักเมียมากนะถึงจำไม่ได้ว่าเราเคยมีความทรงจำดีๆขนาดไหนก็ตาม รู้ไหมว่ามินนี่เป็นเมียที่น่ารักมากเลยนะ” ตอนนี้เขาไม่อยากให้เธอจำได้แล้วว่าเราไม่เคยมีอะไรกันอย่างมากก็แค่จูบ เขาอยากอยู่แบบนี้นานๆจังเลย
มินนี่มองเขาด้วยความใสซื่อไร้เดียวสากว่าที่คิดและคงความเด็กน่ารักไม่เคยเปลี่ยน เขาจะบอกรักทุกวันในสาสมกับความเก็บกดมาเกือบสามปี อีกแค่เดือนเดียวก็จะครบรอบ 3 ปีที่เราเจอกันแล้วเป็นการครบรอบที่เธอหยุดหัวใจเขาด้วย ความรักน่ะมันล้นอกแต่เธอตาบอดมองไม่เคยเห็นเลยสักครั้ง
กระเป๋าของขวัญวันเกิดนั้นไม่ใช่ของขวัญชิ้นแรกที่เขาให้เลยเพราะไม่ว่าจะเทศการอะไรเขามีให้เธอหมด ในตอนนี้เพื่อนสองคนความรักมันไปได้สวยแต่เขาพึ่งจะเริ่มต้นขึ้นเอง เขารักเธอมานานมากแล้วยังมั่นคงมากพอที่จะไม่เอาใครมั่วซั่ว
“น่านอนจัง” ล้มตัวลงไปนอนเลยจ้า
“ไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวอาบด้วยกันเลย”
“ห๋า!! อาบน้ำด้วยกัน!!” เธอยกขาดีดตัวขึ้นมองเขาด้วยความกลัวเกิดมายังไม่เคยอาบน้ำกับผู้ชายคนไหนเลยนะ แต่เดี๋ยวนะ! ถ้าเราเป็นผัวเมียกันจริงอาบน้ำด้วยกันมันคงไม่แปลกใช่ไหม? เธอขยับขึ้นไปนอนบนเตียงแล้วตอบเขาไป
“เฮียจากัวร์อาบก่อนเลย” มันมีแต่ความไม่มั่นใจเพราะไม่รู้สึกคุ้นเคยเลยเธอจะไปไว้ใจได้ไงละ
“เด็กดีลุกขึ้นไปอาบน้ำด้วยกันนะ นี่อายผัวเหรอ?” เขาอยากจับเธอทำเมียแล้วจริงๆเพราะมินนี่เขินได้แบบน่ารักเกินใจจะทนไหวแล้ว
มินนี่นอนคว้ำบนที่นอนแล้วกลิ้งไปมาไม่ยอมมองหน้าเขาแต่ถึงอย่างเขาต้องกลั้นใจไว้เพราะชายเสื้อเธอมันเปิดโชว์แผ่นหลังขาวเนียน เขาเคยสัมผัสมาแล้วแต่ตอนนี้ลมพิษขึ้นไม่เหมือนตอนนี้เลยสักนิดเดียว
จากัวร์คลานขึ้นไปบนเตียงล้มตัวนอนลงข้างๆแล้วดึงเธอเข้ามากอดให้สาสมกับความอยากมากมายแล้วจูบกลางกระหม่อมบางเด็กขี้อายที่มุดหน้าซบอกเขาแล้ว
“ไม่ว่ามินนี่จะความจำเสื่อมหรือจำได้แล้วให้รู้ไว้นะว่าเฮียรักมาก…เฮียรักมินนี่มากจนแทบบ้าอยู่แล้ว” แววตาเธอมันยังคงใสซื่อแต่เปร่งประกายไปด้วยความรักใช่ไหม?
“แล้วฉันเคยบอกรักเฮียจากัวร์ไหม?” เธอนอนซบอกเขาอยู่ซึ่งมันอบอุ่นมาก
“เคยสิ มินนี่บอกว่ารักเฮียมากที่สุดในโลกเลย” ตอนนี้เขาหลอกเธอหรือว่าหลอกตัวเองกันแน่ก็ยังไม่มั่นใจเลย
“เหรอ? แสดงว่าเราคบกันมานานแล้ว?”
“นานสิ เรารักกันมานานมากกว่ามินนี่จะเป็นเมียเฮีย”
“หอมแก้มเฮียหน่อยได้ไหม?”
“ได้สิคะ” เธอขยับตัวไปหอมแก้มเขาทันทีแล้วแปลกมากที่ใจเต้นแรงเหมือนว่านี่เป็นครั้งแรกงั้นแหละ เธอคุ้นเคยกับจูบเขานะแต่ว่าหอมแก้มเนี่ยพึ่งมารู้สึกเองนี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย
“บอกรักผัวหน่อยสิเด็กดี” ได้คืบแล้วจะเอาศอกมันคือเขาจริงๆเลยแต่เขามีความสุขมากถึงมินนี่จะไม่รู้สึกอะไรเลยก็ตาม
“ทำไมขอเยอะจัง?”
“ไม่ได้เหรอเด็กดี บอกรักเฮียหน่อยนะให้รู้สึกว่าเรายังเหมือนเดิมถึงแม้ว่ามินนี่จะจำอะไรไม่ได้ ให้เฮียได้ยินคำว่ารักจากมินนี่บ้าง” เขารอคำนี้มานานมากเลยนะแล้วถึงเธอจะพูดออกมาเพราะเขาขอแต่มันก็มีความสุขไหมละ
“อ้อนเป็นด้วยเหรอ?” สีหน้าเขาเว้าวอนมากเลย
“ถ้ากับเมียได้เสมอ” เขายอมทุกอย่างเลยเพื่อเธอ
“ฉันรักเฮียจากัวร์นะ” คราวนี้ใจเธอเต้นแรงกว่าเดิมอีก มันไม่ใช่เลยสักนิด! ความรู้สึกแบบนี้กำลังบอกเธออยู่นะ ทำไมต้องจำอะไรไม่ได้ด้วยแต่จิตใต้สำนึกยังอยู่นะมันเลยสับสน
แววตามินนี่เปลี่ยนไปมองเขาเหมือนว่าเป็นสัตว์ร้ายอีกแล้วแถมยังขยับตัวออกห่างอีก เขาสูดหายใจเข้าลึกๆจับมือเธอไว้ด้วยความกลัวว่าเธอจะจำได้และจะโกรธเขา
“ทำไมมองเฮียแบบนั้นล่ะ?” เจ็บนิดหน่อยแต่เก็บอาการหนักมาก
“ฉันสับสน” เธอสารภาพไปตามตรง
“ก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยเราค่อยๆมาสร้างความทรงจำใหม่ได้นะ มินนี่แค่ซึมซับความรักจากเฮียไปแล้วรู้สึกแบบเดียวกันก็พอเฮียไม่ต้องการว่าจะจำได้เลยนะ เราสร้างทุกอย่างขึ้นมาใหม่ด้วยกันนะ” คราวนี้เขาดึงเธอเข้ามาใกล้อีกครั้งสบตากลมโตที่วูบไหวไปด้วยความสับสนแบบที่เธอบอกแต่เขาจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด ถ้ามินนี่จำอะไรไม่ได้แบบนี้เธอไม่มีวันรู้เลยสถานะ แท้จริงเราเป็นอะไรกัน
เขาจะทำให้เธอจำไม่ได้เอง!
เขาเหี้ยแต่ใครไม่มาลองเป็นเขาไม่มีทางรู้หรอก
“ให้เฮียจูบทวนความทรงจะหน่อยไหม?”
“บ้า!! มาจงมาจูบอะไรอาบน้ำดีกว่า!” เธอรีบลุกออกจากเตียงไปเข้าห้องน้ำทันทีซึ่งทุกอย่างไม่ได้คุ้นเคยเลยแต่รู้สึกเหมือนเคยมา เธอรู้สึกเหมือนว่าเคยได้ใช้ได้นอนที่นี่จริงๆ
ทุกอย่างในตอนนี้เต็มไปด้วยเรื่องมึนงงหมด!
เธธอเป็นเมียเฮียจากัวร์จริงๆเหรอ?
จากัวร์นอนอมยิ้มคนเดียวส่ายหน้าไปมาเล็กน้อยแล้วไลน์ไปบอกเพื่อนให้หายห่วงน้องสาวเพราะเขาดูแลดีมาก บางทีการทีเธอจำเรื่องเขาไม่ได้แบบนี้มันก็ดีเหมือนกันนะ
“ไร้เดียงสาจังว่ะ” ก็น่ารักแบบนี้ใครจะห้ามใจไม่ให้รักไหว
จากัวร์ลุกขึ้นจากเตียงเดินไปหยิบชุดนอนมาวางบนเตียงรอแล้วถอดชุดเดินเข้าห้องน้ำตามเธอไป ภาพผู้หญิงตัวเล็กนิดเดียวกำลังถูสบู่มันกระตุ้นส่วนนั้นให้แข็งขึ้นมาทันที
“เฮียจากัวร์!!!”
“สวยกว่าที่คิดไว้อีก” เขาเห็นเรือนร่างเธอแบบนี้แล้วความต้องการอยากเป็นเจ้าของมันพุ่งปรี๊ดขึ้นมาจนห้ามตัวเองไม่ไหวตรงเข้าหาเธอเร็วเกินกว่าจะถามอะไรและจูบทันที
เธอตกใจทำอะไรไม่ถูกตัวถูกดันไปจนชิดผนังห้องน้ำยอมให้เขาจูบตามใจเลยไม่ว่าจะดูดปากหรือสอดลิ้นเข้ามา แรงต้านทานเธอน้อยลงจนไม่สามารถจะผลักเขาออกไปได้แล้ว
“เฮียรักมินนี่มากนะเด็กดี” เขาไม่อยากจะรออะไรอีกแล้วมันต้องการเป็นเจ้าของครอบครองตัวเธอ
“พร้อมเป็นของเฮียนะ?” เขาถามซ้ำสบตากลมโตก่อนจะจูบปากบางแสนหวาน
“ไม่!!” สติอันน้อยนิดของเธอตอบไปก่อนจะผลักเขาออกแล้วรีบออกจากห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว
มินนี่รีบมาแต่งตัวแล้วออกจากห้องนอนไปนั่งเล่นที่โซฟาด้วยใจที่ยังสั่นไม่อยู่กับเนื้อกับตัว อย่าว่าแต่ใจเลยมือแม่งก็สั่น! เธอกลัวมากอย่างบอกไม่ถูกเลยว่าทำไม
มันเร็วไปเธอยังไม่สามารถทำหน้าที่เมียได้!
จากัวร์ยืนนิ่งในห้องน้ำคนเดียวพึ่งจะได้สติว่าเกือบจะปล้ำมินนี่แล้ว เขาสัญญาว่าจะไม่มีอะไรกับเธอหนึ่งปีในวันก่อนที่มินนี่จะจำอะไรไม่ได้ เขาพยายามจะรักษาสัญญาซึ่งมันยากมากพอๆกับควบคุมตัวเองเช่นกัน เขาแม่งเหี้ยแต่แบบรักมากเลยอยากเป็นเจ้าของแทบบ้าอยู่แล้ว ป่านนี้มินนี่จะรู้สึกยังไงบ้างก็ไม่รู้แต่เขาไม่สามารถออกจากห้องน้ำไปหาเธอได้จนกว่าจะสงบสติอารมณ์ตัวเองได้
ตอนนี้ขอแค่มินนี่อย่าพึ่งจำอะไรได้ก็พอ