แต่เขาก็เชื่อเพราะว่าสิ่งที่เผชิญอยู่ก็คือผู้ชายวางอำนาจบาตรใหญ่ เอาแต่ใจตัวเอง อยากได้อะไรก็ต้องได้ แม้ว่าต้องทำเรื่องเลวร้ายเพียงใด ชัชกัดกราม แล้วเขาล่ะ ทำแบบนี้กับมยุรินด้วยรึเปล่า ใช้เล่ห์กลทำให้เธอตกเป็นของเขาอย่างร้ายกาจ “แกก็ไม่ต่างกัน แกก็เหมือนฉัน แกทำกับเด็กนั่นเหมือนกัน” ดำริหัวเราะลั่น สีหน้าของชัชซีดเผือด เขาไม่อยากเหมือนคนตรงหน้า ร่างสูงของชัชหมุนกายเดินหนีจากมา ดำริไม่ได้คิดจะยิงจริง ๆ สำนึกว่าชัชคือลูกชายคนโตของตระกูลที่เก่งกาจและทำงานเก่ง ไม่เหมือนเชน ลูกชายคนเล็กที่ขี้เล่นไม่เอาไหน ถ้าเป็นคนอื่นเขายิงทิ้งไปแล้ว แต่ถ้าเป็นลูกชายคนโต เขาไม่ทำแบบนั้นแน่ ๆ แม้ว่ามันจะกวนบาทาเขาขนาดไหนก็ตาม และชัชเองก็รู้ด้วยว่าบิดาไม่กล้ายิงเขา จึงไม่สะทกสะท้านที่จะเดินหนีมาแบบไม่เหชลียวหลัง ชัชมาที่ผับก็เอาแต่กรอกเหล้าเข้าปากอย่างดับอารมณ์คุกรุ่นในอก หลังจากนี้ไปบิดาจะต้องตามรับควานเ