“เรื่องของเขา” ชัชพูดเหมือนไม่แคร์แต่เขาทำมันไม่ได้ หากบิดาต้องการเขามักขัดได้ยาก
นิลยาน้าสาวที่บวชชีอยู่คือตัวประกันชั้นดี เขาจะส่งคนไปดูแลแค่ไหน แต่คนระวังกับคนจ้อง คนจ้องมักได้เปรียบเสมอ
“ว่าง ๆ ก็พาเด็กนั่นมาหาแม่บ้าง แม่อยากเจอ”
“ครับ”
“ชื่ออะไรนะ”
“มยุรินครับ”
“แม่จะบอกเราแค่นี้แหละ อ้อ... แม่ทำอกเป็ดน้ำแดงที่เราชอบให้ด้วย กินข้าวกับแม่ก่อนกลับนะ”
“ครับ” ชัชรับคำอย่างสุภาพ เขานึกถึงเมนูอกเป็ดน้ำแดงแล้วแทบน้ำตาไหล อาหารรสเลิศที่มารดาเลี้ยงทำให้กินเป็นมื้อแรกที่เขารอดชีวิตคือเมนูนี้ อนงค์ทำอาหารอร่อย และมักทำเครื่องดื่มแปลก ๆ จากสมุนไพร แต่รสชาติดีให้คนรอบข้างลองชิมอยู่เสมอ
ชัชรับประทานอาหารกับมารดาเลี้ยงและน้องชายเสร็จก็มุ่งหน้ากลับแพนเฮ้าส์ส่วนตัวของตัวเองในทันที
ไม่รู้ทำไมใจเขาถึงได้คิดถึงแต่เด็กสาวหน้าตาน่ารักอย่างมยุรินทุกลมหายใจเข้าออก
“พี่เราเขากำลังเครียด” ชัชกลับไปแล
