ปานวาดเลยต้องไล่สาวใช้ออกไปแทน เพราะประโยคที่พ่นออกมาจากปากของเชนมันทำให้เธอเสียหาย
“พี่หุบปากเดี๋ยวนี้นะ ใครเป็นเมียพี่กัน” เธอทำหน้าเลิ่กลั่ก กลัวใครจะมาได้ยินเข้าอีก และป่านนี้สาวใช้มิเอาไปพูดกันทั่วแล้วรึ ว่าเชนมาอ้างว่าเธอเป็นเมียเขา
ไม่น่าเมาเลย ความผิดพลาดในคืนนั้นทำให้เขามีเรื่องมาข่มขู่เธออยู่ตลอด
“พี่มีอะไร มาที่นี่ทำไมอีก”
“ถอนหมั้นกับพี่ชัชซะ”
“ทำไมต้องถอนหมั้น”
“เขาไม่ได้รักเธอ ไม่เห็นหรือไง”
“ไม่”
“แน่ใจใช่ไหมที่พูดแบบนี้ออกมา” ความขี้เล่นหายไป ไม่เหลือแม้ในแววตา ปานวาดกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคือง พอจะรู้ว่าเชนกับชัชเป็นพี่น้องที่รักกันมาก ยอมตายแทนกันได้ แต่ไม่คิดว่าเชนจะใช้วิธีสกปรกแบบนี้บีบบังคับเธอ
“พี่จะขู่ปานเหรอ” เธอกลืนน้ำลายอย่างยากเย็น
เธอคือคุณหนูปานวาด และคำว่าลูกสาวของเปรมมันค้ำคอ ศักดิ์ศรีและทุกสิ่งทุกอย่างของครอบครัวที่เธอต้องแบกรับในฐานะลูกสาวเพียงคน
