เธออาจจะขอผัดผ่อนและหางานทำเพื่อทยอยใช้หนี้เขาได้บ้าง
“ใช่”
“คุณทำไปทำไมคะ ฮึก ๆ ฮือ ๆ” มยุรินยอมรับว่าเสียใจ เธอผิดหวังที่โดนเขาหลอกแบบนี้
“เพราะฉันอยากให้เธออยู่ในชีวิตยังไงล่ะ” เขาสารภาพออกมาตามตรง
“มะ... หมายความว่ายังไงคะ” เธอหยุดสะอื้น มองเขาด้วยน้ำตานองหน้า ไม่แน่ใจว่าเขาหมายความว่าอย่างไร
“ก็หมายความว่าฉันรักเธอยังไงล่ะ ฉันจะไม่ยอมเสียเธอไปเด็ดขาด ไม่รู้ว่าตอนไหน คงตั้งแต่แรกพบหน้าเธอกระมัง” เขาดึงเธอมากอดแนบอก
“คุณชัช” มยุรินร้องไห้ออกมา เธอเองก็หลงรักเขาเหมือนกัน แต่ความรักของเธอกับเขามันไม่ได้ราบรื่นเลยสักนิด มันเต็มไปด้วยอุปสรรค ฐานะที่ไม่เท่าเทียมกันไม่เท่าครอบครัวของเขาไม่ยอมรับเธอ
“พ่อของคุณชัชไม่ยอมรับหนูหรอกค่ะ”
“เรื่องของเขา ฉันไม่สนใจหรอก”
“คุณจะขัดคำสั่งคุณพ่อของคุณเหรอคะ”
“ฉันไม่เคยทำตามคำสั่งเขามาแต่ไหนแต่ไรแล้ว” เรื่องงานก็เหมือนกัน ถ้าไม่เพราะอนงค์นางขอร้
