Episode 7
595 คำ
"อืม" บาสเตียนรับคำสั้นๆ ก่อนจะหันกลับไปให้ความสนใจกับลูกสาวตัวน้อยต่อ พี่เลี้ยงสาวจึงเลี่ยงออกมาแล้วเข้าไปจัดการภารกิจในครัวต่อ
หลังจากอลิซทานอาหารเย็นเสร็จ มินธิราก็ทำความสะอาดภายในห้องครัวต่อ เพราะวันนี้บาสเตียนอาสาจะพาบุตรสาวเข้านอนเอง และเมื่องานสุดท้ายของวันเสร็จสิ้นลง หญิงสาวก็จะกลับเข้าห้อง แต่ก็มีเสียงดุๆ ดังขึ้นก่อน
"ไปพบผมที่ห้องทำงานก่อน" บาสเตียนพูดจบก็ก้าวฉับๆ ขึ้นบันได มินธิราจึงต้องรีบเดินกึ่งวิ่งตามไปให้ทัน
"เชิญนั่ง" เขาออกคำสั่งและชี้ให้เธอนั่งลงที่เก้าที่หน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ก่อนที่เขาจะเดินอ้อมไปนั่งอีกฝั่ง
มินธิราค่อยๆ หย่อนกายนั่งลงบนเก้าอี้ นาทีนั้นเธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นหนูตัวเล็กๆ ที่กำลังเผชิญหน้ากับพญาราชสีห์ ที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อได้ตลอดเวลา
"อยู่กับอลิซเป็นยังไงบ้าง พอดีช่วงนี้งานผมยุ่งนิดหน่อย ต้องไปต่างเมืองบ่อยๆ คุณไม่ติดขัดอะไรใช่ไหม"
"ไม่ติดขัดอะไรค่ะ ทุกอย่างราบรื่นดี"
...แต่เริ่มจะไม่ราบรื่นตอนคุณกลับมานี่แหละ... หญิงสาวคิดในใจ
"รายละเอียดต่างๆ เซนคงแจ้งให้คุณทราบแล้ว ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามมาได้เลย"
...เรื่องงานฉันไม่สงสัยอะไรหรอก แต่สงสัยเรื่องคุณนั่นแหละ มองหน้าฉันอย่างกับโกรธเกลียดกันมาเป็นร้อยปี...
"ฉันเข้าใจทุกอย่างดีค่ะ" แม้ในใจจะคิดอีกอย่าง แต่เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกเตะโด่งออกจากบ้านกลางดึก ก็จำเป็นต้องตอบอีกแบบ
"ก็ดี ส่วนเรื่องเงินเดือน คุณจะได้มากกว่าที่ระบุไว้ในสัญญาสองเท่า แต่เรื่องเวลางานอาจจะมีเกินเลยไปบ้างในบางวัน หวังว่าคุณคงไม่ว่าอะไรนะ"
"ค่ะ"
"ส่วนเรื่องเรียนภาษา คุณก็ใช้เวลาช่วงกลางวัน ผมจะหาโรงเรียนสอนภาษาให้ แต่ถ้าจะให้ดีผมอยากให้คุณเก็บชั่วเรียนให้ครบโดยเร็วที่สุด คุณมีพื้นฐานและพูดคล่องฟังคล่องอยู่แล้ว คงจะไม่เกินความสามารถหรอกนะ"
"ค่ะ"
"อ้อ! ผมอ่านประวัติทางการศึกษาและการทำงานของคุณมา เป็นถึงจิตแพทย์แต่ทำไมถึงผันตัวมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กแบบนี้"
"ฉันมีเหตุผลส่วนตัวค่ะ และฉันคิดว่าคงไม่จำเป็นต้องบอกคุณ" มินธิราเพิ่งจะพูดคำอื่นนอกจากคำว่าค่ะ
"ก็ขอให้เป็นเหตุผลที่ดีก็แล้วกัน ไม่ใช่ว่าทำงานพี่เลี้ยงบังหน้า แต่เบื้องหลังแอบไปทำอะไรไม่ดีล่ะ"
"นี่คุณ! พูดแบบนี้หมายความว่ายังไงไม่ทราบ" ถ้าแค่คำพูดเธอจะไม่รู้สึกเคืองอะไรเลย แต่น้ำเสียงและสายตาเหยียดหยันนั้น ทำให้หญิงสาวอดจะขึ้นเสียงไม่ได้
"ผมก็พูดไปเรื่อย ถ้าไม่ได้ทำอย่างนั้นก็อย่าร้อนตัวสิ"
"มีแค่นี้ใช่ไหมที่คุณจะพูด ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัว" มินธิราออกมาจากห้องด้วยความโกรธ ที่เขาคิดว่าเธอมีจุดประสงค์แอบแฝงในการมาเป็นพี่เลี้ยง
"ผู้หญิงอย่างเธอ จะยอมลงทุนข้ามน้ำข้ามทะเลมาทำไม ถ้าไม่ใช่เพราะหิวเงิน" บาสเตียนพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน หลังจากที่พี่เลี้ยงสาวออกไปแล้ว ดวงตาของเขาวาวโรจน์เมื่อนึกถึงอดีตอันแสนเจ็บปวด
- ผู้เขียน
