ผัวฉัน
1010 คำ
เสียงประตูรถฝั่งข้างคนขับถูกปิดลง ก่อนร่างของแนน สาวสวยดาวมหาวิทยาลัยจะเดินฉับ ๆ มาใกล้ แล้วถอดแว่นกันแดดยี่ห้อแพงสีดำออกจ้องมองเธอ
“ นี่เธออีกแล้วเหรอ เด็กร้านพิซซ่าใช่ไหมเนี่ย ” ริสาเงยหน้าขึ้นมองแล้วตอบเบา ๆ
“ ใช่ค่ะพี่แนน ”
“ อ้อ นี่รู้จักฉันด้วย แต่ก็ไม่แปลกหรอกนะที่จะรู้จัก เพราะเธอจงใจจะอ่อยธาวินแฟนฉัน ก็ต้องหาข้อมูลมาแน่นอยู่แล้วเนอะ ”
“ แนน พูดจาอะไรแบบนั้น นี่เราขับรถชนน้องนะเว้ย ” ธาวินขึ้นเสียง ริสารีบเอ่ยสำทับ
“ พี่แนนคะ หนูไม่ได้คิดแบบนั้นเลยจริง ๆ พอดีเจ้าโอเลี้ยงมันอยู่กลางถนนแล้วไม่ได้ยินเสียงรถ หนูเลยลงมาผลักมันให้พ้นทางน่ะค่ะ ”
“ ประเสริฐเลิศเลอนางฟ้ามาเกิดเนาะ ข้ออ้างฟังไม่ขึ้น ลงมาช่วยหมาแล้วเสี่ยงชีวิตเอง นี่เธออยากได้ผัวฉันจนตัวสั่นเลยเหรอ ”
“ แนน พอได้แล้ว ! ” พี่ธาวินตวาด ปากแดง ๆ ของสาวสวยจึงหุบฉับ
“ เธอมีสอบเก็บคะแนนไม่ใช่เหรอ รีบไปสิ เดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก นี่ก็เลทมาห้านาทีแล้ว ”
“ แล้ววินนั่งบื้อกอดนั่งเด็กบ้านั่นอยู่ตรงนั้น เมื่อไรแนนจะได้ไป ”
“ นี่ใจคอแนนจะให้เราทิ้งคนที่พึ่งขับรถชนเขาไว้แบบนี้น่ะเหรอ จิตใจทำด้วยอะไรวะ ”
“ มันเป็นอะไรซะที่ไหนล่ะน่ะ ” แนนว่า ริสาก้มลงมองหัวเข่าของตัวเองที่ครูดกับถนนแล้วถลอก พี่ธาวินมองตามเช่นกันแต่แนนไม่ได้มองเช่นนั้น เธอมองว่าเขามองลึกเข้าไปใต้ชายกระโปรงเหนือเข่าของริสาต่างหาก
“ วิน ไปส่งแนนก่อน ” เธอยื่นคำขาด แต่ธาวินไม่สน เขาช้อนอุ้มร่างบอบบางของริสาไว้ในอ้อมแขนแล้วตรงไปวางที่ด้านข้างคนขับ เธอดิ้นรนพัลวันโดยมีต้นเหตุอย่างเจ้าโอเลี้ยงที่ไม่เป็นอะไรเลยวิ่งดุ๊กดิ๊กตามมา
“ หนูไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่ แค่นี้เอง ไปห้องพยาบาลก็หาย ” มือใหญ่กดลงที่ไหล่ของเธอไว้พลางเอ่ยเบา ๆ
“ เดี๋ยวพี่ไปส่งนะคะ ” เสียงทุ้มนั้นทำให้หัวใจของริสาวาบหวิวเหลือเกิน
อย่ามานะคะนะขาแบบนี้กับหนูสิ ใจบางหมดแล้ว...
“ วิน นี่จะทำอะไรน่ะ ”
“ จะพาน้องไปหาหมอ เห็นไหมเนี่ยว่าเธอเจ็บขา แนนก็เดินไปเองละกัน เดินนิดเดินหน่อยไม่ตายหรอกมั้ง ตึกเรียนก็อยู่แค่นี้เอง โอเลี้ยง ไม่ต้องวิ่งตามมา ฉันไม่พาเพื่อนแกไปไหนหรอก จะพาไปหาหมอ โอเคนะ ”
ท้ายประโยคชายหนุ่มหันไปคุยกับเจ้าโอเลี้ยงแล้วลูบหัวมัน ก่อนปิดประตูแล้วเดินไปขึ้นรถบ้างแล้วออกรถในทันที ทิ้งให้แนนยืนเต้นเร่า ๆ อยู่บนฟุตบาธเพียงลำพังจนกระทั่งมองรถยนต์ของธาวินที่นำพาทั้งคู่ห่างลับตาไป
แนนกำหมัดแน่น ไม่ เธอจะไม่ยอมให้ธาวินเป็นของใครทั้งนั้น แล้วลูกในท้องของเธอที่ไอ้ทิวเดือนคณะ นิเทศศาสตร์ปีหนึ่งที่ทั้งหล่อล่ำน่ากินเหลือเกิน จนเธออดใจไม่ไหว เลยล่อกันเข้าให้ที่ลานจอดรถ อารมณ์ที่มันเตลิด ทิวเองก็ไม่มีถุงยางอนามัยหล่อนก็เลยปล่อยเลยตามเลย ตอนนั้นก็กินยาคุมฉุกเฉินเรียบร้อยแต่เพราะความคึกเหลือเกินของชายหนุ่มทำให้มีตามมาวันต่อมาอีกหลายครั้ง ความประมาททำให้เธอเองไม่ได้คุมอะไรทั้งสิ้น ก็เพราะความมันส์มันบังตา ทำให้เธอต้องมาตั้งท้องโดยไม่ได้ตั้งใจแบบนี้
แนนเองก็รักสนุกไม่แพ้ธาวิน แต่ที่เกาะเขาติดไม่ยอมปล่อยเพราะทั้งหล่อ หุ่นดี ลีลาเด็ด ที่สำคัญบ้านเขามีฐานะร่ำรวย ต่างจากคนอื่นที่เธอสนุกด้วย
เธอสืบมาแล้ว ทิวเป็นแค่เด็กหนุ่มปีหนึ่งหน้าตาดีที่มาจากบ้านนอก ที่บ้านขายข้าวแกง เขาสอบติดมหาวิทยาลัยแล้วต้องมาอยู่หอ หอที่อยู่ก็ซอมซ่อเกินกว่าที่แนนจะรับได้ ข้อดีอย่างเดียวคือ ทิวมีนิสัยเป็นหนุ่มซื่อและหลงรักแนนหัวปักหัวปำ
แต่จะให้เธอเอาผู้ชายแบบนั้นมาเป็นพ่อของลูก ให้ฝากอนาคตไว้กับผู้ชายตลาดล่างพรรค์นั้นน่ะเหรอ ไม่มีทาง !
คนที่คู่ควรกับหล่อนต้องเพียบพร้อมอย่างธาวินต่างหาก
ธาวินนั้นแม้จะรักสนุก แต่เขาก็ป้องกันตลอดเวลาไม่เคยพลาดท่าทำใครท้อง เหตุการณ์ที่ร้านพิซซ่านั่นแนนก็เป็นคนตั้งใจทำให้มันฉุกละหุกจนเขาไม่ทันสวมปลอกแล้วหลั่งในตัวเธอ แต่ยัยเด็กสาวเมื่อครู่กลับเข้ามาขัดจังหวะ เสียได้ แถมมันยังตามจองล้างจองผลาญจกวินไปจากเธอหน้าด้าน ๆ ต่อหน้าต่อตาเมื่อครู่นี้อีก
ร้ายนักนะนังเด็กบ้า เห็นหน้าใส ๆ ไม่นึกว่าจะร่านร้ายลึก แต่ฝันไปเถอะ ของของแนน มันก็ต้องเป็นของ ของแนน ถ้าแนนอยากได้ แนนต้องได้ !
*******************************************
“ เอ่อ พี่คะ เดี๋ยวส่งหนูที่ห้องพยาบาลก็พอค่ะ หนูไม่ได้เป็นอะไรมาก ”
“ ไม่ได้เป็นมากได้ยังไงล่ะ ดูสิ หัวเข่าถลอกสองข้างเลย เดี๋ยวพี่พาไปทำแผลแล้วไปส่งที่บ้านนะคะ ” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงห่วงใยพลางวางมือใหญ่ข้างหนึ่งที่ต้นขาเหนือหัวเข่าของเธอ นั่นทำให้ริสาตัวชาวาบ มือพี่ธาวิน ราวกับมีไฟฟ้าสถิต เธอนั่งตัวเกร็งทันที
“ มันก็แค่ถลอกน่ะค่ะ ทำแผลก็พอ อีกอย่างหนูก็ต้องเข้าเรียนด้วย ใกล้จะสอบแล้ว หนูไม่อยากขาดค่ะ ”
เขายิ้ม แต่มือก็ยังคงวางที่ขาของเธออย่างนั้น
- ผู้เขียน
