กลับมาที่คอนโดลูกพีช
“ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะ” เซลีนยกมือไหว้ขอบคุณนิติที่มาช่วยทำให้เธอเข้าห้องเพื่อนได้ หลังจากที่ไขกุญแจเข้ามา ก็รู้ได้ทันทีว่าเพื่อนนอนอยู่ในห้อง เพราะความเย็นของแอร์ลอดช่องแคบประตูออกมาโดนขา ทำให้รู้ว่าเครื่องปรับอากาศในห้องทำงานอยู่ ขอเคลียร์ตรงนี้แล้วจะรีบเข้าไปจัดการยัยเพื่อนตัวดี กล้าดียังไงถึงหนีกลับมาโดยไม่บอกไม่กล่าวกันสักคำ ทั้งยังไม่รับสายจนถึงตอนนี้ จะบ่นให้หูชาเลยคอยดู!
“ไม่เป็นไรครับ”
“ขอบคุณอีกครั้งนะคะ”
“ยินดีมากครับ” หลังจากที่ขอบคุณกันเสร็จ นิติก็กลับไปทำงานตัวเองต่อ เหลือเพียงเซลีนที่ยืนยิ้มอยู่หน้าห้อง ก่อนที่รอยยิ้มนั้นจะหายไป พร้อมกับสายตาเกรี้ยวกราดตวัดมองไปยังบานประตูห้องนอนที่มีเพื่อนสนิทอย่างลูกพีชนอนหลับอยู่ในนั้น
“ยัยนี่ รู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงแค่ไหน!” เซลีนก้าวฉับ ๆ ไปหยุดที่หน้าห้องนอน เธอสูดหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วเอื้อมมือไปจับลูกบิดพร้อมกับ
