ภายในห้องนอน
พรึ่บ!
จ๊วบ จ๊วบ
มันเป็นความรู้สึกที่เธอไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าไม่ชอบมัน ราวกับว่าเหตุการณ์นี้เคยเกิดขึ้นมาก่อน สายตาของลูกพีชจับจ้องไปยังเสี้ยวใบหน้าของคนด้านบน สันจมูก ริมฝีปาก ไล่ไปจนสันกรามที่เข้ากับรูปหน้าของผู้ชายคนนี้ เหมือนว่าเราเคยใกล้ชิดกันแบบนี้มาแล้วหลายครั้ง..
“เจ็บไหม อ่า..” กระทั่งเสียงของเขาดังขึ้นทำลายความคิดเธอ
“ไม่~” มันรู้สึกดีจนอธิบายไม่ถูกเลยต่างหาก เรี่ยวแรงที่มีอยู่ในตอนนี้ยากที่จะต่อต้าน มันเอาแต่เรียกร้องให้เขาทำอยู่ซ้ำ ๆ อย่าหยุดมัน ถึงอย่างนั้นเธอก็อยากรู้ว่าคนตรงหน้าเป็นใคร สมองมันหนักอึ้งไปหมด นอกจากความต้องการก็ไม่มีสิ่งอื่นใดเข้ามาแทรกได้ เธอโหยหาสัมผัสนี้เหลือเกิน
“หันหลังหน่อย อืม~” ประโยคของเขาทำหญิงสาวเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ลูกพีชพลิกตัวนอนคว่ำพร้อมกับกระดกก้นขึ้นเล็กน้อย ทุกทวงท่าของเธอดึงดูดสายตาเขาไม่อาจละไปมองอย่างอื่นได้
“พร้
