จิ่งเฉินไท่จื่อสวมชุดเกราะสีดำสนิท บนหมวกเหล็กติดขนนกกาน้ำสีดำสนิทดุจสีน้ำหมึกที่มันวาว ทรงนำกำลังของตนเองออกนำทัพหน้า ในทันทีที่ประตูเมืองเปิดออกไป ม้าศึกก็ส่งเสียงคำรามลั่น จิ่งเฉินไท่จื่อนำทัพปลาหลีของพระองค์ที่เป็นธงปลาหลีสีขาวบนพื้นสีดำออกไปรบในแนวหน้าในทันใด ทรงบุกตะลุยไปใช้ทวนและโซ่ลากขาม้า ล้มม้าของข้าศึกลงแล้วจ้วงแทงลงที่ลำคอของผู้ขี่ม้านั้นลงไป ม้าล้มลงเป็นแนวยาวต่อกันไปเรื่อยๆ ม้าศึกของแคว้นเว่ย คำรามลั่น เสียงปะทะกันดังตึง ตึง ตึง พื้นสั่นสะเทือนนัก กลองศึกโหมกระหน่ำปลุกใจคนให้สู้รบ
จิ่งเฉินไท่จื่อนั้นแข็งแกร่งและมีพละกำลังมาก ทรงอยู่ในสนามรบมานาน และทรงทุ่มเทใจปกป้องแคว้นนี้ให้ดีกว่าชีวิต หลังจากที่พระชายาหงเสวี่ยนั้นจากไป เช่นนี้แม้จะเคยตรอมใจ แต่ทว่าแม้ยิ่งตรอมตรมก็ยิ่งรู้สึกเป็นแรงผลักดัน ให้รู้สึกมีชีวิตขึ้นมา ยามนี้เพื่อปกป้องคนรักของพระองค์ และแคว้นของบรรพบุรุษของพระองค
