“พวกนายตั้งจีพีเอสไปที่ไร่พัทรพงศ์การันต์ แล้วขับพาฉันไปส่งที่นั่น”
สั่งการเรียบร้อยร่างบางก็ทิ้งแผ่นหลังแนบสนิทไปกับเบาะ ปล่อยให้สองหนุ่มผมทองต้องทำหน้าขยาดไปตลอดทาง และผ่านไปเพียงหนึ่งชั่วโมงเท่านั้นรถกระบะประจำไร่แฮคตันก็เลี้ยวเข้าสู่ซอยเล็กๆ ซึ่งเป็นดินลูกรังเพื่อมุ่งหน้าไปยังไร่พัทรพงศ์การันต์ และเมื่อมาถึงป้ายหน้าไร่ หญิงสาวจึงสั่งการให้จอดรถ ก่อนจะก้าวลงมาโดยมีหนุ่มไซซ์บิ๊กสองคนตามลงมาติดๆ
“พวกนายกลับไปได้แล้ว ขอบใจมากนะ”
“พวกเราคงไปไหนไม่ได้หรอกครับ เพราะหน้าที่ของพวกเราก็คือการตามดูแลคุณลูกแก้วตลอดเวลาครับ”
“จะบ้าเหรอ ฉันไม่ต้องการให้นายสองคนมาดูแลฉัน กลับไปได้แล้ว และถ้าจะให้ดีนะ โน่น! กลับไปที่สนามบินแล้วขึ้นเครื่องตามเจ้านายบังเกิดเกล้าไปเลย ส่วนฉันจะอยู่ที่นี่ ห้ามพวกนายเข้าไปเหยียบในไร่ของฉันเด็ดขาด!”
“แต่ว่า...”
“ถ้าเรื่องมาก ฉันจะตายให้ดู!”
จบคำร่างบางก็หมุนกาย แล้วเ
