“โธ่...แด็ด” คนถูกต่อว่ารีบก้าวยาวๆ มาโอบเอวบิดาไว้หลวมๆ “แด็ดก็เคยได้ยินสุภาษิตไทยจากมัมอยู่บ่อยๆ นี่ครับ ผู้ชายไม่เจ้าชู้ก็เหมือนงูไม่มีพิษ ฉะนั้นของแบบนี้มันก็ย่อมต้องมีกันบ้าง”
“ระวังจะมีเด็กมาเรียกว่าพ่อสักร้อยคนนะคะพี่เฟียซ” เสียงน้องนุชสุดท้องเอ่ยลอยๆ หลังจากได้ยินการสนทนาเมื่อครู่ “และถ้ามีใครมาเรียกลูกพีชว่าน้าเมื่อไร ลูกพีชเอาพี่ไปประหารแน่ อีกอย่างสะใภ้ทุกคนของบ้านต้องผ่านความเห็นชอบจากลูกพีชก่อน ไม่เช่นนั้นพี่แฟรงค์ พี่เฟียซ รวมถึง...อย่าหวังว่าจะมีเมียเลย”
ถ้อยคำที่เว้นไว้เป็นอันรู้กันทั้งบ้าน เพราะไม่มีสักวินาทีที่ลูกชายคนที่สองอย่างพอร์ช แฮคตันจะถูกลบออกจากครอบครัว เมื่อเอ่ยจบ อภิชญาก็หันมาวาดแขนเล็กพาดผ่านเอวของแม่ แล้วซุกหน้าเข้าที่อกนุ่ม
“ลูกพีชคิดถึงพี่พอร์ช” คำพูดแผ่วๆ ของน้องนุชสุดท้องดังขึ้น ถึงแม้สาวน้อยจะไม่เคยเห็นพี่ชายคนที่สอง แต่ภาพถ่ายที่ติดอยู่ตามมุมต่างๆ ข
