“คุณพ่อช่วยเดือนด้วย!”
และเพราะเสียงโวยวายนี่เองที่เรียกคนในห้องทั้งหมดให้หันไปมองเจ้าของเสียง อึดใจเดียวดวงตากลมๆ ของประภาภัสก็เบิกกว้าง พลางรำพันแผ่วๆ
“เฟียซ...”
สิ้นเสียงนั้น คนที่ส่งเสียงโวยวายดังมาก่อนตัวก็เพ่งสายตามองอยู่นานถึงได้รู้ว่าเป็นคนละคน ดังนั้นคนที่เพิ่งได้รับอิสระหลังจากที่เข้าห้องนี้มาได้ก็รีบปรี่เข้าไปหาคนเป็นบิดาที่ถูกมัดมือไพล่หลัง
“คุณพ่อ ทำไมคุณพ่อถึงเป็นแบบนี้ล่ะคะ”
คนเป็นพ่อพยักพเยิดมายังร่างสูงของแฟรงค์ แฮคตัน เพื่อบ่งบอกว่าที่ต้องมาอยู่ในสภาพแบบนี้ก็เพราะคนตัวสูงนั้นเป็นต้นเหตุ นางแบบสาวจึงค่อยๆ เงยหน้าสบสายตา ก่อนจะก้าวมาใกล้ร่างสูง วางมือลงบนท่อนแขนกำยำแผ่วเบา
“คุณพ่อของฉันทำผิดอะไรหรือคะ คุณถึงได้ทำกับท่านแบบนี้” เสียงปนสะอื้นดังขึ้น พร้อมกับน้ำตาที่สั่งมาปริ่มล้นบริเวณขอบตา “ได้โปรดอย่าทำอะไรคุณพ่อของฉันเลย ฉันขอร้อง”
พูดไปพลางปลายนิ้วเรียวก็ลูบแผ่วๆ ท
