บทที่๗หัวใจอ่อนไหว(๒)

1927 คำ

ฝีเท้าหนักๆ กระแทกพื้นปังๆ ลงมาจนถึงชั้นล่าง ก่อนจะเลยผ่านพ้นจากตัวบ้านด้วยความหงุดหงิด เวลานี้แฟรงค์นำพาใบหน้าบูดบึ้งก้าวเร็วๆ ไปด้านหลังของบ้าน และเมื่อเจอกับสมุนผมทองสองคน จึงได้กวักมือเรียก “นายสองคนมานี่สิ” “เจ้านายมีอะไรหรือครับ” สองหนุ่มร้องถามพลางหันมามองหน้ากันและกัน “มาเป็นคู่ซ้อมให้ฉันหน่อย ฉันอยากอัดคน” ว่าพลางรั้งแขนเสื้อพับขึ้นเหนือข้อศอก บิดเอี้ยวเนื้อตัวให้พรั่งพร้อมราวกับจะกระโจนลงเวทีชกมวย สองหนุ่มยักคิ้วให้กันเล็กน้อย ก่อนจะเข้ามาประลองฝีมือกับเจ้านายหนุ่มทีละคนโดยไม่อ่อนข้อ เพราะรู้ดีว่าการกระทำเช่นนั้นคือการดูถูกคนเป็นนาย เพราะฉะนั้นทั้งหมัดทั้งถีบจึงจัดเต็ม เหงื่อกาฬเริ่มไหลมากขึ้นเรื่อยๆ พอๆ กับเวลาที่เลยผ่านไปอย่างรวดเร็ว หมัดแล้วหมัดเล่าที่ชายหนุ่มปล่อยออกไป กระแทกเนื้อตัวของคู่ปรับ และบางหมัดที่ถูกสวนกลับมาก็เล่นเอาเจ็บไปทั่วหน้าเช่นกัน ตอนนี้คนงานซึ่งเดินผ่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม