ด้านนางแบบสาวอย่างโยสิตาก็ตรวจผลการตั้งครรภ์ของตัวเองไปก็ไม่มีทีท่าว่าจะท้อง เธอจึงเข้ามาพบกับลูกพี่ลูกน้องของเธอถึงโรงพยาบาล หลังจากที่ให้เขาช่วยผสมน้ำอสุจิเข้าไปกับไข่ของเธอ
“เขต ทำไมฉันยังไม่ท้องห้ะ แกทำอะไรผิดพลาดไปแน่ๆ ไม่งั้นประจำเดือนของฉันไม่มาตรงรอบแบบนี้แน่” โยสิตามาโวยวายจนเขตแดนแอบรู้สึกดีใจลึกๆที่โยสิตายังไม่ได้ท้องเพราะเขาช่วยเธอไปวันนั้น
“มดลูกพี่อาจจะไม่แข็งแรงมั้ง หรือไม่ก็น้ำอสุจิอ่อนตัวลงเลยตายก่อนที่จะเข้าไปผสมกับรังไข่ แต่ผมว่าก็ดีแล้วนะที่พี่ไม่ท้อง ผมจะได้ไม่รู้สึกผิดไปมากกว่านี้” เขตแดนพูดไปก็ยิ้มมุมปากอย่างมีชัย ในที่สุดเขาก็ไม่ต้องได้ทำบาป
“แก ไอ้เขต คอยดูเถอะยังไงฉันต้องท้องให้ได้” โยสิตาพูดอย่างเสียงดัง ก่อนจะเดินสะบัดตัวออกมาจากห้องทำงานของน้องชาย
ก่อนจะกดโทรศัพท์โทรหาเหมราชแต่เขาก็ไม่ยอมรับสายของเธอมานานแล้ว จนเธอเริ่มกังวลว่าเหมราชจะทิ้งเธอไปติดใจผู้หญิงคนใหม่มากกว่า และเธอจะพลาดถ้าไม่ได้ท้องกับเขา
“คุณเหมนะคุณเหม ทำไมไม่รับโทรศัพท์เนี่ย” โยสิตาสบทบทไปก็เดินหัวเสียออกไป
ส่วนม่านฟ้าที่ยืนมองอยู่ถึงกับคิดหนัก เพราะรายนี้ไม่ท้องเพราะเธอสลับน้ำอสุจิไปแล้ว แต่อีกรายนี่สิเธอว่าต้องท้องแน่ๆ คิดได้ดังนั้นม่านฟ้าก็เดินคอตกไปทำงานต่อทันที
ด้านน้ำเหนือและน้ำน่านก็นัดกับจินภัทรและคชาออกมาปาร์ตี้กันที่ผับหลังจากที่ไปฝึกมาเกือบเดือน พอได้ลาหยุดมาพร้อมกันจึงนัดกันมาสังสรรค์หาความสุขให้ตัวเอง
“วันนี้ขอจัดเต็มหน่อยเถอะ ไม่เมาไม่กลับ” จินภัทรเอ่ยพูดไปก็ชูแก้วเหล้ายกขึ้นชนกับพวกเพื่อนๆอย่างหึกเหิม
“วันนี้ไม่ได้สาว กูก็ไม่กลับโว้ย ฮ่าๆ” คชาเอ่ยพูดไปก็หัวเราะไป จนทุกคนขำตามคำพูดของเขา
“งั้นก็ว่าพวกเราคงไม่ได้กลับ เพราะมึงคงไม่ได้สาวๆกลับบ้านแน่ๆไอ้คิง ฮ่าๆ” น้ำเหนือแซวเพื่อนหนุ่มไปอย่างขำๆ ก่อนจะยกเหล้าขึ้นดื่ม
“เห้ยๆ พวกมึงดูนั่น ใช่ผู้พันเหมของพวกเราหรือเปล่าวะ” น้ำน่านพูดออกไปเมื่อมองเห็นโซนวีไอพี มีหนุ่มหล่อใบหน้าคุ้นเคยกำลังดื่มเหล้าพร้อมกับมีผู้หญิงนั่งคลอเคลียทั้งสองข้าง
“กูว่าใช่ว่ะ แม่งโคตรเจ๋ง มีสาวๆนั่งซ้ายขวาเลยโว้ย”คชาเอ่ยพูดออกไปก็มองไปที่ผู้พันที่พวกเขาค่อนข้างจะสนิทตอนอยู่ในกรมด้วยกัน
“ตอนอยู่ในกรมแม่งโคตรโหด โคตรจะอยู่ตามกฎระเบียบเลย แต่พออยู่ข้างนอกอย่างกับคนละคน นี่มันตัวพ่อเลยนะมึง กูว่าแล้วเชียวว่าผู้พันเขาต้องเจ้าชู้แน่ๆ” น้ำน่านพูดออกไปอย่างเดาถูกตั้งแต่แรก ไม่คิดว่าสิ่งที่จ่าย้อยกับหมวดกล้าเล่าจะเป็นความจริง
“เขาก็เป็นผู้ชายรึเปล่าวะ มันก็ต้องมีเรื่องสาวๆบ้างดิมึง จะได้เป็นสีสันของชีวิต ถึงจะสนุก จริงไหมวะ” จินาภัทรเอ่ยพูดไปอย่างมีเชิง
“กูว่าผู้พันเขาเห็นพวกเราแล้วว่ะ เตรียมตัวเลยมึง เขาเดินมานู้นแล้ว” น้ำเหนือที่เงียบอยู่นานเอ่ยพูดบอกไป เมื่อเห็นผู้พันกำลังเดินตรงเข้ามาหาเขาพร้อมกับมีสาวๆเดินกอดแขนมาด้วย
“ไงไอ้เสือ มากันครบแก้งค์เลยนะ ออกกรมวันแรกก็เที่ยวกันเลยหรือไง” เหมราชเอ่ยทักนักเรียนทหารของเขาไป แล้วมองทั้งสี่คนอย่างเอ็นดูเหมือนน้องคนหนึ่ง
“วันทยหัตถ์” พวกหนุ่มๆทั้งสี่คนลุกขึ้นแล้วเอ่ยพูดไปพร้อมกับยกมือขึ้นมาทำความเคารพผู้บังคับบันชาของเขา
“เห้ยๆ ไม่ต้องมาทำความเคารพฉันในที่แบบนี้ ตอนนี้ฉันไม่ได้อยู่กรม ไม่ใช่ผู้พันของพวกนายซะหน่อย ตามสบายกันเถอะ มาชนแก้วกันหน่อย” เหมราชพูดบอกไปอย่างเป็นกันเองจนหนุ่มๆทั้งสี่คนยิ้มหน้าบานแล้วรีบชนแก้วกับผู้พันหนุ่มสุดหล่อทันที
“โห่ ผู้พันโคตรเจ๋งเลยครับ สาวๆควงซ้ายขวาเลย มีเทคนิคบอกพวกผมบ้างไหมครับ” คชาเอ่ยพูดบอกไปก็มองหน้าผู้พันหนุ่มแล้วยิ้ม
“มีอย่างเดียวเลยนะ เงินไง ฮ่าๆ แต่ไหนๆก็มาเจอพวกนายที่นี่ เดี๋ยวฉันจะจัดเด็ดๆมาให้ก็แล้วกัน รับรองว่าพวกนายจะติดใจ” เหมราชพูดไปก็ยิ้มอย่างชอบใจ เพราะเขาเองก็ไม่ได้ซีเรียสกับเรื่องนี้ เพราะสาวๆที่นี่ส่วนใหญ่ก็รับงานนอกกันทั้งนั้น ก่อนจะกระซิบบอกสาวสวยข้างกายเขาแล้วเธอก็เดินออกไป แล้วพวกเธอก็เดินกลับมาพร้อมกับสาวๆสี่คน
“เด็ดจริงครับผู้พัน” น้ำเหนือเอ่ยพูดไปก็มองอย่างตื่นตาตื่นใจ ส่วนเหมราชก็ควักมือเรียกสาวๆทั้งสี่คน แล้วให้พวกเธอมานั่งกับเด็กหนุ่มทั้งสี่คน จนทุกๆคนมีคู่ของใครของมัน
“หามาแต่ล่ะคนแม่ง น่าฟัดทุกคนเลย” น้ำน่านพูดไปก็ยิ้ม ก่อนจะโอบกอดสาวสวยไว้ แล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างชอบใจ พวกเขาอายุยี่สิบสามแล้วไม่แปลกที่พวกเขาจะมาเที่ยวแบบนี้ เพราะพวกผู้ชายมันก็ต้องมีเรื่องแบบนี้กันบ้าง
“ตามสบายเลยนะ วันนี้ฉันเลี้ยงพวกนายเอง มีปัญหาอะไรก็ไปหาฉันที่โต๊ะได้ตลอดเวลา” เหมราชเอ่ยบอกไปก็เดินกลับไปที่โต๊ะของเขาและเพื่อนๆ ก่อนจะปล่อยให้สาวๆที่เขาหามาให้ดูแลทั้งสี่คน ที่อโคจรแบบนี้เขากลัวว่าพวกนี้จะเจอผู้หญิงไม่ดีเข้า เขาจึงหาให้เองซะเลย จะได้ไม่มีปัญหา เพราะที่นี่เป็นของกันตพลเพื่อนสนิทและพ่วงด้วยตำแหน่งน้องเขยของเขาเอง
“โห่ ร้ายว่ะ กูไม่ยกพี่สาวกูให้ละ เจ้าชู้โคตร” คชาเอ่ยพูดบอกไปเมื่อผู้พันหนุ่มเดินกลับไปแล้ว
“อย่าว่าแบบนั้นสิคะ คุณเหมน่ะเขาเลือกกินนะคะ ที่เห็นนั่งคลอเคลียแบบนั้นน่ะ พวกเราไม่ได้ไปนอนกับเขาหรอกค่ะ เขาแค่ให้พวกเรานั่งดูแลเท่านั้นเอง” สาวที่นั่งอยู่กับน้ำเหนือเอ่ยพูดบอกไป เพราะเธอทำงานมานานจนรู้ว่าลูกค้าอย่างเหมราชเป็นลูกค้าที่พวกเธออยากไปด้วยมากที่สุด แต่เขาก็ไม่เคยหิ้วใครออกไปเลยสักคน
“จริงดิน้อง โกหกไม่ดีนะครับ” น้ำน่านเอ่ยถามสาวสวยที่นั่งกับพี่ชายฝาแฝดของเขาอย่างไม่เชื่อหู
“จริงสิคะ คุณเหมราชน่ะ เขาแค่มานั่งคุยงานกับเพื่อนๆเขาเท่านั้นแหละค่ะ แล้วอีกอย่างที่นี่ก็เป็นของคุณกันตพลเพื่อนของคุณเหมด้วย สาวๆที่นี่น่ะอยากจะไปกับเขากันทั้งนั้น แต่ไม่เคยมีใครได้ไปเลยนะพี่ เขาเลือกกินอ่ะ” หญิงสาวเม้าท์อย่างสนุกปาก เพราะใครๆก็อยากลองความแซ่บของเขากันทั้งนั้น
หลังจากนั้นหนุ่มๆทั้งสี่คนก็ดื่นเหล้ากันจนเมามายโดยมีสาวๆคอยดูแลอย่างดี น้ำเหนือและน้ำน่านก็พากันมาเข้าห้องน้ำ เพราะเมามากแล้ว
“ไอ้น่านมึงฉี่ดีๆสิวะ ยืนตรงๆ” น้ำเหนือที่พาน้องชายมาเข้าห้องน้ำเอ่ยพูดไปเมื่อน้องชายเมาจนฉี่ไม่เข้าโถฉี่อยู่แล้ว
“ มึงจะด่ากูทำไมวะไอ้เหนือ” น้ำน่านพูดไปด้วยเสียงเมามาย ก่อนจะยืนฉี่ด้วยความโล่งอกโล่งใจ
“เมาแล้วก็พากันกลับบ้านได้แล้ว เดี๋ยวพ่อแม่จะเป็นห่วง” เหมราชที่มาเข้าห้องน้ำเอ่ยพูดไปก็งัดเอาท่อนเอ็นออกมาฉี่ตามปกติ
ส่วนน้ำเหนือก็หันมามอง แล้วดันเห็นท่อนเอ็นของผู้พันหนุ่ม เขาถึงกับอึ้ง เพราะขนาดของเขายังไม่ใหญ่เท่าของผู้พันเลย
“อึ้งอ่ะดิไอ้เด็กน้อย ฮ่าๆ ของแบบนี้มันต้องขอบคุณพ่อแม่โว้ย ฮ่าๆ” เหมราชพูดไปก็ฉี่ด้วยความสบายใจและภูมิใจกับน้องชายขนาดเก้านิ้วของตัวเองจริงๆ
“โห่ผู้พัน เวลาเอาสาวไม่แหกหรือไงเนี่ย สงสารสาวๆที่โดนผู้พันเอาจริงๆ” น้ำเหนือส่ายหน้าไปมาอย่างปลงๆ เมื่อได้เห็นขนาดของผู้พันหนุ่มแล้ว
“ไหนดูดิ ใหญ่จริงเหรอวะ เออว่ะ เก็บลูกชายกูดีกว่า อยู่นานๆแล้วอายเขา” น้ำน่านที่เมาอยู่ได้ยินก็ยื่นหน้ามาดู ก็มองตาโต แล้วก็กลับมามองของตัวเองก่อนจะรีบเก็บเข้าไปในกางเกงอย่างอายๆ
“เฮ้อ ไอ้น่าน มึงนี่นะ ขอโทษแทนมันด้วยนะครับผู้พัน มันเมามากแล้ว” น้ำเหนือถอนหายใจอย่างรำคาญน้องชายที่เมาไม่รู้เรื่องขนาดนี้
“ไม่เป็นไร เมาแล้วก็พากันกลับได้แล้ว ส่วนพวกสาวๆน่ะเลือกกินหน่อยนะ อย่างพวกนายหาสาวสวยดีๆได้ไม่ยากหรอก” เหมราชฉี่เสร็จก็เก็บท่อนเอ็นเข้าไปในกางเกงดังเดิม ก่อนจะเดินไปล้างมือ แล้วมองสองหนุ่มด้วยรอยยิ้มขำๆ เขาชอบเด็กแก้งค์นี้เพราะพวกนี้ทำให้เขานึกถึงสมัยที่เขาเป็นนักเรียนทหารแรกๆ ยิ่งดูก็ยิ่งเหมือนตัวเขาเอง
“อ่อ ผู้พันครับ คือผมมากับไอ้เจมส์ไอ้คชา ไม่มีรถกลับ ขอยืมตังค่าแท็กซี่หน่อยได้ไหมครับ” น้ำเหนือเอ่ยพูดไปก็ยิ้มแห้งๆ เพราะเขาออกมาเพราะไอ้สองคนนั้นบอกจะเลี้ยงเลยออกมาตัวเปล่า ไม่ได้เอาเงินมาด้วย
“อะไรวะ มาเที่ยวสาวแต่ไม่พกตังมาเนี่ยนะ พวกนายนี่มันจริงๆเลย” เหมราชหันมามองอย่างอึ้งๆ แต่ก็ยอมเอาเงินให้สองหนุ่มไปสองพันบาท
“ขอบคุณครับ อย่างน้อยพวกผมก็ไม่ได้ไปกับสาวๆแบบไอ้สองตัวนั่นนะครับผู้พัน ให้เงินพวกผมน่ะดีแล้วครับ ไม่งั้นอิเจ้ผมด่าตายแน่ถ้าวันนี้ไม่กลับบ้าน” น้ำน่านพูดไปแบบมึนๆ พร้อมกับพยายามตั้งสติพูดออกไปอย่างรู้เรื่อง
“เออ คิดแบบนั้นได้ก็ดี กลับกันได้แล้วไป โชคดี” เหมราชบอกสองแฝดไปก็เดินออกไปทันที ส่วนสองแฝดก็มองจนเหมราชออกไป
“ไงมึง อยากได้เป็นพี่เขยอยู่ไหม ดุ้นเท่าแขน กูไม่อยากนึกถึงอิเจ้เวลาโดนผู้พันเอาเลย ตายคาเตียงแน่ๆ” น้ำน่านพูดใส่พี่ชายฝาแฝดออกไป เพราะเขารู้ดีว่าน้ำเหนืออยากจะให้ผู้พันหนุ่มชอบกับพี่สาวของพวกเขา พอเมาแล้วจิตใต้สำนึกมันก็คิดอะไรได้มันก็พูดออกมา
“เออ กูรู้แล้ว มึงไม่ต้องมาพูดย้ำไอ้น่าน” น้ำเหนือพูดไปอย่างรับรู้และเข้าใจ เพราะพี่สาวของเขาออกจะอ่อนโยนแบบนั้น คงไม่เหมาะกับคนอย่างผู้พันหรอก ต่อไปเขาคงต้องล้มเลิกความคิดนี้ออกไปจากหัวซะแล้ว น้ำเหนือคิดไปอย่างจริงจัง ก่อนจะแบกน้ำน่านกลับไปคอนโดของพี่สาวอย่างยากลำบาก