ร่างบางนอนหอบอยู่หลายนาที ก่อนจะรีบคว้าผ้าห่มมาปกปิดร่างกายจากสายตาโลมเลียที่มองมา และเมื่อรวบรวมสติคืนมาได้เหมือนฝันก็รู้สึกว่ากำลังมีบางอย่างไหลออกจากส่วนนั้นของตัวเองและคนที่ทำเรื่องทั้งหมดนี้ก็คือชายหนุ่มไร้สำนึกที่กำลังมองมาที่เธออย่างไม่รู้สึกรู้สา !
“นี่มัน-”
“เพิ่งรู้สึกตัวหรือไง”
“คุณมันบ้าไปแล้ว” ดวงตาคู่สวยตวัดของอีกฝ่าย อคินณ์แตกในโดยไร้การป้องกันและไม่คิดถึงสิ่งที่อาจตามมา ร่างเล็กกอดผ้าห่มไว้แน่นก่อนจะรีบรุดเพื่อออกไปจากห้องแห่งนี้ แต่คนใจร้ายไม่ยอม
“จะไปไหน”
“ปล่อย” เหมือนฝันไม่แม้จะหันกลับไปมองหน้าอีกคน เพราะตอนนี้หลายความรู้สึกประดังประเดเข้ามาจนเธอรับมือไม่ไหว แต่สิ่งที่รู้สึกชัดเจนที่สุดตอนนี้คือเหมือนฝันอยากร้องไห้
อยากร้องไห้กับการกระทำป่าเถื่อนที่เธอได้พบเจอ
และอยากร้องไห้ให้กับความอดสูที่เธอไม่อาจต่อต้านสัญชาตญาณของร่างกายและอ่อนโอนไปกับสัมผัสของเขา
แต่ไม่ว
