[ เนปจูน ]
สามสัปดาห์ต่อมา..
"ทำได้หรือเปล่า" เสียงทุ้มที่โน้มตัวลงมาเอ่ยถามฉันที่กำลังนั่งคิดรายงานเพื่อจะส่งอาจารย์ในวันพรุ่งนี้
"ก็พอได้ค่ะ" ฉันเงยหน้าขึ้นไปตอบเสียงใส ตอนนี้ถือว่าฉันกับพี่โลกันตร์ไปได้ด้วยดีจนน่าแปลกหรือเป็นเพราะเขาเอาของกินมาล่อฉันด้วยหรือเปล่านะ
"เสร็จแล้วก็บอกเดี๋ยวพี่ไปซ่อมรถต่ออีกหน่อย" ฝ่ามือใหญ่วางลงบนกลุ่มผมฉันแล้วขยี้เบาๆ
"โอเคค่ะ" ฉันตอบรับด้วยรอยยิ้ม ดวงตากลมโตหันมองตามไปยังแผ่นหลังกว้างที่เดินไปหาพี่ริวที่กำลังออกแรงขันอะไรสักอย่างอยู่ที่รถของลูกค้า
"แอ่ม~ มองตามซะขนาดนี้หลงนิสัยเหี้ยๆของมันแล้วสิ" พี่เวจีเดินมาทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาตัวหนาพลางกระแอมล้อเลียนฉันไปด้วย
"ก็ไม่ได้นิสัยแย่อะไรหนิคะ" ฉันตอบตามความจริงเพราะกับฉันพี่โลกันตร์แทบจะไม่ได้ทำนิสัยแย่ๆอะไรออกมาให้ได้เห็น
"คนแบบมันเนี่ยนะ นรกส่งมาเกิดชัดๆ" พี่เวจียักไหล่ราวกับว่าคำตอบของฉันมันไม
