ชิงเฉิงลากแผ่นลิ้นลงแรงๆ และลืมดวงตา ในยามที่มองจ้องไปที่ดวงตาของเซี๊ยะกงอย่างเย้ยหยัน นางลากปลายเล็บ ไปตามผิวของเซี๊ยะกง เซี๊ยะกงแอ่นกายขึ้นจริงๆและขบฟันดังลั่น ครางในลำคอแกร่งขึ้นมาทันใด
"อือออ...."
ชิงเฉิงใช้ปลายนิ้วสัมผัสลงไปที่ถุงเนื้อ ลากปลายเล็บลงครูดเบาๆ เซี๊ยะกงสะดุ้งเฮือกและบิดใบหน้าเบี้ยวขึ้นมาโดยพลัน
"อา...ท่านรู้สึกไวเช่นนี้เองหรือเจ้าคะ เซี๊ยะกง ท่านน่ารักเช่นนี้เองหรือเจ้าคะ เหตุใดฝุเหรินเช่นข้าถึงมิเคยรู้กัน ว่าท่านน่ารักเช่นนี้ เซี๊ยะกงเจ้าขา...ชิงเฉิง จะกลืนกินท่าน...ฟู่ววว..."
ยามนางเอ่ยจบ นางก็เป่าลมใส่หูของเซี๊ยะกง เซี๊ยะกงแทบจะกระชากผ้า หักเสาทิ้ง และขย้ำนาง แต่ก็ทำได้แค่อดทน และเสียวสะท้าน เซี๊ยะกงกัดฟันดังลั่น จ้องมองนาง คาดโทษนางอย่างทรมาน
ชิงเฉิงดวงตาเต้นระริก และลากปลายลิ้นลงช้าๆ เอ่ยเสียงหวาน
"เซี๊ยะกง...อาาาา....เซี๊ยะกงเจ้าขา...."
นางมุดลงไปช้าๆและค่อ
