ตอนที่ 67
“แต่ปรางเขาไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้นะโว้ยคิน แกอย่ามาทำตัวเป็นคนพาลสิ”
“พี่น้องกันจะไม่เกี่ยวได้ไง”
“คินปรางเขาเป็นคนดีนะ แล้วที่แกทำกับเขามันก็มากเกินพอแล้ว นี่แกยังเป็นลูกผู้ชายอยู่รึเปล่าวะ เอาเขามาเป็นนางบำเรอตัวเอง ซ้ำยังใช้ให้ทำงานในสวน นี่บุญเท่าไหร่ที่ยายปรางไม่เหนื่อยตายไปก่อน ไอ้บ้าเอ๊ย แกคิดอะไรของแกวะ”
ภาคิไนยจำได้ว่าเขาตะโกนใส่น้องชายสุดเสียงลั่นห้องทำงาน อารมณ์โกรธเกรี้ยวกับความไม่มีเหตุผลของภาคินทำให้เขาลืมตัวเมื่อฝ่ายนั้นยืนยันไม่ปล่อยตัวหญิงสาวไปแน่นอน
“ผมจะคิดอะไรพี่อย่ารู้เลย ยังไงซะปรางอินท์ก็ต้องอยู่และทำตามที่ผมสั่งจนกว่าจะพอใจ” ภาคินย้ำเสียงดังฟังชัด ก่อนที่เขาจะผละจากไป
ภาคิไนยจะตามไปคุยกันให้รู้เรื่อง แต่ปิลันต์ลูกน้องของน้องชายเข้ามาขวางเอาไว้เสียก่อน
“ปล่อยๆ ไปก่อนเถอะครับคุณไนย อะไรๆ มันคงไม่เลวร้ายไปกว่านี้หรอก อีกอย่างคุณไนยไม่สังเกตเหรอครับ
