46

1061 คำ

“พ่อ!” โจเซฟโผเข้ากอดบิดาเอาไว้แน่น “พะ...พ่อจะอยู่เลี้ยงหลาน จนเขาโตเป็นหนุ่ม ฉะนั้น...กลับไปดูแลสาวคนนั้นเถอะ ในเวลาแบบนี้ ธะ...เธอต้องการลูก” โจนาธานฝืนส่งยิ้มให้กับบุตรชาย “ขอบคุณครับ หากจัดการธุระที่ไทยเสร็จแล้ว ผมจะรีบบินกลับมาเยี่ยมพ่อครับ” โจเซฟบอกพร้อมกับยกมือขึ้นปาดน้ำที่หางตาทิ้ง “ไม่ต้องหรอก พ่อจะไปหาเอง แล้วเจอกันที่ไทย” “ครับ” โจเซฟพยักหน้ารับพร้อมกับส่งยิ้มให้บิดา “แม่จะดูแลพ่อเอง ว่าแต่สาวคนนี้ลูกจริงจังใช่ไหม?” อิงอรยิ้มๆ “ครับ” โจเซฟขานรับก่อนจะเข้าไปสวมกอดมารดา “คอนเฟิร์มอีกเสียงครับว่าคนนี้เจฟเอาจริง” คัลเลนยืนยัน ก่อนจะรีบกล่าวลา เพราะทีมแพทย์โรงพยาบาลกำลังจะเข้ามาตรวจเช็คอาการของโจนาธานต่อ วันต่อมา...ประเทศไทย “เจฟ ฉันขอยืมมือถือนายหน่อยสิ” ทันทีที่ลงจากเครื่องบินส่วนตัวเสร็จ โจเซฟก็หันไปเอ่ยกับเพื่อนรัก หลังเอามือถือของตนโทร.ติดต่อดารินไปทั้งสองเบอร์ แต่ติด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม