“ฮึก...คุณหนูคะ คุณท่านไม่อยู่แล้วค่ะ ฮือๆๆ” ฤดีที่เดินเข้ามาในห้อง เห็นนายน้อยกำลังร้องไห้ พลัน! บ่อน้ำตาที่เพิ่งจะแห้งก็แตกขึ้นมาอีกครั้ง
“พ่ออยู่ไหนคะพี่ฤดี รินจะหาไปพ่อค่ะ” ดารินเงยหน้าขึ้นถามอย่างรู้สึกเจ็บจนปานจะขาดใจ ทุกอย่างมันเร็วเกินกว่าที่เธอจะตั้งตัวรับได้ทัน
“คุณท่านกำลังถูกอาบน้ำ ทำแผล และเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ค่ะคุณหนู” ฤดีที่เอาเสื้อผ้าชุดใหม่ของผู้เป็นนายไปให้พยาบาลเปลี่ยนมาบอกก่อนจะเดินเข้าไปโอบกอดนายน้อยอย่างรู้สึกสงสารและเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิด
“เราเข้าไปกราบลาคุณท่านเป็นครั้งสุดท้ายกันเถอะค่ะ” นวลจันทร์เอ่ยชวน
“ฮึก...ค่ะนม” ดารินพยักหน้ารับพร้อมกับเช็ดน้ำตา แล้วขยับลงจากเตียงคนไข้ไปด้วยหัวใจที่แตกสลาย ภาพความทรงจำต่างๆ มากมายของบิดา ผุดขึ้นมาในม่านตาอย่างต่อเนื่อง ตามด้วยความคิดที่ว่า...หากเมื่อเช้าเธอขออยู่ต่อที่หัวหินอีกวัน หรือรั้งให้บิดากลับด้วยกัน บางทีตอนนี้เ
