บทที่ 9 อึดอัด
1763 คำ
หลังจากท้าทายพี่ไนต์ในวันนั้นฉันก็ยุ่งมากไม่ใช่การเรียนนะแต่เป็นงานของมหาลัยนี่แหละต้องมาถ่ายแบบประชาสัมพันธ์ถ้ารู้ว่างานเยอะขนาดนี้บางทีฉันอาจจะไม่ลงประกวดก็ได้
“สวยมากลูกสาว”
เสียงแหบต่ำของเจ๊เมโกะเอ่ยชมมาแต่ไกลลืมบอกว่ารุ่นพี่สนิทด้วยก็เจ๊เมโกะพี่เขาเป็นสาวสองที่น่ารักมากๆ และเจ๊อิงปิงพี่รหัสของฉันเอง
ความบังเอิญของเราสองคนนอกจากจะจับได้สายรหัสเดียวกันแล้วยังได้มาดูแลกันต่อในช่วงประกวดเพราะเจ๊อิงปิงเป็นดาวคณะปีที่แล้ว ทุกคนเลยเรียกเราว่าสายสวย หรือย่อมาจากสายรหัสสวยนั่นเอง
“ไหนบอกวันนี้มีเรียนค่ำไงเจ๊”
“อาจารย์ปล่อยเร็วได้ยินว่แกมีถ่ายแบบเจ๊กับยัยอิงปิงเลยแวะมาหา” ท่าทางอารมณ์ดีของเจ๊เมโกะทำให้ฉันหรี่ตามองด้วยความสงสัย
“แน่ใจนะว่าแค่แวะมา?”
“ฮ่าฮ่า บอกแล้วก็หลอกซีไม่ได้หรอก”
เจ๊อิงปิงที่เดินมาพร้อมเจ๊เมโกะหัวเราะลั่นก่อนจะเอาเอกสารฟาดเจ๊เมโกะเบาๆ
“เออ หลอกแกไม่ได้จริงๆ”
“อ้าวแล้วสรุปมีอะไรหรือเปล่าคะ”
ไอ้ท่าทางแบบนี้เดาไม่ยากว่าจะมาพูดอะไรนอกจากชวนไปเที่ยวผับ
“ไปตี้กันคืนนี้อยากออกล่า” นั่นไงเดาผิดที่ไหน!
“ออกล่าอะไรเห็นเมาตลอด” เจ๊อิงปิงช็อตฟิลเจ๊เมโกะที่กำลังวาดลวดลายแบบแม่เสือสาวจนชะงักไป
“เอ้าอีนี่ ก็เมากันหมดนั่นแหละไม่เคยได้ลงได้ล่าอะไรกับเขาหรอก”
“งั้นคืนนี้ก็ล่าเลยสิ!”ฉันเอ่ยแทรกขึ้นมาอย่างมีเลศนัยพอเจ๊เมโกะพูดถึงเรื่องไปผับสมองของฉันก็ประมวลทันทีว่าต้องแวะอีลีทผับเพื่อเจอพี่ไนต์ให้ได้หลังจากนี้จะว่างไปจีบแล้ว
“ทำหน้าแบบเหมือนมีแผนการ”เจ๊เมโกะหรี่ตามอง
“จะไปอ่อยพี่ไนต์เหรอ?”ตามด้วยเจ๊อิงปิง
“ใช่!”
“หาาา/เอาจริงดิ”
“แน่นอนค่ะ จีบไม่ได้ก็ลากเข้าห้องเลยฮ่าฮ่า”
“เฮ้อ สมบัติของเจอร์คนสุดท้าย” ฉันหัวเราะให้กับท่าทางหมดอาลัยตายอยากของเจ๊เมโกะ แน่สิหนุ่มฮอตของมหาลัยทยอยเปิดตัวแฟนกันหมดจะเหลือก็แค่พี่ไนต์ของฉันคนเดียว
“เอาน่าถือเสียว่าเสียสละให้น้องนะเจ๊นะ”ฉันเอื้อมมือไปบีบนวดไหล่ให้เจ๊แกเบาๆ
“อะก็ได้ เห็นว่าเป็นน้องหรอกนะคืนนี้เจอกันสามทุ่มที่อีลิทซินเซียไปได้ไหม อย่าลืมชวนนะ”
ก่อนแยกจากกันเจ๊เมโกะก็ให้ชวนซินเซียไปด้วยแน่นอนว่าฉันลากไปด้วยทุกงานแต่บางทีเจ้าตัวก็ปฏิเสธเพราะมีแฟนอีกอย่างพวกเฮียก็ชอบหวงมากๆ ไม่ค่อยอยากให้ออกไปเที่ยวเท่าไหร่
“เดี๋ยวลองถามดูก่อน แต่ซีจะลากไป”
“เกรงใจพี่เสือบ้างยะ”เจ๊อิงปิงเอ่ยออกมา
“พี่เสือขี้หึง แต่จะกล้าว่าอะไรยัยซินไม่เคยหรอกรายนั้นน่ะส่วนพวกเฮียก็ตามใจจะตาย” ถ้าเจ้าตัวอยากไปใครจะบังคับได้ส่วนมากซินเซียจะเกรงใจมากกว่าเลยไม่ไปเที่ยวกลางคืน
“แต่แกออกไปเที่ยวได้ปกติเลยนะ”เจ๊เมโกะเอ่ยออกมาอย่างสงสัย
“ก็นี่ซีไง อยากทำอะไรก็ทำพวกเฮียทำได้แค่เป็นห่วงแต่ไม่สามารถห้ามซีได้แน่นอน”
“จ้ะ แม่คนเก่งงั้นเจอกันนะ”
ฉันโบกมือลาเจ๊ทั้งสองก่อนจะเดินมายังหน้าตึกตอนนี้เป็นเวลาทุ่มหนึ่งแล้วแม้จะมีนักศึกษามาเรียนแต่ก็น้อยมาก ก้มมองดูเวลาสักพักก็ได้แต่แปลกใจทำไมรถของที่บ้านยังไม่มาสักที
“หืม ทำไมลุงสมไม่รับสายนะ”
กดโทรออกจนมือหงิกแล้วฉันดันไม่มีเบอร์คนขับรถคนอื่นอีกนะเพราะลุงสมขับรถให้ฉันประจำเมื่อเช้ามาเรียนกับซินเซียแต่มีงานต่อเลยให้เพื่อนกลับไปก่อน
“ซี มาทำอะไรตรงนี้ยังไม่กลับอีกเหรอ”
เสียงทักทายจากข้างหลังทำให้ฉันหันกลับไปมอง ครามเดือนมหาลัยคู่กับฉันเดินล้วงกระเป๋าออกมาพลางเลิกคิ้วถามด้วยความแปลกใจ
“กำลังรอรถของที่บ้าน นายถ่ายเสร็จแล้วเหรอ?”
“ใช่ เสร็จแล้วให้ยืนรอเป็นเพื่อนไหม?”
“เอ่อ ไม่เป็นไรเกรงใจ”
“ไม่ต้องเกรงใจ เดี๋ยวรอเป็นเพื่อน”
“เอางั้นก็ได้”
ฉันยิ้มขอบคุณเขาอีกครั้งเพราะนี่ก็ค่อนข้างมืดมีเพื่อนนั่งอยู่ด้วยก็ดีเหมือนกันและไม่ต้องกังวลเรื่องเป็นข่าวอีกเราสองคนสนิทกันตอนแรกคนก็จิ้นนะแต่เราชัดเจนว่าเพื่อนเวลาไปไหนมาไหนด้วยกันคนก็จะไม่ได้คิดอะไร
เมื่อหลายวันก่อนมีมือดีจับภาพของฉันกับพี่ไนต์ที่ห้างวันนั้นได้ แน่นอนว่าเป็นประเด็นเพราะเขาคือหนุ่มฮอตของมหาลัยผู้ชายที่ผู้หญิงหมายปองมากที่สุดเพราะโสดอยู่คนเดียว
แม้ว่าจะมีข่าวกันหลายครั้งแต่คนส่วนมากก็ไม่ได้จิ้นมากเหมือนข่าวฉันกับครามในช่วงแรกๆ บางทีก็งง หรือฉันไม่เหมาะสมกับเขาเหรอ
“ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดคนเดียว แปลกคน”
“อย่างฉันเนี่ยนะแปลกคน”
“ก็เธอชอบคิดอะไรคนเดียวแล้วมันแสดงออกทางสีหน้า ดูตลกชะมัด” ครามหัวเราะลั่นจนฉันอดเบะปากไม่ได้
“ไอ้บ้า นั่นปากเหรอ!”
“เนี่ยแหละปาก ไม่เชื่อก็มาพิสูจน์ได้นะ” ครามเอ่ยออกมาพร้อมกับหัวเราะไปด้วยแต่ประโยคของเขาทำให้ฉันแอบชะงักไปเล็กน้อย
“ฮ่าฮ่าเอาไว้ให้ผู้หญิงของนายมาพิสูจน์” ก่อนจะเอ่ยออกมาเพื่อกลบเกลื่อนบรรยากาศแปลกๆ ไม่ใช่ไม่คิดนะหลายครั้งที่แววตาของเขามันไม่ปฏิเสธเลยว่า ‘ชอบฉัน’
“ซี ฉันว่า…” ครามมองสบตาฉัน และก่อนเขาจะเอ่ยอะไรที่ทำให้บรรยากาศระหว่างเราอึดอัดแสงไฟหน้ารถก็สาดส่องมาทางหน้าตึกที่เรายืนอยู่และเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าตึกด้วยความเร็วก่อนจะเบรกกะทันหันจนยางรถบดกับพื้นถนนจนเกิดเสียงดัง
เอี๊ยดดดดด!
“พี่ไนต์…”
คนขับยังไม่ทันลงจากรถก็รู้แล้วว่ารถคันนี้ของใครทำให้ฉันเอ่ยครางชื่อเขาเบาๆ ด้วยความตกใจปนแปลกใจนี่คือตึกของคณะนิเทศศาสตร์ที่เราใช้ถ่ายงานกันทำไมเขาถึงปรากฏตัวที่นี่
หรือว่าแอบนัดสาวคณะนี้งั้นเหรอ!!!
“จะยืนเอ๋ออยู่อีกนานไหม มาขึ้นรถ!”เสียงเข้มของเขาเอ่ยออกมาอย่างดุดันเจือแววโมโหทำให้ฉันงุนงงหนักกว่าเดิมจนกระทั่งครามแตะที่ศอกของฉัน
“พี่เขามารับเธอเหรอ?”
“เอ่อคือ..” ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
เมื่อร่างบางไม่ยอมเดินมาขึ้นรถแล้วยังมีรุ่นน้องคนเดิมที่ชอบตัวติดกับเธอยืนจับข้อศอกอยู่ด้านข้างทำให้เขาได้แต่แค่นหัวเราะเบาๆ นัยน์ตาคมจ้องมองเธอเขม็ง ปากก็บอกว่าชอบเขาแต่ก็ทำตัวสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่นเธอนี่มันร้ายจริง ๆ
“ถ้าไม่กลับก็แล้วแต่เธอแล้วกัน!”
“อ๊ะ กลับค่ะกลับ”
ไซซีเหมือนพึ่งได้สติรีบวิ่งลงมาหาร่างสูงที่ทำหน้าตึงยืนอยู่ข้างรถ ก่อนจะเปิดประตูและสอดตัวเข้าไปอย่างว่าง่ายไม่วายเลื่อนกระจกลงเพื่อบอกลาเพื่อนอย่างคราม
“ไว้เจอกันใหม่นะ ขอบใจมาก”
เอ่ยไม่ทันจบกระจกรถก็ถูกเลื่อนขึ้นโดยฝีมือของไนต์แล้วทำให้เธอแอบขมวดคิ้วให้กับความไร้มารยาทของเขา
“ซียังพูดกับเพื่อนไม่จบเลยนะคะ”
“งั้นเธอก็ลงไปคุยให้จบ”
“ได้เหรอคะ?”
“ได้ แต่ถ้าลงไปแล้วก็ไม่ต้องขึ้นมาอีก”
“ใจร้าย แบบนี้จะกล้าลงไปคุยได้ยังไง แต่ไม่เป็นไรค่อยส่งข้อความบอกก็ได้” ไซซีทำหน้าเศร้าก่อนจะเบิกตากว้างเพราะฉุกคิดว่าจะส่งข้อความขอบคุณเพื่อนแทนแต่โดนคนหน้าตึงเอ่ยแทรกขึ้นมา
“นี่เธอมีเบอร์มันด้วย?”
“อ้าวก็เพื่อนซีนี่ จะมีเบอร์ก็ไม่แปลก”
“เหอะ ก็แล้วแต่”
ร่างสูงทำเสียงในลำคออย่างไม่พอใจก่อนจะขับรถออกจากรั้วมหาลัยแอลและมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ของเธอ
วันนี้มีเรียนวิชาเสรีและเลิกค่ำขากลับไอ้เสือก็บอกให้เขามารับเธออารมณ์บอกแกมบังคับเหมือนทุกทีนั่นแหละอีกอย่างยังไงเขาก็ผ่านทางบ้านเธอแวะรับหน่อยคงไม่เป็นอะไร
และนั่นทำให้เขามาเจอว่าเธอไม่ได้รอคนเดียวแต่มีเหลือบไรอยู่ด้วยจะกิ๊กจะคุยจะคบกับใครก็ช่างเถอะเขาไม่สนใจ
“เรื่องที่คุยกันไว้”
“หืม เรื่องไหนเหรอคะ”
“ที่เธอบอกจะจีบพี่ ถ้าในระหว่างสองเดือนนี้เธอไปยุ่งกับคนอื่นถือว่าข้อตกลงของเราเป็นโมฆะ” เขาเป็นคนรักษาคำพูดและเธอก็ต้องทำตามให้ได้ด้วย
“ซีไม่เคยยุ่งกับใคร”
“ก็ดี ดังนั้นลบเบอร์มันซะ!”
“หา ว่ายังไงนะคะ” ไซซีเอ่ยออกมาอย่างุนงง
“ลบเบอร์ไอ้ครามและผู้ชายทุกคนออกซะในระยะเวลาสองเดือนนี้เธอห้ามยุ่งกับใครนอกจากพี่ถ้าทำไม่ได้เธอกะ!!”
“ก็ได้ค่ะซีจะลบ!! แต่พี่ก็ต้องเอามือถือมาให้ซีดูด้วยแบบนี้จะได้แฟร์ทั้งสองฝ่ายถ้าเจอแชตผู้หญิงซีจะลบให้หมด” ยัยจอมแสบเอ่ยเสียงเข้มพลางแบมือมาตรงหน้าเขาด้วยท่าทางเอาเรื่อง!!
“หึ ทำอย่างกับเป็นเมียพี่”
“เดี๋ยวก็ได้เป็นค่ะ!”
คำตอบของเธอทำให้เขาชะงักไม่คิดว่าไซซีจะกล้าขนาดนี้ เขาเหยียดยิ้มก่อนจะเอื้อมมือมาล้วงเอามือถือไปวางบนมือเธอ
“ถ้าลบไหว ก็ลบให้หมด!”
- ผู้เขียน
