Evil Engineerร้ายรักวิศวะเลว

คุณเคยชอบใครมาก ๆ ไหมแบบว่าเจอแล้วปิ๊งเลยและไม่เคยเป็นกับใครมาก่อนฉันเคยคิดว่ามันเป็นเรื่องตลกและไร้สาระมากจนกระทั่งฉันได้เจอกับเขา ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างเสาในผับ… เรื่องมันเริ่มจากวันนั้นฉันพึ่งเดินทางมาถึงประเทศไทยเพื่อมาเรียนต่อในระดับอุดมศึกษาโดยปกติจะใช้ชีวิตที่ฮ่องกง ช่วงปิดเทอมถึงมาไทยเพราะบรรดาญาติคนอื่นปักหลักที่ไทยหมดรวมถึงพี่ชายแท้ ๆ อย่างเฮียนักรบด้วยส่วนฉันอยู่กับป๊าและหม่ามี้ที่ดูแลบริษัทสาขาฮ่องกงบ้านเราเป็นครอบครัวใหญ่โดยมีคุณปู่เตโชคือผู้อาวุโสที่สุด รองลงมาคือลูกชายของท่านสามคนหรือลุงใหญ่พ่อเฮียติณณ์เฮียต้าร์ ลุงรองป๊าซินเซียเฮียซันเฮียโซ่และลูกชายคนสุดท้องคือป๊าฉันเองเป็นยังไงบ้านเราใหญ่มากไหม กลับเข้าเรื่องต่อเถอะนั่นแหละแม้ว่าฉันจะดูแรงแต่ไม่เคยมีแฟนเลยเพราะไม่มีใครถูกใจแต่เจอเขาคนนั้นแล้วมันกระแทกใจมากแม้แต่ซินเซียที่เป็นเพื่อนสนิทและญาติยังเข้าใจว่าเพราะเมาแต่ไม่ใช่เลยเป็นเพราะเขาหล่อมากต่างหาก แม่ขาหนูรักเขา “ทำหน้าอะไรของแก” เสียงหวานใสแต่ไร้อารมณ์เอ่ยขึ้นมาทำให้ฉันหลุดจากภวังค์เรื่องราวที่ผ่านมาเมื่อเทอมที่แล้ว ก่อนจะเลื่อนสายตาไปสบกับนัยน์ตาหวานซึ้งของเพื่อนสนิทและอีกฐานะคือลูกพี่ลูกน้องอย่างซินเซีย “คิดถึงพี่ไนต์” และคำตอบของฉันก็ทำให้เพื่อนกลอกตามองบนพร้อมสีหน้าเอือมระอา แน่สิตัวเองได้แฟนเป็นหนุ่มฮอตอันดับสามผู้ชายที่มาแรงและฮอตที่สุดในมหาลัยจะไปเข้าใจหัวอกคนโสดที่อยู่ในโหมดแอบรักได้ยังไง ชิ! “พี่ไนต์คงจามแล้วตอนนี้ เพราะแกเวิ่นเว้อหาพี่เขาตลอดทั้งวัน”ซินเซียเอานิ้วจิ้มจมูกฉันก่อนจะหันไปเก็บไอแพดลงในกระเป๋า “แกไม่เคยคิดถึงพี่เสือทั้งวันบ้างเหรอ?” “แกอาการหนักมากลองไปเช็กสมองดูไหม..” “เช็กทำไมอะ” “อ้าว!เผื่อเป็นโรคคลั่งรักไงเสี่ยวซี..ฮ่าฮ่า” “บอกว่าอย่าเรียกแบบนี้ไงหมวยน้อย” “ก็แกทำตาเยิ้มทุกครั้งที่พูดถึงพี่เขา” “ก็ชอบไง..ชอบเขามากๆ” “จีบพี่ไนต์มาตั้งแต่เทอมก่อนยังไม่ท้ออีกเหรอถามจริง พี่เขานิ่งมากเลยนะดูไม่หือไม่อือ”ซินเซียเท้าคางมองมาที่ฉันก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำเอาฉันใจสั่นแต่ยังปั้นหน้ายิ้มชีวิตนี้ไม่เคยจีบใครนี่แม้ว่าจะสวยเลิศเชิดขนาดนี้แต่เอาเข้าจริงเจอพี่เขาก็ยังประหม่าทุกครั้ง ออกตัวแรงไปอย่างนั้นแหละ! “ฉันนี่ไงจะละลายใจเขาเอง พี่ไนต์ต้องเป็นของฉันเท่านั้นคนอื่นห้ามยุ่ง!”อันนี้ไม่ได้พูดเล่นชะนีหน้าไหนก็ห้ามยุ่งเด็ดขาด “ชอบเขามากขนาดนั้น?” “โอ๊ยแกจะถามอะไรนักหนาชอบก็คือชอบไง ทำขนาดนี้ยังจะถามอีก” “ไม่อะ”เพื่อนสายคนสวยส่ายหัวจนผมสีบลอนด์ยาวลอนสลวยปลิวไปมา “...” “นี่ต้องไม่ใช่ไซซีของฉันแน่ๆ” “กรี๊ดทำอะไร!!” ฉันยกมือขึ้นปัดป้องมือของเพื่อนที่ยื่นมาบีบแก้มซ้ายขวาเป็นพัลวันอย่างไม่เข้าใจ ช่วงนี้จิตใจยิ่งห่อเหี่ยวเพราะไม่ได้เจอหน้าพี่ไนต์แต่เพื่อนก็เอาแต่ถามอะไรที่ไม่เข้าใจอารมณ์เลยจะสวิงนิดหนึ่งแหละ “บีบแก้มหรือจะให้ตบเตือนสติดี” “แก..จะตบฉันทำไม?” “ก็แกเอาแต่ทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวเองนี่ วิ่งตามเขาต้อยๆ เขาเคยสนใจไหมถามจริง แล้วพยายามทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวเองมันเหนื่อยไหม..แต่ฉันเหนื่อยแทน” “ก็ฉัน..”เออยอมรับก็ได้ว่าอยากทำให้เขาประทับใจแม้จะชอบกีดกันผู้หญิงคนอื่นแต่ต่อหน้าพี่ไนต์ฉันพยายามทำตัวเรียบร้อยน่ารักอยู่ “ยอมรับมาว่าที่ทำมันฝืนตัวเอง” “เออ!!ยอมรับก็ได้แล้วจะให้ทำยังไง อยากให้พี่เขาชอบ”ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อย “ก็เป็นตัวของตัวเองไปเลยสิ!”ฉันเบิกตากว้างเมื่อซินเซียพูดจบ จะให้เผยนิสัยตัวเองต่อหน้าคนที่ชอบเหรอแค่คิดก็สยองแล้วนะ “ไม่เอา” “แล้วแกรู้ได้ไงว่าทำตัวเรียบร้อยอ่อนหวานเขาจะชอบ เผยนิสัยไปเลยถ้าเขาจะชอบก็ต้องชอบที่เราเป็นตัวเอง เห็นแกวิ่งตามเขาเหมือนลูกเป็ดแล้วรับไม่ได้” “พูดดีนะยะ” “แล้วจะทำไม่ทำ” “เอ่อ..”เร่งจังขอคิดก่อนสิ “ถ้าที่ทำอยู่ตอนนี้เขายังเฉยแกต้องฉีดยาแรงแล้วนะเอาแบบตัวตนของตัวเองสู้ไปจะได้รู้ว่าเขาชอบไม่ชอบ” ซินเซียกอดอกยกยิ้มท่าทางมาดหมายทำให้ไซซีกัดริมฝีปากอย่างใช้ความคิดก่อนจะทบทวนที่ผ่านมาก็พยายามทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวเองมานานจนตอนนี้เทอมสองแล้วเขายังไม่ใจอ่อน “นั่นสินะในเมื่ออ่อนหวานไม่ชอบก็ต้องเจอของแรงแล้วแหละ” ริมฝีปากอวบอิ่มยกยิ้มร้ายเมื่อนึกถึงคนที่ชอบนิ่งเฉยอยู่เป็นประจำ คอยดูเถอะถ้าเจอเวอร์ชันยัยตัวร้ายเขาจะทำหน้ายังไง ซีจะรุกจริงจังแล้วนะพี่เตรียมรับมือเลย! “ทำหน้าแบบนี้ค่อยสมเป็นแกหน่อย!” “ขอบใจที่เตือนฉันมัวแต่ไปทำตัวน่ารักใส่เขามาทั้งเทอมแย่จังแบบนี้เสียคะแนนหมดแล้วมั้ง” “เอาน่าคนเราเปลี่ยนได้ตลอดแหละแต่แกต้องห้ามใจอ่อนนะต้องเป็นตัวของตัวเองท่องไว้” “รู้แล้ว..จะเป็นตัวของตัวเองจะตะครุบพี่ไนต์ให้ไปไหนไม่รอดเลย”เธอพูดจริงนะถ้าได้ชอบแล้วเธอไม่มีถอยแต่อาจจะต้องเปลี่ยนวิธีกันเล็กน้อย ช็อปวิศวกรรมโยธา “ฮัดชิ้ว!” “จามขนาดนี้มึงไปแดกยาเถอะ” ร่างสูงจามเสียงดังขึ้นอีกครั้งจนนักรบต้องวางเอกสารการเรียนลงก่อนจะบอกเพื่อนไปให้ไปกินยาแต่โดนต้าร์ขัดขึ้นมาก่อน “กูว่าต้องมีคนนินทามันอยู่แน่ๆ จามสองสามครั้งติดเขาอาจจะด่าพ่อมันอยู่ก็ได้”ต้าร์หัวเราะก่อนจะไหวไหล่เดินออกจากช็อปไปเพราะมีนัดกับพินอินแฟนสาวรุ่นน้องทำให้ทั้งห้องเหลือแค่ไนต์ที่นั่งจามจมูกแดง นักรบที่กำลังลุกเดินออกจากห้องและเพทาย “ไนต์กูกลับพร้อมมึงนะ” “อืม” ร่างสูงที่จามจนเสร็จครางลำในลำคอก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าและเดินออกจากช็อปพร้อมเพื่อน ในกลุ่มพวกเขาปกติจะมีกันเจ็ดคนแต่อีกสองคนเรียนเครื่องกลส่วนโยธาก็มีเขา เพทาย ต้าร์คนที่ปากหมา นักรบและโซ่ วันนี้เขาจามบ่อยผิดปกติสงสัยจะไม่สบายเมื่ออาทิตย์ก่อนมีธุระต้องบินไปอเมริกาวันนี้ลงเครื่องเขาก็มาเรียนทันทีแต่ร่างกายก็ปกติดีไม่ได้รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนคนมีไข้เลย เราเดินออกมาจนถึงหน้าช็อปโยธาวันนี้กว่าจะเลิกอาจารย์ปล่อยช้าจนเหลือแค่พวกเขาที่ต้องทำแล็บส่งกว่าจะเสร็จก็ปาไปห้าโมงครึ่งพอดี “อ้าวนั่น..น้องไซซีนี่หว่า”เขาชะงักก่อนจะปรายตามองตามเสียงของเพทาย ร่างบางในชุดนักศึกษารัดรูปใบหน้าสวยสะกดใจกำลังเดินผ่านมาทางนี้เธอเป็นน้องสาวของนักรบเขาทำเพียงมองเธอนิ่งๆ เหมือนอย่างเคย แต่เธอกลับหันมามองเพียงเล็กน้อยฉีกยิ้มให้เขาและเพทายก่อนจะเดินเลยผ่านไปจนเขาเผลอขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจที่จริงโดยปกติก็ควรจะเป็นแบบนี้ฐานะเราคือเพื่อนพี่ชายกับน้องสาวเพื่อน ก็ควรเป็นแบบนั้น! แต่หลายเดือนที่ผ่านมาเธอแสดงออกชัดเจนว่าคิดยังไงกับเขาตามติด เอาใจ และกีดกันผู้หญิงคนอื่นออกจากเขานั้นคือสิ่งที่เป็นตลอดหลายเดือนแต่วันนี้เธอออกจะแปลกไปสักหน่อย “วันนี้น้องไซซีไม่มาอ้อนมึงเหรอวะ” เพทายทำหน้าสงสัยก่อนจะใช้ศอกสะกิดแขนเขาไม่หยุดเมื่อเห็นไซซีเดินไปเลยแบบไม่หันหลังกลับซึ่งมันแปลกจากปกติที่เป็น “ก็ดีแล้ว” ไนต์ตอบเสียงเรียบอย่างไม่ใส่ใจเพราะสำหรับเขาไซซีออกจะเป็นตัววุ่นวายในชีวิตเขาอยู่บ้างไม่ใช่ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรแต่เขาก็ถนอมน้ำใจเธอมากกว่าผู้หญิงคนอื่นในฐานะน้องสาวของเพื่อน “มึงนี่มันเย็นชากว่าไอ้โซ่อีกนะ” “จิตใจด้านชา หยาบกระด้างสัด!” เพทายเท้าเอวบ่นเขาไม่หยุดจนกระทั่งเราเดินมาถึงลานจอดรถและเห็นแผ่นหลังเล็กบางแสนคุ้นตาของไซซีกำลังเดินไปกับรุ่นน้องปีหนึ่ง ได้ยินว่าเป็นเดือนมหาลัยปีนี้ “ดาวมหาลัยเลยนะเว้ย!!” “แล้วไง?” “มึงไม่สนใจจริงดิ..เดี๋ยวหมาคาบไปแดกนะ” “สวยแล้วไงไม่ใช่สเปกกู”ไนต์คิดอยู่สักพักก่อนจะตอบออกมาเพื่อคลายความสงสัยให้เพื่อน “แล้วสเปกมึงเป็นแบบไหนตั้งแต่รู้จักกันมากูไม่เห็นว่ามึงจะสนใจใครเป็นพิเศษดีหน่อยก็น้องไซซีกูก็นึกว่ามีใจ” “น้องเพื่อน” ใช่ น้องเพื่อนก็เหมือนน้องเรา “ระวังได้เป็นพี่น้องท้องชนกัน”เพทายหรี่ตายกยิ้ม “ไม่มีทาง!”อันนี้เขาตอบปฏิเสธเสียงแข็งไม่มีทางแน่นอนเขาไม่ได้ชอบเธอและเธอไม่ใช่สเปกเขาด้วย “กูจะคอยดู..แต่ระวังกลืนน้ำลายตัวเองนะ” “หึ..มึงคอยดูเลย!”ไนต์ยกยิ้มก่อนจะสตาร์ตรถและขับออกจากมหาลัยมุ่งหน้าสู่คอนโดที่พวกเขาอาศัยอยู่โดยที่ระหว่างทางออกจากคณะนัยน์ตาคมมองผ่านกระจกหลังที่สะท้อนภาพคนสองคนที่กำลังเดินเคียงข้างกันอย่างใกล้ชิดสนิทสนมด้วยสายตาเรียบเฉยไร้อารมณ์และความรู้สึก