ใจบางๆ ของผม
1
“เป็นอะไรของมึง”
พี่กันต์หันมาจ้องผมตาขวางที่ผมเอาแต่ดึงชายเสื้ออยู่ด้านหลังเขา ผมไม่ได้กลัวหนูนะ เพียงแต่เมื่อวานโดนมันเหยียบเท้ายังรู้สึกขนลุกไม่หาย อีกอย่าง... พอคิดว่าความสัมพันธ์เริ่มขึ้นจากภายในห้องนี้ ใจผมก็สั่นแปลกๆ แก้มนี่ร้อนผ่าว ต่อให้พยายามยับยั้งอารมณ์ไม่ให้นึกถึง มันก็อดไม่ได้อยู่ดี แผลนั้นยังสดอยู่
“พี่เอากาวมาดักหนูแล้วเหรอ”
“ยัง”
“อ่าว”
“มึงไม่อยากเห็นไม่ใช่เหรอ”
“ครับ ...แล้วทีนี้จะทำยังไง จับสดๆ”
ผมมองพี่กันต์ด้วยสายตาสงสัย ไม่ได้รู้สึกขอบคุณหรือซึ้งใจอะไรมากมายเรื่องกาวดักหนู
“เออ ถ้ามันออกมาให้เห็นกูจะทุบให้ตาย”
“เชรดดดด โหดว่ะ”
“เลิกพูดมากสักที ช่วยกูเคลียร์ของ”
ผมหยุดล้อเล่นทันทีที่อีกฝ่ายเริ่มจะหัวเสีย แต่นับว่าพี่เขาละมุนขึ้นมานิดหน่อยหรือเปล่าวะ เพราะหากนับคำหยาบที่เขาสบถใส่ผมมันน้อยกว่าเมื่อก่อน รู้สึกนะ
แมร่ง ผมนี่ก็บ้า นั่งนับคำหยาบ
