คำขอโทษ 10 ทิชชู่

1642 คำ

พี่กันต์ชวนผมมาที่เตียงแล้วจับผมถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ถึงจะเป็นผู้ชายด้วยกันแต่พอรู้ว่ากำลังจะโดนกินก็เขินจนแดงไปทั้งตัว ถอยร่นหลังติดหัวเตียง คว้าหมอนขึ้นมาปิดบังร่างเปล่าเปลือยของตัวเองเอาไว้ “หึ...” พี่กันต์ขำท่าทางกระมิดกระเมี้ยนของผมด้วยท่าทางพอใจมาก คลานขึ้นเตียงเข้ามาประชิดผมด้วยร่างกายที่เหลือเพียงบ็อกเซอร์ตัวเดียว “ไม่ต้องอาย มานี่” พี่กันต์แย่งหมอนออกจากมือผม รีบเอามือปิดน้องชายที่กำลังแข็งขืนของตัวเองเอาไว้อย่างอายๆ ไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าพี่กันต์ตรงๆ “ผะ..ผมไม่รู้ต้องทำยังไง” “อยู่เฉยๆ กูทำเอง” “อึก...” พี่กันต์กระซิบบอกข้างใบหู ดึงมือผมออกแล้วจับน้องชายผมเอาไว้เต็มกำมือ ผมผวาเฮือก นอนลนลานอยู่ใต้ร่างพี่กันต์อย่างทำอะไรไม่ถูก นิ้วที่กดเคล้นลงตรงส่วนหัวทำผมสั่นสะท้าน กลั้นเสียงครางในลำคออย่างทรมาน ก้อนอารมณ์ไหลเวียนไปจุกตัวกันแน่นอยู่ตรงนั้น แก่นกายผมปวดหนึบอยู่ในมือพี่กั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม