“พ่อพร้อม พร้อมแล้วหรือไม่ อีกประเดี๋ยวก็จะโหมโรงแล้วนะ”
เสียงทักระยะใกล้ทำให้พ่อพร้อมลืมตาขึ้น ยิ้มเล็กน้อยให้กับ ‘พระนาฏกรรมวิจิตร’ หรือ ‘คุณอาพุด’ ท่านเป็นหัวหน้าคณะละครคุณยายเล็กและเป็นญาติทางฝ่ายบิดา
“พร้อมแล้วครับคุณอา”
“ทำใจให้สบายนะพ่อพร้อม ไม่ว่าจะมีเรื่องกังวลใดใด เมื่อก้าวขึ้นบนเวที พ่อพร้อมก็ไม่ใช่พ่อพร้อมคนนี้อีกแล้ว หากแต่เป็นร้อยตรีพร้อมสามีของเครือฟ้า เข้าใจหรือไม่”
“ครับคุณอา ผมขออภัยที่ทำให้คุณอาต้องคอยเป็นกังวล ขอให้คุณอาเชื่อใจผม เมื่อขึ้นบนเวทีทุกสิ่งที่กังวลผมจะทิ้งไว้ด้านล่างครับ”
“ได้ฟังอย่างนี้ อาก็เบาใจ”
เขารับคำมั่นเหมาะ ละอายแก่ใจที่ความกังวลใจฉายชัดจนคุณอาพุดสังเกตเห็น เขาต้องสลายเรื่องราวกวนใจและเตรียมตัวสำหรับขึ้นแสดงให้เต็มความสามารถ
“คุณพ่อเจ้าคะ พ่อพร้อมเสร็จหรือยังเจ้าคะ”
เสียงร้องถามมุ่งมั่นของผู้หญิงที่ดังมาก่อนตัวทำให้พ่อพร้อมและคุณอาพุดหันมองแ
