ช่วงเวลานี้หล่อนอาจจะยังไม่ได้ยินเสียงรถไฟมากวน แต่จากนี้ไปอีกไม่นานคงได้มีแน่ เพราะผู้ที่คุมการสร้างรางได้บอกไว้ว่าอีกไม่นานคุณหลวงก็จะเดินทางมาที่เรือนบางขนากได้สะดวกขึ้น เพราะจะมีขบวนรถไฟวิ่งตรงสถานีฉะเชิงเทรามาที่สถานีบางน้ำเปรี้ยว จากนั้นเขาก็นั่งเรือลัดเลาะมาตามคลองอีกไม่ไกลก็ถึงเรือนนี้ได้เลย
นิราวดีฟังเขาเล่าเพลินกินเพลินอย่างเจริญอาหาร กินเอาๆ อย่างไม่สนใจว่าผู้หญิงควรกินให้น้อย
“แล้วแม่นุชรู้หรือไม่ว่า ผู้ที่คุมการสร้างรางรถไฟไปถึงปราจีนฯ เป็นผู้ใดกัน”
“จะไปรู้ได้ยังไงล่ะคะ ก็บอกแล้วไงว่านุชไม่ใช่คนที่นี่ คุณหลวงไม่น่าถามอะไรแปลกๆ”
หล่อนตอบพลางหยิบผักใส่ปากเคี้ยวตุ้ยตุ้ย เพราะตอนนี้หล่อนรู้แล้วว่ากองทัพต้องเดินด้วยท้อง ก่อนจะทำงานใหญ่ต้องกินแต่ละมื้อให้อิ่มเพื่อให้มีแรง อยู่ที่นี่หล่อนต้องไม่ป่วยให้เป็นภาระใคร หล่อนต้องดูแลตัวเองให้ดี เพื่อหาหนทางกลับคืนสู่ยุคที่จากมา ไม่ใช
