Devil Bride 3 เลือกแล้ว

1060 คำ
วันต่อมา... “อืออออ~” ฉันพลิกตัวลืมตาตื่นร่างกายกับมาเป็นปกติแล้ว ฉันมองเพดานสีขาวนี่ฉันกลับมาอยู่ที่เพนท์เฮ้าส์ตัวเองเหรอ? พรึ่บ!!ฉันดันตัวขึ้นช้า ๆ มองไปรอบ ๆ ห้องที่ตอนนี้มีตู้ที่ฉันซื้อไว้มาตั้งอยู่แล้ว “อ่า...เมื่อคืนนี้” ฉันพยายามนึกว่ามันเกิดอะไรขึ้นฉันเจอแวมไพร์สินะแถมยังโดนดูดเลือดซะด้วย ฉันพอจะจำหน้าตาได้อยู่บ้างแหละแต่มันก็มืดอยู่เหมือนกัน แล้วใครพาฉันมาส่งที่นี่ละ? แต่คิดไปก็ปวดหัวเปล่า ๆ ฉันเลยลุกขึ้นเพื่อไปอาบน้ำแล้วจะมาจัดห้องสักหน่อยอีกไม่กี่วันมหาวิทยาลัยก็จะเปิดแล้วด้วย ฉันควรทำตัวให้ชินกับที่นี่ได้แล้ว แกร๊ด!! กึก! เมื่อถอดเสื้อเสร็จฉันก็เดินมาเข้าห้องน้ำแต่ก่อนถึงที่อาบน้ำมันต้องผ่านกระจกบานใหญ่ก่อนแต่ก็พบว่าตามลำคอและหน้าอกเต็มไปด้วยรอยสีแดงเหมือนกลีบกุหลายเต็มไปหมดเลย “เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?” แม้ว่าจะเป็นแผลหายง่ายแต่รอยพวกนี้มันไม่ใช่แผลเลยด้วยซ้ำไม่มีความเจ็บแต่อย่างใด ฉันลูบ ๆ ดูมันก็ไม่ออกไปแปลกว่ามันไม่ใช่สีสินะ งั้นมันคือรอยอะไร?? “หรือว่าแพ้อะไรนะ?” โอ๊ยยยย!!ไม่คิดแล้วคิดไปก็คิดไม่ออกปวดหัวเปล่า ๆ ฉันเลิกสนใจก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำโดยฉันเลือกที่จะแช่งอ่างอาบน้ำเพราะว่าเมื่อคืนนี้ร่างกายฉันเหนื่อยล้ามากอยากเจออะไรที่สดชื่นหน่อย ฉันใส่สบู่และเครื่องหอมสำหรับอาบน้ำลงไปก่อนมันจะเกิดฟองฉันก็ค่อย ๆ ขายกและแช่ลงไปในน้ำก่อนเอาตัวทิ้งลงตามไป ฉันเอาหลังพิงอ่างก่อนจะหลับตาลง “ทำให้เธอกลายเป็นของฉันยังไงละ...เรน่า” “อ่าส์~เนื้อหอมชะมัดเลย” “อะไรกันเนี่ย?” ฉันลืมตาขึ้นเมื่อตัวเองได้ยินเสียงบางอย่างในหัวมันคืออะไรกันนะ? ฉันเอามือตัวเองไปปลูบที่คอและเนินอกอย่างครุ่นคิดไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม... “คงไม่ได้มีอะไรแปลก ๆ เกิดขึ้นกับฉันหรอกใช่ไหมนะ?” หลังจากพยายามปลอบใจตัวเองแล้วฉันก็แช่น้ำต่อและอาบน้ำจนเสร็จแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ... กึก!! เท้าของฉันชะงักไปเมื่อในห้องของฉันมีใครอยู่ด้วยและแน่นอนว่าฉันรับรู้ได้ทันทีว่าเขาไม่ใช่มนุษย์และเป็นแวมไพร์ตัวเมื่อคืนนี้ “ไม่ตกใจอะไรเลยนะคงรู้อยู่แล้วสิว่าฉันเป็นใคร?” เขานั่งอยู่ที่โซฟาไขว้ห้างและมองมาที่ฉัน “ออกไปนะคะ” “เธอเป็นใครกันเหรอทำไมไม่ตาย?” ฟุบบบ!! เขาหายตัวเร็ว ๆ มายืนตรงหน้าของฉันกลัวไม่รู้หรือไงว่าตัวเองแวมไพร์ “ต่างคนต่างอยู่ซะ” หมับ! ฉันพยายามถอยหลังหนีแต่เขาไม่ยอมและคว้าเอวของฉันเอาไว้และกระชากเข้ามาตัวเองทำให้หน้าฉันชกกับแผงอกของเขา “ไม่อ่ะ...อยากอยู่กับเธอ” เขาพูดและเอาหน้ามาคลอเคลียที่ซอกคอของฉัน มันเป็นสัมผัสที่คุ้นเคย จ๊วบ! “อ๊ะ!!นี่เป็นโรคจิตหรือไง?!” พรึ่บ!!ฉันดันอกเขาออกไปเพราะว่าเขาทำบางอย่างแปลก ๆ ที่ซอกคอฉัน “ไม่ใช่โรคจิตสักหน่อยอย่าเป็นมนุษย์ปากดีฉันไม่ชอบ แล้วถ้าฉันอารมณ์ไม่ดีคอสวย ๆ ของเธออาจจะหักก็ได้นะ” เขาวางมือใหญ่ ๆ มาที่คอและบีบเบา ๆ “ก็ลองดูสิ” ฉันไม่มีวันตายอยู่แล้วเพราะงั้นฉันเลยกล้าที่จะท้าทายเข้าแบบนั้น “หึ เธอไม่มีวันตายเลยกล้าลองดีกับฉันสินะ” ฉันจ้องมองเขาอย่างไม่ละสายตา “กลับออกไปแล้วไม่มีใครบอกเหรอว่าการเข้าห้องคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตเขาเรียกว่าไม่มีมารยาท” “คนอื่น?” เขาทำหน้างง ๆ “ใช่ไง...คนอื่นเพราะงั้นอออกไปได้แล้วไม่อย่างนั้นฉันจะเรียกคนดูแลที่นี่มาจัดการ” “อุ๊บ! เรน่าฉันเป็นแวมไพร์นะใครจะกล้ากับฉัน หืม?” เขาพูดชื่อของฉันออกมาแถมยังทำท่ากลั้นขำอีกเขาเป็นอะไรเนี่ย “รู้จักชื่อของฉันได้ยังไง?”ฉันมองหน้าอย่างไม่เข้าใจ “ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่ฉันอยากรู้แล้วไม่ได้รู้หรอกนะ” เขาพูดและยื่นหน้าเข้ามาใกล้หน้าของฉันก็หล่ออยู่แต่ไม่ใช่สเปคของฉัน “เป็นแวมไพร์ขี้เสือกสินะ” “หึ ฉันก็แค่อยากรู้กับคนที่ฉันอยากรู้เท่านั้นแหละ” แล้วจะมาอยากรู้เรื่องของฉันเพื่อ? “ช่างเถอะแค่ชื่อฉันไม่ได้อะไรหรอกออกไป” ฉันชี้ไปทางประตู “ไม่ออกและที่สำคัญฉันจะบอกว่าฉันไม่ใช่คนอื่นสำหรับเธอ...” “เป็นบ้าอะไร?” “เธอเป็นว่าที่เจ้าสาวของฉันยังไงละ^^” เขายิ้มออกมาอย่างภูมิใจ “วะว่าที่อะไรนะ?!” ฉันไม่ได้หูฝาดประสาทแดกไปใช่ไหม?! “เจ้าสาวไงหรือเรียกอีกอย่างว่าเมีย” “ตลกแล้ว!!ฉันไม่ได้เป็นอะไรแบบนั้นกับนายสักหน่อย!!” ฉันโวยวายเสียงดังอย่างโมโห “ฉันไม่ได้ถามความยินยอมของเธอสักหน่อย...เธอต้องเป็นเพราะว่าฉันเลือกเธอ” “ฉันไม่เป็นเพราะว่าฉันไม่ได้ชอบนาย!!” หมับ!!ฉันกระชากคอเสื้อของเขา “ฉันก็ไม่ได้ชอบเธอ...แต่ฉันชอบเลือดและร่างกายของเธอ ส่วนนิสัยสันดานฉันไม่ชอบเลยสักนิดผู้หญิงปากดีอวดเก่ง” “เหอะ!!ไม่ชอบก็อย่ามายุ่งสิ” “ฉันตีตราจองเธอเอาไว้แล้วเพราะงั้นไม่ยุ่งไม่ได้แล้วไม่ว่าใครก็ไม่สามารถยุ่งกับเธอได้เหมือนกัน” “ฉันไม่เป็นเจ้าสาวของนาย!!!ได้ยินไหมไอ้แวมไพร์ปลายแถว!!” “ฉันระดับราชาปีศาจอย่ามาปากดี!!!” หมับ!!เขาส่งมือมาบีบคางของฉัน แต่เขาว่าอะไรนะ?! ระราชาเหรอ 0.0
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม