มีอะไรก็คุยมาสิ

1368 คำ
ครืดดด ครืดดด ครืดดด เสียงโทรศัพท์สั่นดังมาจากบนเตียง มือเรียวปล่อยจากผ้าขนหนู ที่กำลังซับผมแล้วเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ถึงแม้ว่าเธอจะลบเบอร์ของเขาออกไปแล้ว แต่ตัวเลขแค่ 10 ตัวทำไมจะจำไม่ได้ หญิงสาวพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจกดรับสาย "มีอะไร" "ลงมาคุยกันหน่อยได้ไหม" "ฉันว่ามันไม่ค่อยเหมาะสมนะ จริงๆ คุณเองก็น่าจะคิดได้ ว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ แต่งงานมีภรรยาแล้ว จะมายุ่งกับฉันอีกทำไม" คัพเค้กตัดสินใจบอกกับเขาด้วยเหตุผล เธอไม่อยากจะให้เขาเข้ามาพัวพันในชีวิตอีกแล้ว และที่ตัดสินใจรับสายก็เพราะคิดว่าถ้าทำเป็นไม่สนใจ และไม่รับ เขาก็คงจะโทรอยู่อย่างนั้น สู้รับแล้วคุยกันให้รู้เรื่องจะดีกว่า "มีอะไรก็คุยมาสิ ฉันก็รับสายคุณแล้ว" คัพเค้กตอบกลับอย่างหนักแน่น เธอตั้งใจแล้วว่า จะไม่ยอมไปเจอกับเขาอีกแน่นอน "ผมอยากคุยกันแบบเห็นหน้า ไม่ใช่ผ่านทางโทรศัพท์แบบนี้ ให้โอกาสคอปได้อธิบายหน่อยนะ" "ฉันให้โอกาสคุณไปแล้ว ซึ่งก็ไม่เห็นว่าจะอธิบายเหตุผลอะไรที่น่าฟังเลย คุณมีภรรยาแล้ว ฉันกับคุณเราไม่ควรจะติดต่อกันอีก" "แต่ถึงตัดเรื่องนี้ออกไป เราก็ยังเป็นหุ้นส่วนกันอยู่ดี ร้านที่เราทำมาด้วยกันไงเค้ก ความฝันของเรา..." "ตอนนี้ฉันกำลังปรึกษากับไวน์ รื่องที่จะจัดการเงินส่วนที่คุณช่วยฉันเปิดร้าน กำลังคิดออกมาเป็นตัวเลข แล้วก็จะให้ดอกเบี้ยด้วย มันจะได้เหมือนเป็นเงินกู้" "ไม่เห็นต้องทำขนาดนั้นเลย ไอ้ไวน์เป็นคนเป่าหูให้เค้กทำแบบนี้ใช่ไหม" ไพ่ใบสุดท้ายในมือของคอปเตอร์ ถูกปัดตกไปทันที 'อุตส่าห์ดีใจที่เอาชนะด้วยการแย่งแฟนมันมาได้แล้วแท้ๆ มันดันหาเค้กเจอเลยยุ่งไปหมด' เขาคิดในใจ "ไม่ใช่ไวน์แค่ให้ำปรึกษา ทั้งหมดนี้ฉันเป็นคนคิดเอง ภรรยาคุณคงไม่พอใจ ถ้ารุ็ว่าคุณมีหุ้นร้านร่วมกับอดีตแบบนี้ จริงๆ มันก็ดีกับตัวคุณเองด้วยนะ" "ผมไม่เชื่อหรอก คุณไม่มีทางคิดเรื่องพวกนี้ได้ด้วยตัวเองแน่ๆ เพราะ..." "เพราะฉันโง่ใช่ไหมคะ? หึ แต่มันก็จริงอย่างคุณคิด ก่อนหน้านี้ฉันอาจจะโง่ แล้วก็ไม่ทันคุณ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ฉันจะเป็นคนใหม่ จะไม่โง่ให้ใครหลอกอีกแล้ว" "เค้กฟังนะ ไอ้ไวน์มันไม่ใช่คนดี คุณอย่าไปยุ่งกับมันเลย คนที่คุณต้องระวังที่สุด ก็คือไอ้ไวน์" "ไม่รู้สิ ตอนนี้ฉันยังไม่เห็นว่าเขามีอะไรที่ต้องเลิกคบ เอาไว้ถ้าเจอเมื่อไหร่ ฉันคงตัดสินใจเองได้ ไม่ต้องให้ใครมาบอก" "เค้ก!!! ผมเตือนคุณด้วยความหวังดีนะ ไอ้ไวน์มันเลวกว่าที่คุณคิด คุณไม่ทันเล่ห์ทันเหลี่ยมมันหรอก" คอปเตอร์พยายามโน้มน้าวคัพเค้กให้คล้อยตามคำพูดของเขา แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายไม่มีท่าทีจะยอมง่ายๆ เลย "แล้วคนดีๆ ที่ไหนเขา...แย่งแฟนเพื่อนตัวเองเหรอ ทั้งที่ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้ว" คำพูดของคัพเค้ก ทำให้คนฟังชาจนพูดอะไรไม่ออก เขาไม่อยากเชื่อเลยว่า คำพูดพวกนี้จะมาจากปากของคัพเ้กที่เขารู้จัก "คุณไม่เคยเห็นคนที่พูดจาแบบนี้เลยนะเค้ก เพิ่งจะรู้จักกับไอ้ไวน์แค่ไม่กี่วัน ก็ยังเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้" "ฉันไม่ได้เปลี่ยนหรืออะไรเลย ก็แค่พูดความจริง ถ้าคุณยังราวีฉันไม่เลิก ฉันคงต้องไปบอกภรรยาของคุณ ให้เขาจัดการสามีตัวเองหน่อย" คำขู่ของปลายสาย ทำให้คอปเตอร์เริ่มถอย กับคัพเค้กเขาคงต้องกลับไปหาทางแย่งเธอกลับมาเป็นเด็กดีอีกครั้ง แต่ต้องเซฟตัวเองจากเรื่องนี้เอาไว้ก่อน เพราะมันจะรู้ไปถึงหูของป่านไม่ได้ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา ให้พูดกันตรงๆ ป่านถือว่ามาก่อนคัพเค้กถึงะไม่นานก็ตาม เขารู็ตัวว่าตกหลุมรักแฟนของเพื่อน จึงได้พยายามปลีกตัวเองออกมา พอดีว่ามาเจอคัพเค้กเข้า จึงได้คุยกับเธอหวังจะลืมป่าน แต่เปล่าเลย เรื่องกลับแย่ยิ่งกว่าเดิม เมื่อเขาดันรักทั้งสองคนอย่างเลือกไม่ได้ โชคดีที่คัพเค้กนั้นไม่ใช่คนเรื่องมาก ว่าอย่างไรก็ว่าตามไปทุกอย่าง ส่วนกับป่านก็เป็นความสัมพันธ์ลับๆ ที่เปิดเผยไม่ได้อยู่แล้ว เส้นทางโลกสองใบของเขาจึงไม่มีปัญหาเลยมาโดยตลอด แต่ความสัมพันธ์ของเขากับป่านนั้นรุนแรงและเร้าร้อนขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุด ป่านก็ตัดสินใจเลือกเขา แต่ดันเปิดตัวแรงขนาดที่ว่าประกาศแต่งงานอย่างไม่สนใจใคร ทั้งที่ตัวเองนั้นคบกับไวน์อย่างเปิดเผยมานานถึง 7 ปี "คอปจะพูดเป็นครั้งสุดท้ายนะ เลิกยุ่งกับไอ้ไวน์ซะ มันไม่ได้เหมือนผม" "ฉันรู้ค่ะ ว่าเขากับคุณ ไม่เหมือนกัน ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ขออนุญาตวางสายนะคะ อยากพักผ่อน..." พูดจบคัพเค้กก็กดตัดสายจากเขาทันที "หวังว่าจะคุยรู้เรื่องนะ" ปากเรียวบ่นพึมพำ ครืดดด ครืดดด ครืดดด แต่เพียงแค่วางโทรศัพท์ลงบนเตียง เสียงสั่นก็ดังขึ้นอีกครั้ง หญิงสาวกลอกตามองเพดานอย่างเอือมละอา เพราะคิดว่าเป็นคอปเตอร์โทรกลับมาอีกรอบ -ไวน์- แต่ผิดคาด กลับเป็นไวน์ที่โทรเข้ามาแทน "มีอะไร" "คนของผมบอกว่าไอ้คอปมันขับรถไปจอดแถวๆ คอนโดของคุณ" คิวเรียวขมวดยุ่ง 'นี่เขาส่งคนมาตามเฝ้าฉันเลยเหรอ' "นี่คุณ แบบนี้มันเข้าข่ายคุกคามแล้วนะ คุณให้คนมาเฝ้าฉันเลยเหรอ?" "เปล่า หอพักมันอยู่แถวคอนโดคุณอยู่แล้ว" "ไม่เชื่อหรอก" "ผมบังคับคุณไม่ได้อยู่แล้วนี่ ว่าแต่มันไปทำไม" ไวน์วนกลับเข้าเรื่องเดิมอีกครั้ง หญิงสาวถอนหายใจ เธอไม่อยากจะเอ่ยถึงเขาเลย "ก็...มาขอเคลียร์" เสียงหวานพูดอ้อมแอ้ม "คงไม่ได้ใจอ่อนไปแล้วใช่มั้ย?" "นี่คุณ เห็นฉันเป็นคนยังไง ฉันไม่ได้ลงไปเคลียร์ด้วยหรอก แค่รับสายแล้วก็ขู่ไปว่าจะไปฟ้องเมียเขา ถ้ายังมาตื้อฉันไม่เลิก" "ห้ามทำแบบนั้นเด็ดขาดเลยนะ" ไวน์โวยลั่น เพราะเขารู็จักป่านเป็นอย่างดี ถ้ารู็ว่ามีผู้หญิงมายุ่งกับสามีของเธอล่ะก็ ป่านไม่มีทางเก็บผู้หญิงคนนั้นเอาไว้แน่ "ทำไม?" "รู้แค่ว่าอย่าทำแบบนั้นก็พอ ห้ามแสดงตัวเด็ดขาดว่าคุณเคยคบกับไอ้คอป ให้ทุกคนรู้จักคุณในฐานะแฟนของผม แล้วชีวิตคุณจะปลอดภัย" "พูดอย่างกับว่าแฟนเก่าคุณจะมาเก็บฉันอย่างนั้นแหละ" คัพเค้กแกล้งว่า "จะว่าอย่างนั้นก็ได้" "พะ...พูดจริงเหรอ" คัพเค้กถามเสียงสั่น เธอยังจำแววตาของผู้หญิงคนนั้นได้เป็นอย่างดี ใบหน้าสวยคม นัยตาเปี่ยมไปด้วยอิทธิพล พลัง และความเหย่อหยิ่ง ถึงจะยิ้มอย่างเป็นมิตร แต่ก็แฝงความน่าเกรงขามเอาไว้แน่น "อืม..." เมื่อไวน์ตอบไปแบบนั้น ปลายสายก็เงียบไปทันที 'นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน' "ฮัลโหล ยังอยู่หรือเปล่า" "อะ...อือ" "ไม่ต้องกลัวไปหรอก ตราบใดที่คุณยังเป็นคนของผมอยู่ จะไม่มีใครมาทำอะไรคุณได้แน่นอน ผมรับประกันเลย" ถึงไวน์จะพูดแบบนั้น แต่คัพเค้กก็ยังรู็สึกไม่ปลอดภัยอยู่ดี ความลับมันมีในโลกซะที่ไหน ยังไงวันหนึ่งป่านก็ต้องรู็เรื่องเธอแน่ๆ อยู่ที่ว่าจะช้าหรือเร็วเท่านั้นเอง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม