คัพเค้กของมาเฟีย

ร้าน Do you love cupcake ผนังสีขาวถูกตกแต่งด้วยวอลล์เปเปอร์ลายดอกกุหลาบโทนสีชมพู โต๊ะไม้สีขาวถูกจัดไว้เป็นที่สำหรับนั่งรับประทานสินค้าของร้าน เค้กที่ถูกแต่งหน้าให้ดูน่ารักซะจนไม่กล้ากินตั้งเรียงไว้ในตู้กระจกซึ่งวางติดกับเคาน์เตอร์ ร่างเล็ก ๆ สวมผ้ากันเปื้อนสีชมพูอ่อนตกแต่งลายกุหลาบ เหมือนกันกับผนังห้อง เธอกำลังวุ่นอยู่กับการเติมของใส่ตู้ "คุณเค้ก... วันนี้มาเช้าจังเลยค่ะ" เสียงพนักงานของร้านร้องขึ้น เมื่อเห็นว่าเจ้านายของเธอกำลังวุ่นวายอยู่กับการจัดของ "เมื่อวานเค้กไปซื้อของมาเติมร้านน่ะค่ะ วันนี้เลยรีบเอาของมาใส่ตู้" "เป็นเจ้าของร้านแท้ ๆ ทำงานอย่างกับเป็นลูกจ้างเลยนะคะ มาค่ะเดี๋ยวพี่ช่วย" สาวพนักงานวางกระเป๋าสะพายของตัวเอง ก่อนจะเดินเข้าไปหลังเคาน์เตอร์ เพื่อช่วยเจ้านายของเธอจัดของ ร้าน Do you love cupcake เป็นร้านเบเกอรีเล็ก ๆ ที่มีพนักงานทั้งหมดสี่คนรวมทั้ง "คัพเค้ก" ที่เป็นเจ้าของร้านด้วย ร้านของคัพเค้กได้รับความช่วยเหลือจาก คอปเตอร์แฟนหนุ่มของเธอ หลังจากที่คัพเค้กเรียนจบ ปวส. เธอก็เลือกที่จะไม่เรียนต่อ เพราะมีเป้าหมายอยากทำร้านเบเกอรีของตัวเองมาตั้งแต่ต้น เธอเข้าเรียนคหกรรมเพื่อหาความรู้ ระหว่างเรียนก็ทำงานไปด้วย จนกระทั่งไปฝึกงานที่โรงแรมของครอบครัวคอปเตอร์ และพบรักกับเขา ทั้งสองคบกันมาสองปี ถึงอย่างนั้นคอปเตอร์ก็ให้เกียรติเธอเสมอมา เขาไม่เคยล่วงเกินเธอเลยสักครั้ง แม้ทั้งสองจะหมั้นกันเงียบ ๆ ไว้แล้วก็ตาม  ด้วยความแตกต่างทางฐานะในสังคม คัพเค้กจึงไม่เคยเรียกร้องอะไรจากแฟนของเธอเลย เธอรู้ดีในข้อนี้มาโดยตลอด กว่าเธอจะยอมให้คอปเตอร์เข้ามาช่วยสนับสนุนร้านของเธอ ทั้งคู่ก็ทะเลาะกันหนักจนแทบจะเลิกกันมาแล้ว "ขอโทษนะคะ ร้านยังไม่เปิดค่ะ" คัพเค้กหันไปเห็นชายคนหนึ่งเปิดประตูเข้ามาในร้าน เธอจึงได้ร้องบอกกับเขา "ตายจริง พี่น่าจะลืมล็อกประตู" พนักงานหันไปบอกกับเจ้านายของเธอ "ผมตั้งใจมาหาเจ้าของร้านนี้ พอดีอยากจะจ้างให้ทำเค้กงานแต่งให้หน่อย" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น พร้อมกับร่างสูงซึ่งก้าวเข้ามาที่หน้าเคาน์เตอร์ "เอ่อ...งั้นเค้กฝากด้วยนะคะพี่แพร" หญิงสาวหันไปบอกกับพนักงานของเธอ  "งั้นเชิญนั่งก่อนค่ะ พอดีต้องขอรายละเอียดด้วยอะค่ะ ว่าคุณต้องการประมาณไหน" คัพเค้กว่าพร้อมกับผายมือเชิญให้ลูกค้าของเธอนั่งลงที่โต๊ะด้านหน้าเคาน์เตอร์ เขาพยักหน้ารับ ก่อนจะเลื่อนเก้าอี้ไม้สีขาวออกมานั่ง เจ้าของร้านหันไปหยิบกระดาษกับปากกามาเพื่อเตรียมจดรายละเอียด เธอเดินออกมาจากหลังเคาน์เตอร์แล้วนั่งฝั่งตรงข้ามกับเขา "ต้องการเป็นเค้กแนวไหนคะ" เสียงหวานเอ่ยถาม มือก็เตรียมจด สายตาไร้ความรู้สึกจ้องมองเธออย่างพิจารณา ก่อนจะสะดุดตากับแหวนเพชรที่นิ้วนางข้างที่เธอถือปากกาอยู่ "เอ่อ...ไม่ทราบว่าคุณอยากได้เค้กแนวไหนคะ" เธอย้ำคำถามอีกรอบ เมื่อเขาเอาแต่นิ่ง แล้วจ้องมาที่มือของเธอ "อ๋อ...คุณถนัดซ้ายเหรอ" แทนที่เขาจะตอบคำถาม แต่กลับตั้งคำถามย้อนมาเสียได้ "ค่ะ คือ...ฉันอยากจะถามว่าคุณต้องการเค้กแนวไหนคะ มินิมอล เกาหลี หวาน ๆ หรืออะไรทำนองนี้อะค่ะ" "เค้กเก้าชั้น สีดำสนิท ตกแต่งด้วยดอกกุหลาบสีดำ ใบสีน้ำตาล ขอให้ใส่หนามไปด้วยก็จะดีมาก ด้านบนเป็นผู้ชายกับผู้หญิงยืนคู่กัน ผมก็ไม่รู้ว่าแบบนี้มันคือแนวไหน" คำตอบที่ได้ทำเอาเจ้าของร้านอึ้งไปครู่หนึ่ง 'เค้กแต่งงานอะไรกัน จินตนาการดูแล้วน่ากลัวชะมัด' คัพเค้กคิดในใจ แต่มือก็จดตามที่เขาบอก "แล้วขนาด..." "ผมต้องการแค่นี้ ที่เหลือก็แล้วแต่คุณจะจัดการก็แล้วกัน ส่วนเรื่องราคาผมไม่เกี่ยง ขอให้ได้ตามที่สั่งก็พอ" "แล้วคุณต้องการใช้วันไหนคะ" "พรุ่งนี้ประมาณสิบโมง ผมจะส่งคนมารับคุณที่ร้าน ประมาณแปดโมง..."  "เดี๋ยวนะคะ มันไม่กะทันหันเกินไปหน่อยเหรอ เค้กตั้งเก้าชั้นรายละเอียดอะไรคุณก็ไม่มีเลย ฉันคงทำให้ไม่ได้หรอกนะคะ" เธอโวยขึ้นทันที  "ผมว่ามันง่ายออกนะ คุณจะใช้วัตถุดิบอะไร ทำเนื้อเค้กออกมาแบบไหนก็ได้ โจทย์มีแค่รูปลักษณ์ตอนสมบูรณ์แล้วแค่นั้นเอง ส่วนเรื่องเวลา ถ้าคุณไม่เปิดร้านวันนี้ เพื่อทำเค้กให้ผมให้ทันในวันพรุ่งนี้ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ถ้าห่วงเรื่องรายได้ที่จะหายไปในวันนี้ คุณก็คำนวณใส่มาในบิลเลยแล้วกัน ถือว่าผมรับผิดชอบให้" คัพเค้กเงียบไปครู่หนึ่ง เพราะกำลังคิดตามชายหนุ่มเจ้าของไอเดียเค้กแต่งงานสุดแปลก ที่เขาว่ามาก็มีส่วนถูก จริง ๆ เริ่มทำคืนนี้แล้วเอาไปประกอบพรุ่งนี้ก็น่าจะทัน เธอมีลูกน้องตั้งสามคน เรียกตัวให้มาช่วยก็ได้ แล้วก็จ่ายค่าล่วงเวลาให้  "ตกลงฉันรับงานนี้ค่ะ" เธอว่าก่อนจะฉีกกระดาษโน้ตแผ่นที่เขียนแล้วออก จากนั้นก็ก้มลงเขียนเบอร์โทร. และช่องทางการติดต่อยื่นให้กับลูกค้าของเธอ "ถ้าคุณจะส่งคนมารับฉันพรุ่งนี้ ติดต่อฉันได้ตามนี้เลยค่ะ" ชายหนุ่มรับกระดาษมาจากมือของเจ้าของร้าน 'คัพเค้ก' เขามองดูข้อความสุดท้ายแล้วขมวดคิ้วยุ่ง "นี่ชื่อคุณเหรอ?" เขาเงยหน้าขึ้นมาถามพลางชูกระดาษพร้อมกับชี้ที่คำว่าคัพเค้กให้คนตรงหน้าดู เธอยิ้มพร้อมกับพยักหน้ารับ  "อืม...แปลกดี" เพราะเขาไม่เคยได้ยินคนใช้ชื่อนี้มาก่อน เลยรู้สึกว่ามันแปลก แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก "แล้วคุณ..."  "หมดธุระของผมแล้ว ขอตัวก่อนนะครับ" เขาชิงพูดขึ้นมาก่อน พร้อมกับลุกขึ้นทันที "เดี๋ยวสิคุณชื่อ...คุณ!! นี่!!" "ถ้าต้องการให้วางมัดจำผมจะให้คนของผมติดต่อมาขอเลขบัญชีภายในเช้าวันนี้นะ" เขาไม่ฟังที่เธอพูดเลย พอหันมาจบประโยคสุดท้าย ก็เดินตรงไปเปิดประตูร้าน แล้วจากไปทันที "ดูลึกลับจังเลยค่ะคุณเค้ก" แพรสาวพนักงานแอบฟังอยู่นาน เธอเดินออกมาหาเจ้านายของเธอพร้อมกับออกความเห็น "นั่นสินะคะ แปลกมากเลย เค้กไม่เคยเห็นใครสั่งเค้กแต่งงานหน้าตาแบบนี้เลยพิลึกชะมัด"  "แต่ก็เอาเถอะค่ะ ดูจากการแต่งตัวของเขาแล้วคงจะรวยน่าดู ยังไงคุณเค้กก็ให้วางมัดจำก่อน แล้วราคาคุณเค้กก็คิดแพง ๆ ไปเลยค่ะ อยากอวดรวยดีนัก" คัพเค้กก้มมองข้อความในกระดาษก่อนจะถอนหายใจ เธอรู้ได้เลยว่าต้องเหนื่อยมากแน่ ๆ