คัพเค้กของมาเฟีย

ห่างเหิน

บทที่ 01

02:43น.

คัพเค้ก : เงียบไปเลยนะ วันนี้เค้กยุ่ง ๆ พอดีมีงานด่วน คิดถึงนะคะ

หญิงสาวพิมพ์ข้อความส่งให้แฟนของเธอ สองสามวันมานี้ เขายุ่งเสียจนไม่มีเวลาได้พูดคุยกันเลย แต่คัพเค้กก็เข้าใจดี เพราะหากช่วงไหนงานยุ่ง แฟนของเธอก็มักจะหายไปแบบนี้เสมอ

"คุณเค้กคะแป้งได้แล้วนะคะ ให้พี่อบเลยหรือเปล่า"

"อ๋อ...อบเลยค่ะ" หญิงสาวรีบเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าที่ผ้ากันเปื้อน ก่อนจะสาวเท้าเข้าไปช่วยพนักงานของเธอเร่งมือทำเค้กแต่งงานออร์เดอร์ด่วนพิเศษที่เพิ่งจะรับมา

งานเร่งที่ต้องพิถีพิถันอย่างการทำเค้กนั้น ถือเป็นเรื่องที่ยากสำหรับคัพเค้กมาก ๆ บวกกับเธอต้องมาทำเค้กสีสันหม่น ๆ ทั้งที่ปกติแล้วเธอจะชอบทำเค้กสีสันสดใสมากกว่า

เวลาดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ในที่สุดทีมงานของคัพเค้กก็ช่วยเธอทำเค้กจนเสร็จ เหลือแค่ประกอบ กับตกแต่งส่วนที่ยากต่อการขนย้ายเพิ่มเติมเท่านั้น

หลังจากที่คัพเค้กอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากคนขับรถ ว่ากำลังเดินทางมารับเธอไปยังโรงแรมที่จัดงาน

"ฉันขอพาคนงานของฉันไปด้วยนะคะ" เมื่อชายหนุ่มร่างกำยำเดินลงมาจากรถ คัพเค้กก็เดินตรงเข้าไปขออนุญาตเขาทันที เธอเองก็ไม่ได้ไว้ใจลูกค้าคนนี้สักเท่าไรนัก ด้วยความลึกลับของอีกฝ่าย เขาไม่ยอมบอกชื่อกับเธอ และไม่ยอมให้ข้อมูลอะไรมาเลย ที่ขอพาพนักงานของตัวเองไปด้วย ไม่ใช่เพราะแค่กลัวว่าจะประกอบเค้กไม่ทัน แต่เพราะอยากเอาไปช่วยถ้าหากว่าเกิดอะไรขึ้นมากกว่า

"ไม่มีปัญหาครับ" เขาตอบเพียงสั้น ๆ คัพเค้กพยักหน้ารับก่อนจะวิ่งกลับไปที่พนักงานของเธอ

"ไปค่ะ รีบขนของขึ้นรถกัน ระวังด้วยนะคะ"

ทั้งหมดช่วยกันขนของขึ้นรถ โดยที่คนขับรถไม่ได้ช่วยอะไรเลย เพราะเขากลัวว่าตัวเองจะไปทำเค้กของสาว ๆ พังเอาได้ เมื่อขนของขึ้นรถหมดแล้ว รถก็ขับมุ่งหน้าตรงไปที่โรงแรม กว่าจะฝ่ารถติดมาได้ ก็เสียเวลาไปพอสมควร

"คุณเค้กไม่ต้องห่วงนะคะ ยังไงพวกเราก็ช่วยกันได้ทันแน่นอนค่ะ" พนักงานสาวคนหนึ่งบอกกับเจ้านายของเธอ เมื่อเห็นว่าสีหน้าของคัพเค้กดูเป็นกังวลมาก

"ค่ะ" คัพเค้กตอบเพียงสั้น ๆ เธอยังคงกังวลว่าจะทำเค้กไม่ทัน ปกติแล้วเธอจะได้กำลังใจจากแฟนหนุ่มเสมอ แต่นี่ไม่มีแม้แต่ข้อความตอบกลับมาเลย เขายุ่งขนาดไหนกันนะ

เมื่อมาถึงโรงแรมลูกค้าของคัพเค้กได้จัดทีมคนครัวมาช่วยเธอขนย้ายเค้กขึ้นไปยังชั้นจัดงาน

"สวัสดีคุณคัพเค้ก" ลูกค้าลึกลับของเธอปรากฏตัวขึ้น ขณะที่ทุกคนกำลังวุ่นวายอยู่กับการขนของ สาว ๆ พนักงานต่างก็ตาลุกวาวในความหล่อของเขา ร่างสูงโปร่ง ในชุดสูทสีดำสนิท ดวงตาสีนิลไร้ความรู้สึกยิ่งเสริมให้ใบหน้าดุของเขายิ่งน่าค้นหามากขึ้นอีก

"หล่อจัง คนนี้เหรอพี่แพรที่มาสั่งเค้ก" สาวคนหนึ่งกระซิบถามพนักงานรุ่นพี่ ที่อยู่ในเหตุการณ์

"ใช่คนนี้แหละ"

"ต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่ตอนนี้เรากำลังรีบกันอยู่มาก ๆ ขอให้งานจบแล้วคุณค่อย..."

"ผมแค่มาทักทายคุณสักเดี๋ยว คงไม่รบกวนคุณมากหรอกมั้งครับ"

"รบกวนค่ะ เราต้องเอาเค้กขึ้นไปประกอบและแต่งหน้าบางส่วนที่ยังไม่ได้ทำ..."

"คนพวกนี้ที่ผมจัดหามาให้ พวกเขาเก่งเรื่องนี้มาก คุณไม่ต้องทำอะไรเลยนอกจากออกคำสั่ง พวกเขาจะช่วยคุณจัดการทุกอย่าง..."

"ขอโทษนะคะ ฉันจะไม่ทำแบบนั้น เพราะว่าคุณเสียเงินจ้างฉันมาแล้ว ฉันจะทำทุกอย่างด้วยตัวเองและทีมงานของฉันเท่านั้น" ชายหนุ่มเลิกคิ้วมองดูหญิงสาวตัวเล็กตรงหน้า 'อวดดีจัง' เขาคิดในใจแบบนั้น แต่ก็ไม่ได้พูดออกมา เพราะความตั้งใจของเขาที่พาเธอมาที่นี่ ไม่ใช่อยากจะได้เค้กของเธออยู่แล้วตั้งแต่แรก

"งั้นก็เร่งมือหน่อยนะ เดี๋ยวผมจะไปรับคุณ...กับเค้กของคุณเมื่อถึงเวลาก็แล้วกัน" เขาปล่อยให้เธอได้ทำงานอย่างเต็มที่ ตามที่เธอคาดหวัง คัพเค้กก็เร่งทำงานอย่างเต็มที่เพื่อให้ทันเวลา

"เฮ้อ ทันจนได้สินะ" ปากเรียวเอ่ยขึ้น เธอทิ้งตัวนั่งลงที่เก้าอี้เพื่อพัก หลังจากตั้งหน้าตั้งตาทำงานอย่างหนักจนในที่สุดก็ทันเวลา

"เรียบร้อยดีหรือเปล่าครับ" เสียงของชายหนุ่มทำให้คัพเค้กต้องถอนหายใจอย่างแรง เธอเพิ่งจะได้พักเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนหน้านี้เอง แต่พอเขามาปรากฏตัวแบบนี้ เธอก็รู้ได้ทันทีว่าต้องเหนื่อยอีกแล้ว

"แต่ท่าทางคุณดูเหนื่อย ๆ นะ" เขาตอบกลับ

"ตื่นขึ้นมาทำเค้กตั้งแต่ตีสองจนตอนนี้สิบโมงกว่าแล้ว ยังไม่ได้พัก คงไม่เหนื่อยหรอกมั้งคะ" เธอตอบกลับอย่างประชดประชัน เขาไม่ได้พูดอะไรตอบกลับมา เพียงแค่หันไปดูเค้กที่ประกอบเรียบร้อย พร้อมนำเข้าไปในงาน

"เดี๋ยวผมให้คนของผมเอาเค้กตามไป ส่วนคุณมากับผม เดี๋ยวจะพาไปดูที่ตั้งเค้ก คุณจะได้จัดระเบียบว่าควรตั้งยังไง" เขาบอกกับคนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ เธอค่อย ๆ ลุกขึ้นแล้วเดินตามเขาไปทันที

เพียงแค่ขึ้นมาถึงชั้นที่เป็นห้องจัดงาน คัพเค้กรู้สึกได้ถึงความหรูหราอลังการ จากการจัดแต่งชั้นนี้ ดอกกล้วยไม้ที่แค่ซื้อเป็นช่อยังแพงแสนแพง แล้วไหนจะดอกไม้นำเข้าอื่น ๆ ที่แค่เห็นสภาพก็เดาราคาได้ไม่ยาก ผ้าแพรที่จัดไว้ในมุมต่าง ๆ อีกทั้งพรมแบบพิเศษที่สั่งตัดมาเพื่อจัดงานในวันนี้ 'เจ้าบ่าว เจ้าสาวคงรวยน่าดู' คัพเค้กคิดในใจ

"พร้อมนะ" ชายหนุ่มหันมาถามเธอก่อนจะเปิดประตู คัพเค้กเพียงพยักหน้ารับ เพราะไม่ทันได้ตั้งใจฟังคำถาม

และเมื่อประตูบานใหญ่ของห้องจัดเลี้ยงเปิดออก ความยิ่งใหญ่ หรูหราอลังการของงานแต่งก็ปรากฏขึ้น เสียงเพลงจากวงออร์เคสตรา บรรเลงคลอเบา ๆ แต่เมื่อทั้งคู่เดินเข้าไปด้านใน เพลงก็ค่อย ๆ เบาลงจนกระทั่งเงียบไป

"ขอเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวกล่าวอะไรสักหน่อยครับ" เสียงพิธีกรประกาศ ไฟสปอร์ตไลท์ฉายส่องไปยังข้างเวที ภาพของคู่บ่าวสาวในชุดแต่งงานสุดหรู ค่อย ๆ จับมือประคองกันเดินขึ้นมาบนเวทีด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม คัพเค้กเพ่งมองดูภาพนั้นด้วยสายตาตื่นตะลึง หากเธอเป็นคนอื่น คงชื่นชมยินดีกับภาพที่เห็น แต่เพราะเธอ เป็นคนรักของเจ้าบ่าว ทำให้เจ็บปวดหัวใจจนแทบไม่มีแรงจะยืน 'ไวน์' ยืนมองหญิงสาวข้างกายโดยหวังว่าเธอจะเอะอะอาละวาดกับภาพที่เห็น แต่เปล่าเลย เธอกลับเอาแต่ยืนนิ่ง จ้องมองทั้งคู่ด้วยดวงตากลมโตที่เต็มไปด้วยหยดน้ำใส

"จะไปไหน...คุณ" คัพเค้กวิ่งหนีออกจากห้องจัดเลี้ยงไป ไวน์ที่ตั้งใจจะเอาเธอเข้ามาพังงาน วิ่งตามหญิงสาวออกไป 'เวรเอ๊ย ทำไมไม่โวยวายแบบที่คิดไว้วะ' เขาคิดในใจ สองเท้าก็จ้ำตามคนตัวเล็กไปไม่ห่าง