“โอยยยย” ออกัสร้องโอดโอยเสียงอู้อี้ มือหนึ่งเอื้อมไปจับเอวที่ปวดของตัวเอง อีกมือก็ทุบที่ศีรษะที่ก็ปวดเช่นกัน เนื่องจากเหล้าผลไม้ที่เต็มที่ยัดเยียดให้เขาดื่มเมื่อคืนเป็นแน่
เวลาเท่าไหร่แล้วไม่รู้ แต่แสงแดดที่ส่องผ่านช่องผ้าม่านหนาเข้ามา ทำให้ชายหนุ่มพอจะเดาได้ว่าต้องเป็นเวลาสายมากแล้ว
“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย” ออกัสคิดทบทวนถึงเหตุการณ์เมื่อคืน และน่ากลัวว่าจะจำได้ทุกอย่าง เขารีบลืมตากวาดมองเพื่อหาอีกฝ่าย แต่อีกคนไม่อยู่ตรงนี้แล้ว มีเพียงแค่แบงก์พันปึกหนึ่งวางไว้ข้างตัวเขาให้เท่านั้น
ออกัสรู้สึกเจ็บปวดหัวใจอย่างบอกไม่ถูก แต่ไม่รู้เป็นความเจ็บจากส่วนไหน เพราะคนตัวสูงหายไป หรือเพราะเขาวางเงินนี่ไว้กัน
“ผมไม่ได้ขายนะ คนเลว คนนิสัยไม่ดี” ร่างเล็กขดตัวใต้ผ้าห่มร้องสะอื้น
แล้ววันนี้ออกัสก็ไม่ได้ไปเรียน ทั้งเพราะตื่นสาย และก็ลุกไม่ไหว ชายหนุ่มจึงถือโอกาสนี้กลับไปหาพ่อแม่ซะเลย
“กว่าพ่อจะกลับก็ค่ำๆ น
