“ลูกค้าเข้าแล้ว” บีกันกระซิบบอกออกัสพร้อมสะกิดเบาๆ เด็กหนุ่มขยับตัวงัวเงียตื่น การได้งีบสักสิบนาทีทำให้ออกัสรู้สึกดีขึ้นมาก
เนื่องจากคลับแห่งนี้มีความพิเศษกว่าคลับทั่วไป การบริการลูกค้าจึงต่างออกไปด้วย คือลูกค้าจะสามารถเลือกคนบริการได้จากเมนูเหมือนเลือกอาหาร โดยที่คนให้บริการจะมีค่าตัวสตาร์ทที่5000 และจะเรียกกี่คนก็ได้เท่าที่ลูกค้าจะพอใจ แต่ก็มีจำกัดอยู่เหมือนกัน ตรงที่เด็กบริการจะแบ่งออกเป็นสองประเภท คือขาย กับไม่ขาย
ถึงจะมีลูกค้ารายแรกเข้า ออกัสก็ไม่ต้องรีบร้อน เพราะเขาไม่อยู่ในรายชื่อเมนู
“นี่เด็กใหม่ ลูกค้าเรียกเธอแน่ะ”
“ห๊ะ!?”
ออกัสตัวสั่นพั่บๆ ทั้งถูกจูงกึ่งลากให้เข้ามาที่กลุ่มลูกค้ารายแรก
นั่นนายเต็มที่นี่ เขามาได้ยังไง ออกัสงุดหน้าหลบสายตาคมที่จ้องมองมาตลอด
“น้องออกัสมาแล้วครับ” ชายคนที่พาออกัสมาหาพวกเขา บอกกล่าวเสียดัง จนคนถูกพูดชื่อสะดุ้งสุดตัว
ออกัส!? เมื่อกี้เขาบอกชื่อผมงั้นหรือ ทำไมเขาถึงเจาะจงเรียกผมล่ะ ผมไม่ได้อยู่ในเมนูเสียหน่อย เดี๋ยวนะ! นี่มันอะไรกัน เขารู้ว่าผมคือคนเดียวกันกับเพื่อนที่มหาลัย แถมยังรู้ว่าผมทำงานที่นี่อีก เขาเป็นโรคจิตคอยตามผมหรือไงนะ
ในขณะที่ไม่รู้จะวิ่งหนีแล้วทิ้งงานนี้เลยดีไหม ออกัสก็ถูกจับให้นั่งลงข้างๆ กับเต็มที่ โดยมีผู้ชายที่หล่อพอกันอีกคนยื่นหน้ามาใกล้อย่างสนใจ
“คนละลุคกับวันนั้นเลยแฮะ” ขุนเขาว่า ออกัสตัวชาเวียนหัวเหมือนกับจะอวก หมายความว่าผู้ชายคนนี้ก็อยู่ในงานประมูล
นี่มันชัดมากว่า นายเต็มที่รู้แต่แรกแล้วว่าเป็นผม แล้วทำไมตอนนั้นเขาถึงซื้อผมล่ะ แล้วยังมาตอนนี้ด้วย ละอย่างนี้ ผมจะมีหน้าไปเรียนได้ยังไง ออกัสอยากจะร้องไห้
เมื่อเห็นว่าออกัสยังตัวสั่นอยู่ เต็มที่จึงโอบร่างเล็กกว่าเข้ามากอด แต่แทนที่ออกัสจะสงบลง เขากลับกลัวและกังวลหนักเข้าไปอีก ไม่รู้เลยว่าควรจัดการกับสถานการณ์ตรงหน้านี้ยังไง
ทั้งที่อุตส่าห์ได้งานเงินดีแล้วแท้ๆ ทำไมผมถึงโชคร้ายอย่างนี้นะ
“ดื่มอะไรดี” คนตัวสูงกระซิบถามข้างใบหู ทำแค่นั้นคนฟังก็ออกอาการจนอยากจะวิ่งหนี ถ้าไม่ใช่เพราะถูกเต็มที่กอดรวบเอวเขาไว้แน่น จนร่างเล็กกว่าแทบขยับไม่ได้
“ผ ผมไม่ได้ขาย” ออกัสบอกย้ำก้มหน้า ถึงจะอายแต่ผมไม่ได้ทำอะไรผิด ผมแค่มาทำงานหาเงิน
แต่เต็มที่ทำเป็นไม่ได้ยิน สั่งให้คนชงเครื่องดื่มอ่อนๆ มาให้ ถึงออกัสจะบอกว่าเขาดื่มไม่เป็น เต็มที่ก็ไม่ฟัง ออกัสที่หัวอ่อนและอยากหนีความอับอายอยู่แล้ว จึงคิดว่ากินเสียให้เมา เผื่อจะหน้าด้านหน้าทนไม่ต้องรู้สึกอะไร ชายหนุ่มจึงทำได้แค่ปล่อยเลยตามเลยไปก่อน ค่อยหาจังหวะหนีทีหลัง
แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นน่ะสิ……
ยิ่งดึก คนก็ยิ่งหนาตา พวกเด็กบริการที่นั่งลุมอยู่เมื่อครู่ ก็แยกย้ายไปหาแขกคนอื่นๆ กันหมด จะเหลือก็แค่ออกัส และอีกสองคนที่นัวเนียอยู่กับขุนเขา และเต็มที่ที่ก็พยายามหาเศษหาเลยกับออกัสอยู่เช่นกัน
“ผมจะไปทำงานแล้ว” ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ออกัสจึงกล้าพูดขึ้นมาหน่อย ถึงจะยังก้มหน้าบอกด้วยความอายและอึดอัดก็ตามที
“ไม่ให้ไป” เต็มที่ที่เริ่มเมาเหมือนกันเริ่มออกลายเจ้าชู้ ชายหนุ่มว่าเสียงดื้อพร้อมกดจมูกโด่งที่แก้มหอมนิ่มของคนในอ้อมกอดเป็นการเตือน
ออกัสงอหน้า ทำไมเขาไม่ปล่อยผมไปสักที สนุกมากหรือไง จะแกล้งกันไปถึงไหน แค่ผมขายครั้งเดียว ก็เหมาว่าผมขายตลอดไปงั้นหรือ
“ปล่อยนะ” ออกัสดันแผงอกแน่นของเต็มที่ให้ออกห่างตัวด้วยไม่พอใจ แต่นั่นกลับทำให้ร่างสูงรวบกอดร่างเล็กกว่าให้ขึ้นมานั่งคร่อมในท่าล่อแหลมบนตักเขา มือหนาประคองเอวบาง คนเสียเปรียบเริ่มดิ้น
“ป ปล่อยผมนะ” ออกัสกัดปากหน้าแดง หัวใจเต้นไม่ถูกจังหวะ กำปั้นไร้เรี่ยวแรงทุบเข้าที่แผงอกเพื่อนตัวสูง แต่ไม่ได้สร้างความเจ็บปวดให้เขาสักนิดเลย
ออกัสอายไปไม่เป็น มันช่างน่ารักน่าหยิกน่าหยอก เต็มที่อดใจไม่ไหวที่จะทำอะไรที่มากกว่า เขาจับหน้าเล็กของชายหนุ่มให้หันมามองตรงๆ ด้วยความถือดี ก่อนจะรั้งท้ายทอยคนตัวเตี้ยกว่าให้เข้ามาประกบปากพัวพันจูบ
ออกัสกลัวและขัดเขิน แต่เพราะน้ำเมา จนสติยับยั้งชั่งใจที่หลงเหลืออยู่น้อยนิด ทำให้ร่างกายกลับตอบสนองเขาไปแต่โดยดี
รู้ตัวอีกที ออกัสก็ถูกเพื่อนร่วมคลาสสุดฮอต จับอุ้มพามาที่ห้องบริการพิเศษของคลับ แล้วทำอะไรต่ออะไรมากมายกับร่างกายเขา
คนตัวสูงชักจูงคนตัวเล็กกว่าด้วยความเร่าร้อนจากลิ้น ที่ลากเลียไปในทุกส่วนตั้งแต่หัวจรดเท้า และมัดกล้ามแน่นสวยงามน่าหลงใหล
ภายใต้เสียงสว่างของแสงจากหลอดไฟ ผิดขาวจัดของออกัสขึ้นสีแดงเรื่อยังจุดที่ไวต่อความรู้สึก ดวงตากลมเรียวสวยปรือเปลือกตามองใบหน้าคมของคนที่คร่อมทับร่างเขาอยู่ ร่างเล็กขยับบิดไปมาเหมือนว่าจะไม่สบายตัวด้วยความต้องการอยากถูกเติมเต็ม
“น่ารัก” เสียงทุ้มแว่วบอก ก่อนที่มือหนาจะแทงนิ้วเข้าไปยังช่องทางด้านหลังสีหวานของอีกฝ่าย เพื่อเปิดทางให้ง่ายต่อการสอดใส่ความใหญ่โต
ขาเรียวชันเข่าอ้าออก ปล่อยให้เต็มที่สอดนิ้วเข้ามาโดยง่าย
“อาาาาาาา” ออกัสครางอืออาเสียงเบาในลำคอ เขาไม่อาจหยุดตัวเองให้ต่อต้านเต็มที่ได้เลย
เมื่อช่องทางรักของออกัสเปียกแฉะไปหมด ไม่นาน เต็มที่ก็นำความเป็นชายแข็งขืน เสียบแทงเข้ามาเติมเต็ม สองร่างเชื่อมล็อกติดกัน
ความใหญ่โตของลำเอ็น คับแน่นปิดอัดช่องทาง จนจีบเนื้อรอบรูน้อยสีหวานตึงเต่งแทบปริแตก
“อาๆๆๆๆ อืออออออ” ออกัสครางเสียงหลง ขาเรียวแยกอ้ากว้างออกไปอีก แขนเล็กกอดโอบแผ่นหลังกว้างแน่น บ้างก็จิกข่วนเพื่อระบายความเสียวซ่านที่เต็มที่มอบให้ จนแผ่นหลังกว้างของชายหนุ่ม ขึ้นเป็นรอยแดงไปหมด
ความดุเดือดของคนตัวสูงในคืนนี้ รุนแรงกว่าตอนอยู่บนเรือนั่นเสียอีก