นี่เขากำลังแกล้งผมใช่ไหม!?
ออกัสพยายามหลบให้พ้นจากสายตาคมของเต็มที่ ที่จ้องมองมาแทบจะตลอดเวลาจนน่าอึดอัด
ค่ำคืนนี้ช่างยาวนานกว่าทุกคืน แต่ละวินาทีที่ผ่านไปดูเชื่องช้ากว่าความเป็นจริง
เมื่อหัวค่ำ เขาให้คนมาเรียกผมเข้าไปอีก แต่ผมปฏิเสธ และเขาก็ไม่ได้ตื๊อตอแยอะไร เพียงแต่มองผมไม่เลิกเท่านั้น
ผมไปไม่เป็นเลย ผมไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือเปล่านะ ก็คงไม่หรอกมั้ง ถ้าไม่พอใจผม เขาจะเรียกบ่อยๆ หรอ เอ…หรือเขาจะชอบผม
ออกัสอายหน้าแดง รู้สึกใจเต้นขึ้นมาแปลกๆ คนตัวบางทำทีเดินหลบเข้ามุมอับแล้วค่อยๆ แอบมองไปทางโซนที่เต็มที่และขุนเขานั่ง ชายหนุ่มพรูหายใจสะดวกขึ้นเมื่อมองไปเห็นว่าเต็มที่นั่งดื่มแบบไม่สนใจเขาอีกต่อไป
ความหล่อโดดเด่นของเต็มที่ ทำให้ออกัสคิดเข้าข้างตัวเองไม่ลง
เขาอาจจะแค่นึกสนุกตามประสาคนหล่อรวย ผมไม่อยากให้เขามาที่นี่เลย และจะดีมาก ถ้าเขาจะทำเหมือนผมไม่มีตัวตนเหมือนตอนอยู่มหาลัย
“เขาพรุน
