เซอร์ไพรส์กว่า
1110 คำ
หลังจากที่เมย์ษญาทานของว่างเสร็จแล้วก็มานั่งรอพ่อของเธอกลับมาในห้องนั่งเล่นพร้อมกับอัทธกานต์และป้าขวัญ เธอดูแปลกใจมากว่าทำไมทุกคนต้องดูมีความลับด้วย เรื่องที่ต้องรอพ่อเธอมาบอกเป็นเรื่องอะไรกันแน่ ทำไมเธอถึงยังรู้ไม่ได้ตอนนี้
“โอ้ยย เมื่อไหร่คุณพ่อจะมาสักทีละคะเมย์เบื่อที่จะรอแล้วนะ ทำไมต้องดูเป็นความลับด้วย ก็แค่บอกว่านายคนนี้เป็นใครแล้วเข้ามาอยู่บ้านหลังนี้ได้ยังไง เมย์อยากรู้ตอนนี้แล้วก็เดี๋ยวนี้ด้วย”
เธอเริ่มโวยวายเพราะเธอรอไม่ไหวแล้วที่ต้องทนเห็นหน้าผู้ชายคนที่เธอไม่รู้ว่าเขาพิเศษยังไงถึงได้เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้
“ใจเย็นก่อนซิคะคุณเมย์ เดี่ยวคุณพ่อก็มาแล้วนะคะ”
ป้าขวัญลุกขึ้นมาปลอบให้เธอใจเย็นลง
“ไม่ เมย์ไม่รอ เมย์ไม่อยากนั่งอยู่ร่วมห้องกับนายคนนี้ คนที่เมย์ก็ไม่รู้ว่าเขาพิเศษยังไงถึงได้เข้ามาอยู่ที่นี่ บอกฉันมานะว่านายเข้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”
เธอเดินเข้าไปหาเขาที่นั่งทำท่าไม่สนใจ
“นี่นั่งนิ่งทำไม บอกมาว่านายเป็นใครกันแน่ แล้วมีสิทธิ์อะไรเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ นี่ฉันพูดไม่ได้ยินหรืองัย หูหนวกหรอ?”
เธอเริ่มไม่พอใจจึงยื่นมือไปกระชากคอเสื้อเขา
“คุณเมย์ ใจเย็นๆ ก่อนซิคะ”
ป้าขวัญเดินเข้าไปห้ามเธอแต่เธอก็ไม่สนใจ เธอกระชากคอเสื้อเขาให้ลุกขึ้นแล้วเธอกับเขาก็ยืนจ้องตากันนิ่ง
“นายเป็นใครกล้าดียังไงมาทำกับฉันแบบนี้ฉันถามนายก็ต้องตอบ บอกมาว่านายเป็นใคร?”
เขาจ้องหน้าเธอแต่ก็ไม่ตอบอะไร ทำให้เธอเริ่มโมโหมากผลักอกเขาจนเซแล้วเข้าไปทุบที่อกเขาอีก 2-3 รอบแต่เขาก็ยืนนิ่งไม่พูดอะไร ป้าขวัญร้องห้ามแต่เธอก็ไม่หยุด จนมีชายหญิงหนึ่งเดินเข้ามา
“หยุดนะเมย์ษญา...”
เธอหยุดทันทีแล้วหันไปมองตามเสียง
“คุณพ่อ /คุณท่าน”
ป้าขวัญกับเมย์ษญาอุทานออกมาพร้อมกัน
เธอหันไปเห็นผู้หญิงที่ยืนข้างพ่อเธอคือ อรอุมาที่เป็นเลขาของพ่อ พอเธอเห็นเมย์ษญามองเธอจึงปล่อยมือจากแขนที่ควงพ่อเธอไว้ออกแล้วเธอก็วิ่งเข้ามาหาอัทธกานต์ทันที เมย์ษญาหันไปมองทั้ง 2 คน ด้วยความแปลกใจและสงสัย พ่อเธอเริ่มเห็นท่าทีแปลกๆ ของลูกสาวจึงรีบเปลี่ยนเรื่อง
“มาถึงนานแล้วหรอลูก มาหาพ่อนี่มาให้พ่อกอดให้หายคิดถึงหน่อย”
เธอหันไปมองหน้าพ่อที่เดินเข้ามาจะกอดเธอ แต่เธอกลับเดินถอยหนี
“เมย์....”
พ่อมองหน้าเมย์ษญาด้วยความแปลกใจ
เมย์ษญาเดินถอยหลังออกมาจากอ้อมกอดของพ่อเธอ หันไปมองอรอุมาเลขาประจำตัวพ่อกับหลานชายของเธอด้วยสงสัย
“นายคนนี้บอกว่าเป็นหลานของคุณอรอุมา เลขาของคุณพ่อ แล้วนายคนนี้เข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้ได้ยังไงคะ มันเป็นคนพิเศษยังไงคุณพ่อถึงยอมให้หลานชายของเลขาตัวเองเข้ามาอยู่ในบ้านร่วมกับเรา?”
เธอเริ่มเสียงดังใส่พ่อตัวเองเพราะต้องการรอฟังคำตอบ ที่เธอคิดว่าคงไม่ใช่อย่างที่เธอคิด
“....”
ทุกคนเงียบไม่พูดอะไร
“เอ่ออ.... เมย์พ่อว่าเราเข้าไปคุยกันในห้องทำงานพ่อดีกว่านะ”
พ่อกำลังจะเดินเข้าไปหาลูกสาวแต่เธอก็เหมือนขืนตัวไว้ แต่ก็ยอมเดินเข้าไปตามพ่อเธออยู่ดี
ห้องทำงาน
“คุณพ่อบอกเมย์มานะคะ มันเกิดอะไรขึ้นทำไมคุณพ่อถึงให้นายคนนั้นเข้ามาอยู่ในบ้านเรา?”
ผู้เป็นพ่อมองหน้าลูกสาวนิ่ง
“เมย์นั่งลงก่อนลูก พ่อมีเรื่องจะอธิบายให้หนูเข้าใจ”
เธอมองหน้าผู้เป็นพ่อด้วยความแปลกใจ แต่ก็ยอมนั่งลงโดยดี
“อัทธกานต์หรือตาอิทเป็นหลายชายของคุณอร พ่อให้ตาอิทเข้ามาบริหางานในตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายบริหารได้ 3 ปีแล้วเขาทำงานดีขยันขันแข็ง และเป็นคนที่พ่อไว้ใจมากคนหนึ่ง”
เธอมองหน้าพ่อตัวเองที่กำลังพูดชื่นชมผู้ชายคนที่เธอไม่ชอบขี้หน้า
“แล้วยังไงคะ คุณพ่อชื่นชมมันมากก็เลยเอามันเข้ามาอยู่ในบ้านเรา แค่นี้หรอคะเหตุผล?”
เธอถามพ่ออกไปด้วยความอยากรู้เหตุผลที่มากกว่านั้น
“ทำไมหลานชายเลขาคุณพ่อถึงได้อภิสิทธิ์นั้น เพราะอะไรคะ?”
เธอจ้องเข้าไปในแววตาพ่อเธออย่างต้องการคำตอบ
“พอดีว่า เอ่อออ.... คุณอรเป็นเลขาของพ่อมานาน แล้วเธอก็ช่วยดูแลพ่อในหลายๆ เรื่อง พ่อก็เลยตัดสินใจให้เธอย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้ด้วยกัน”
เธออึ้งกับสิ่งที่ได้ยินแล้วตาเธอก็เริ่มแดงขึ้นมา
“ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้.... แล้วเธอเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ในฐานะอะไรคะ เธอเข้ามาอยู่ที่นี่เพื่อมาดูแลคุณพ่อในฐานะอะไร...?”
เธอเริ่มตาแดงและเสียงก็เริ่มสั่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกโกรธปนความเสียใจ
“คุณอรเธอเป็นคนดีมากนะลูก เธอช่วยดูแลพ่อทุกอย่างไม่ว่าจะเรื่องงาน หรือเรื่องส่วนตัว...”
“รวมถึงเรื่องบนเตียงด้วยหรือเปล่าคะ?”
เธอพูดแทรกผู้เป็นพ่อขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่โกรธจัด
“เมย์...”
เมย์ษญาเริ่มน้ำตาไหลรินลงมา ผู้เป็นพ่อเดินเข้ามาหาลูกสาวที่ตอนนี้กำลังร้องไห้เสียใจเพราะคงผิดหวังว่าเขาไม่ทำตามสัญญา เธอสะบัดแขนจากพ่อแล้วลุกขึ้นยืน
“คุณพ่อเอามันขึ้นมาแทนที่คุณแม่ แล้วคุณพ่อก็ยังเอาหลานของมันเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้แทนที่เมย์”
“ไม่ใช่อย่างนั่นนะเมย์ พ่อไม่เคยคิดให้ใครมาแทนแม่ของเมย์ หรือรักใครมากกว่าแม่แล้วก็เมย์นะ”
“แต่สิ่งที่คุณพ่อทำมันกำลังทำให้เมย์เห็นว่าคุณพ่อรักคนอื่นมากกว่าแม่มากว่าเมย์ไปแล้ว คุณพ่อผิดสัญญาคุณพ่อเคยสัญญากับเมย์ว่าจะไม่ให้ใครมาแทนที่คุณแม่แต่ก็คุณพ่อก็ อึกๆๆ .... ฮือออ....คุณพ่อผิดสัญญา”
“เมย์ ฟังพ่อก่อน เมย์”
เธอวิ่งร้องไห้ออกจากห้องไปด้วยความเสี
- ผู้เขียน
