หลังจากที่เมย์ษญาหนีเขากลับบบ้านมาก่อน ระหว่างทางที่นั่งรถมากับเชน เธอก็เอาแต่นั่งเงียบไม่พูดจาจนเชนที่ขับรถมารับเธอรู้สึกเป็นห่วง
“ถึงบ้านแล้วแมย์”
“ขอบใจมากนะที่ไปรับเมย์มาส่งที่บ้าน”
เธอหันไปขอบคุณเขาแล้วก็หันไปเปิดประตูรถกำลังตะเดินลงไป เขาก็จับมือเธอไว้ก่อน
“มีอะไรให้เชนช่วยอีกก็บอกนะ เชนเต็มใจทำเพื่อเมย์ได้ทุกอย่างนะ”
เธอยิ้มให้เขาแล้วก็เปิดประตูลงจากรถไป เขามองตามเธอที่เดินเข้าไปในบ้านอย่างคนหมดเรี่ยวแรง
เอี๊ยดดดด!!! รถของอัทธกานต์วิ่งเข้ามาจอดตัดหน้ารถของนายจนทำให้เขาต้องเบรกอย่างแรง อัทธกานต์เปิดประตูเดินลงมาจากรถ พร้อมกับนายที่เดินมาจากรถของเขา พวกเขา2คนเดินเข้ามาหากัน
“คุณขับรถตัดหน้าผมแบบนี้ถ้าผมเบรกไม่ทันขึ้นมาจะทำยังไง”
“ขอโทษที่นะครับที่ผมขับรถตัดหน้าคุณ ผมไม่ทันได้ดูว่ามีรถใครขับออกมา”
เขาพูดจากวนประสาทใส่
“ผมรู้ว่าคุณตั้งใจ คุณคงไม่พอใจซินะที่เห็นผมขับรถมา
