“แกช่วยเรียกรถแท็กซี่ที่เราเคยใช้ประจำให้ฉันได้ไหม จะให้วิ่งตรงไปหาพ่อที่โรงพยาบาลเลย” ดอกไม้ขอความช่วยเหลือ ตอนนี้ไม่มีใจจะนั่งรถสองสามต่อเหมือนทุกครั้ง “เอางั้นนะ ก็ดีเหมือนกัน ฉันจะจัดการให้” เธอรีบโทรศัพท์ไปเรียกรถให้ทันที พอรถมาดอกไม้ก็รีบลงไปขึ้นรถ ให้คนขับตรงดิ่งไปที่โรงพยาบาลประจำจังหวัดราชบุรีที่พ่อนอนพักรักษาตัวอยู่ “แม่จ๋า” ดอกไม้วิ่งเข้าไปกอดแม่ของเธอทันที ทั้งสองโผเข้ากอดกัน “พ่อล่ะคะ” เธอถามออกไปอย่างที่ใจคิด ทำอาการให้เป็นปกติ ส่งรอยยิ้มจาง ๆ ให้กับแม่ มีญาติพี่น้องของพ่อนั่งอยู่กับแม่หลายคน ลุงพี่ชายของพ่อเดินเข้ามาหา ก่อนจะตบบ่าของดอกไม้เบา ๆ แม่ของเธอแทบทรุดลงไปนั่งทันทีที่ได้เจอตัวลูกสาวอีกครั้ง สีหน้าที่อ่อนล้าของแม่ทำให้บุตรสาวใจเสีย “อยู่ในห้องไอซียู หมอปั๊มหัวใจไปสองครั้งแล้ว” ลุงเป็นผู้เล่าเสียเอง